Όπως σας ξανάπα, στην πλατεία σπανίως πάω.
Ειδικά τις κυριλέ καφετέριες της Θεμιστοκλέους τις αποφεύγω σαν ο διάολος το λιβάνι.
Εκεί μάλλον συχνάζουν κάτι νεανίες βορείων προαστείων, για να λένε πως συχνάζουν Εξάρχεια και να κάνουν και κανέναν αργιλέ με γεύση μήλου!
Φρου λάιτ γενιά...
Αν πάω πλατεία, προτιμάω τα μαγαζιά της πάνω ή της κάτω πλευράς, τα εκτός λάιφ στάιλ.
Γουστάρω και την κατάληψη του Βοξ.
Μπορεί με τα παιδιά εκεί να διαφωνώ σε χίλια δυο, αλλά έχουμε ένα βασικό κοινό: θεωρούμε τα ναρκωτικά τον βασικό εχθρό.
Τα βλέπουμε τα χάλια απ’ την κατάληψη της Ναυαρίνου...
Τέσπα, τα δικά μου στέκια είν’ στα λεγόμενα "παλιά Εξάρχεια", Κωλέττη και Μεσολογγίου.
Χθες έπινα τις μπυρίτσες μου στο ύψος της Κωλέττη 9.
Ένας παπουδαίος, παλιός εξαρχιώτης, μου διηγούνταν παλιές ιστορίες.
Για τους χαφιέδες επί χούντας που ’χαν κατακλείσει τα Εξάρχεια.
Αλλά και για μια εμβληματική προσωπικότητα της ευρύτερης περιοχής, τον Θανάση τον υδραυλικό, γνωστό ως "Θανάσω" λόγω των ερωτικών του ιδιαιτεροτήτων...
Για δυο ξαδέλφια ομοφυλόφιλους που ζούσαν στη Μπενάκη επί Κατοχής και εκδιδόντουσαν σε Γερμανούς αξιωματικούς.
Ο ένας ήταν κρυφό μέλος του ΕΛΑΣ Αθήνας και της ΟΠΛΑ.
Το μαθαίνει ο άλλος, τον καταδίδει στους γερμαναράδες κι εκείνοι τον εκτέλεσαν.
Πριν τη Χούντα στην οδό Κωλέττη 9 λειτουργούσε ένα μπουρδελάκι.
Εκεί εργαζόταν μια κοπελίτσα καλής οικογένειας, η Ζιζή, που την είχε παρασύρει ο αγαπητικός της.
Την έψαχνε η μάνα της, κάποια στιγμή τη βρίσκει και πάει να την πάρει απ’ τον οίκο της απωλείας.
Μόλις κάνει να φύγει η κοπέλα, ο αγαπητικός τραβάει πιστόλι και την καθαρίζει.
Τον κλείσανε βέβαια φυλακή, αλλά από τότε διαδόθηκε πως το σπίτι στοίχειωσε και κανένας δεν το αγόραζε ούτε το νοίκιαζε.
Μετά το ’74 μια παρέα αναρχικών το μετέτρεψε σε εκδοτικό οίκο-βιβλιοπωλείο, αλλά το Μάρτιο του ’75 κάποιοι το ’καψαν.
Είπαν πως το ’κανε μια ακροδεξιά οργάνωση, αλλά ποιος ξέρει...
Μπορεί και να φταίει το στοίχειωμα...
12 σχόλια:
Το πρώτο μέρος είχε δημοσιευτεί στο προηγούμενο μπλογκί μας...
βρες ταβερνείο με σύστημα καραόκε και το άσμα στο τραγουδάω όλη νύχτα ...
(και δεν υπάρχει υπονοούμενο ,σε φοβήθηκε το μάτι μου ,αδερφάκι μου )
για μένα γράφτηκε
εσύ συχνάζεις σε κάτι ταβερνεία με τρία τραπέζια όλα κι όλα...
και σύ όποια σου μιλάει την αποκαλείς ''μαλάκω '' αλλά δεν σου λέμε κουβέντα ....
(περνάς κλιμακτήριο και δείχνουμε ανοχή ,λόγω ανωτέρας βίας)
σόρρυ με συμπαθάς ,ξέχασα πως ανήκεις στα στέκια της νεολαίας
εγώ συντηρητικούρα και φτωχιά αυτά γνωρίζω .
δεν θα σε λεγα και πολύ "συντηρητικούρα"!
Απ' ό,τι διάβασα, εσύ του Ηρωδίου, θέλεις να το γυρίσεις σε Άσιμο και να τραγουδάκες σε λαϊκά ταβερνεία!
Πάντως, αν θυμάμαι, είχαμε πιεί και μαζί 1-2 μπυρίτσες στην Κωλέττη 9!
Τότε που σου λεγα να με συγκρατίσεις να μην παρασυρθώ νομίζω...
σαν το πάτημα της χελώνας όμως δεν ήταν !!!! αμίμητη φάση .......
με κάτι τύπους σαν εμάς η λέξη φυσιολογικό ακούγετε μπανάλ (η αλήθεια να λέγετε στο ταβερνείο θα σου αφιερώσω και το'' Με παράσυρε το ρέμα ....'')
για όσους είμαστε γέροντες.... το αποφεύγουμε το μέρος... κυκλοφορούν πνεύματα και σκιές από γνωστούς....
Ανώνυμη, αν το καλοσκεφτείς περάσαμε ωραίες καλοκαιριάτικες φάσεις...
Άκρατ, νευματικά η λέξη "γέρων" σημαίνει "σοφός"...
Φάγαμε άγρια μπόρα σήμερα στα Εξάρχεια..
το ότι είμαι η μοναδική που δεν σου γκρίνιαξα μέχρι στιγμής για τίποτα ,ίσα ίσα μάλιστα κατουρηθήκαμε στα γέλια αρκετές φορές(και για μένα πρωτόγνωρο με άντρα να περάσω καλά ,το ομολογώ) μεταξύ σοβαρού και αστείου μου την έχεις πεί άσχημα αρκετές φορές και θα έλεγα ότι η κεκαλυμμένες μομφές σου -λόγω επαγγέλματος πάντα-είναι ίσως το σημείο που θα πρέπει να προσέξεις όταν κάποιος ή κάποια σε πλησιάζει ανιδιοτελώς .Κουράζει η συνεχής απόδειξη των πάντων ,καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται ...και η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται .Αν κάποιος ή κάποια έχει σκοπό - δόλο με την εμπειρία που διαθέτεις θα το καταλάβαινες από την πρώτη στιγμή ,εκτός πια αν ο μισογυνισμός σου έχει χτυπήσει κόκκινο.Μην προσπαθείς με όλους τεχνηέντως να δείχνεις μόνο την καχυποψία σου ,ίσως το μόνο που θα καταφέρεις είναι να χάσεις πραγματικούς φίλους .Και να σου υπενθυμίσω ότι ένα τραπέζι στο μικρό κουτουκάκι μας περιμένει να γελάσουμε ,ούζο Καϊταντζή πάντα ...
λόγω καιρού να μην το γυρίσουμε στα ρακόμελα;
έχουμε και οδήγημα μετά ,θέλει σκέψη τι θα πιούμε....
να πίνεις εσύ και να σε κοιτάω εγώ ??
τώρα που είπες ρακόμελα, καλή ιδέα
παίζει κι ένα ρακομελάδικο στην Αγία Παρασκευή!
"Ασκέρι" το λένε νομίζω...
Δημοσίευση σχολίου