Κυριακή 19 Απριλίου 2015

Τσίχλα δίχως ζάχαρη (Ή, εσείς σε ποια ηλικία μάθατε πού βρίσκεται η κλειτορίδα?)

Σε γνώρισα σε μια μεγάλη παρέα, εσύ η μόνη γυναίκα και γύρω απ' το τραπέζι άλλοι οκτώ άντρες.
Οι μαλάκες σε κοίταγαν σα χάνοι καθώς ανέλυες τις απόψεις σου περί εξαφάνισης των αντρών και λοιπές αηδιούλες...
Μου φάνηκε πολύ γελοία η εικόνα μια νέα κοπέλα ανάμεσα σε τόσους κρεμανταλάδες να τους πετάει κατάμουτρα πως οι άντρες δεν υπάρχουν πια, τους πάτησε το τρένο.
Αμέσως κατάλαβα πως είσαι απ' τις γκομενίτσες που 'χουν αυτο-βραχυκυκλωθεί. Που 'χουν φτιάξει στο μυαλό τους μια ουτοπική εικόνα του ιδανικού αρσενικού και κάθε κακομοίρης που δεν καλύπτει τις σχετικές προδιαγραφές  θεωρείται απλά σε να μην υπάρχει!
Αν κι ήμουν το εντελώς αντίθετο απ' ό,τι έψαχνες, σου 'πα απλά "δοκίκασέ με", κάτι φαίνεται σου 'κανε "κλικ" και καταδέχτηκες να με γνωρίσεις.
Με κάλεσες σπίτι σου. "Θα μαγειρέψω εγώ", μου είπες. Κι απολαύσαμε πουρέ σε σκόνη.
"Δεν έφτιαχνες κανένα μουσακά?", σου 'πα κάπως πειραχτικά. 
"Δεν είμαι απ' τις γυναίκες που τα δίνουν όλα απ' την αρχή, που αγωνίζονται να κάνουν καλή εντύπωση, φωνάζοντας σε παρακαλώ μη με αφήνεις, παντρέψου με!", είπες.
Κατάλαβα... ξέρεις να φτιάχνεις και βραστό αυγό! Αλλά μετά το γάμο...
Για να μην σας τα πολυλογώ, με την γκομενίτσα έκανα υπεράνθρωπες προσπάθειες να στεριώσει η σχέση μας. Έκατσα να δω μαζί της τηλεόραση χωρίς να 'χει ποδόσφαιρο, κι άκουσα τα προβλήματα με τις συναδέλφισσές της χωρίς να χασμουριέμαι.
Αλλά η τεράστια διαφορά μεταξύ των δυο φύλων έκανε πάλι το θαυματάκι της.
Όταν χάθηκε το σκυλάκι της και της είπα "μα πώς κάνεις έτσι, θα σου πάρω ένα άλλο", γαϊδούρι με ανέβασε, γούρουνο με κατέβασε.
Μου πρότεινε ενθουσιασμένη να κάνουμε Πάσχα στην Κέρκυρα. Κι εγώ με απόλυτη φυσικότητα της απάντησα "Γιατί, σε χαλάει η Σαλαμίνα?".
Μου έδειξε το καινούργιο της φόρεμα μες την τρελή χαρά, κι εγώ χωρίς να ξεκολλήσω τα μάτια μου απ' το πισάκι μου της είπα ένα ξερό... "ωραίο είναι μωρό μου"!
Εκείνη ήθελε να καθόμαστε με τις ώρες στον καναπέ και να κοιταζόμαστε στα μάτια. Εγώ προτιμούσα να καθόμαστε μεν μαζί αλλά να διαβάζω τον "Γαύρο" κι εκείνη το τελευταίο βιβλίο του Γιάλομ, αυτό ντε που της αγόρασα απ' τα μεταχειρισμένα στο Μοναστηράκι με ένα ευρόπουλο.
Όταν κάναμε σεξ ήθελε να της λέω πόσο όμορφο σώμα έχει. Έλεος ρε συ μανάρι. Όταν μου κάνεις πίπα χάνω το λογοτεχνικό μου οίστρο!
Παραπονιόσουν συνέχεια πως δεν προσπαθώ να σε κάνω ευτυχισμένη. 
Εγώ ήξερα πως είσαι γαυρίνα, πήραμε και φέτος το νταμπλάκι, σου βρήκα και εισιτήριο για τη φιέστα στο Καραΐσκάκη, ε λέω, ευτυχισμένη θα αισθάνεται η κοπέλα. Μήπως μου είπες κι εσύ ποτέ τι άλλο σε κάνει ευτυχισμένη?
Είχες νευριάσει πολύ γιατί δεν ήξερα καν πού βρίσκεται η κλειτορίδα σου. Με το μπαρδόν δηλαδή, αλλά, ρε κουκλί, μου 'δειξες ποτέ πού ακριβώς είν' η κλειτορίδα σου. Τι θα πει πως είμαι 48άρης και θα 'πρεπε να το ξέρω. 
Ε, να που δεν το ΄ξερα!

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Για να το παίξω λίγο Καζαντζάκης: Η κλειτορίδα είναι εκεί που συνορεύει ο Παράδεισος με την Κόλαση..

ΟΡΕΙΝΟΣ

Ψονθομφανήχ είπε...

Πολύ διφορούμενο! Θα δυσκολευτώ να τη βρω! Αλλού θα ψάχνω...

Ανώνυμος είπε...

I.B.

Ανώνυμος είπε...

Σου έγραψα ένα μακροσκελές σχόλιο με συνδέσμους από το youtube.
Πέσμου αν σου ήρθε.
I.B.

Ψονθομφανήχ είπε...

Μου ήρθε στο μέιλ!
Θα το μελετήσω με τον απογευματινό καφέ...

Ψονθομφανήχ είπε...

T' άκουσα όλα!
Τέλεια, καταπληκτιικά!

Ανώνυμος είπε...

;)
Πρόσθεσε και αυτό:
https://www.youtube.com/watch?v=JPEeXCaHmr8
I.B.