Με το Θρύλο στο Βέλγιο...

Οι κολλητοί μου γουστάρουν να κυνηγάν το Θρύλο σε Γάνδες και Μπριζ. Περί ορέξεως ουδείς λόγος. Αλλά εγώ καλοκαιριάτικα έχω άλλα σχέδια. Όσο ακόμα κελαϊδάει ο δρυοκολάπτης μου θα τον χώνω αβέρτα όπου βρίσκω τρύπα. 

Ο καλός ο μύλος όλα τ' αλέθει. Λυγερόκορμες Βαλώνες και χοντρόκωλες Φλαμάνες.  Ποτέ δεν κοίταξα ηλικία. Τα όρια τα θέτει η μάνα κι η κόρη σου. Απλά, ποτέ δεν πηδάς καμία μικρότερη της κόρης σου και μεγαλύτερη της μάνας σου...

Παρατάω τον Λέχρα, τον Λιγδιάρη και τον Σινάχη και φεύγω για Αμβέρσα. Ραντεβού στις Βρυξέλλες για επιστροφή στην Αθήνα. Ως τότε ο κάθενας με το ραβδί του και την ψωλή του...

Μια αόρατη δύναμη μ' έσπρωχνε στα δρομάκια της Αμβέρσας, τα δροσερά κι ανήλιαγα. 

Σ' αυτό το λιμάνι ποτέ δεν θυμάσαι τις νύχτες. Μόνο τα πρωινά μένουν στο μυαλό σου. Με τις αχτίνες του ήλιου να μπαίνουν στο δωμάτιο και δίπλα σου απλωμένο το γυμνό δέρμα κάποιας πουτάνας...

Στο πρώτο μπαρ που μπήκα, αμέσως βλεφάριασα ένα μουνί που φαινόταν πως κάνει καλό γαμήσι. 

Με το δεξί μου χέρι έξησα τ' αχαμνά μου. Ένας παλιός ναυτικός μου είχε πει πως πάντα όταν είμαι ανάμεσα σε πολλές γυναίκες να "τακτοποιώ την οικογένεια". Αυτό αρέσει πολύ στις γκόμενες. Σε δείχνει σέξι κι εκείνες καυλώνουν.

Πήγαμε στις τουαλέτες. Άρχισε να τρίβει τον κώλο της στον πούτσο μου. Έχωσα το χέρι μου στην κιλότα της. Δεν διαμαρτυρήθηκε καθόλου. 

Με ανέβασε στο καπάκι της τουαλέτας και μου έκανε από κάτω ένα σπατουλάρισμα ξεγυρισμένο. Απ' τον πούτσο πήγαινε στ' αρχίδια, μετά στον κώλο και πάλι απ' την αρχή. Κι όταν τον πήρε όλο στο στόμα της τον κατέβασε μέχρι κάτω. Απορώ πώς το κάνουν αυτό μερικές γκόμενες χωρίς να πνίγονται...

Επόμενη στάση σ' ένα κλαμπάκι. 

Ένα κορίτσι κουνιέται απίστευτα. Την πλησιάζω. Η αισθαντική μυρωδιά της με ποτίζει ως το αίμα. Σαν ρούμι σφηνάκι. Μια κι έξω.

"Μπορείς απλώς να με χωρεύεις", μου λέει. "Και να καυλώνεις, δεν μ' ενοχλεί"...

Κάτι τέτοια γκομενάκια με κάνουν να ξεχνώ πόσο ηλίθιος και πελαγωμένος στη ζωή είμαι.

Πιάνουμε ένα τραπεζάκι. Το ξέκωλο παραγγέλνει αβέρτα ποτάκια. 

Το έργο το 'χω ξαναδεί. Στο τέλος θα μου φέρουν έναν λογαριασμό μαμούθ, δεν θα 'χω να τον πληρώσω, θα φωνάξουν τον μπράβο του μαγαζιού, κάποιο τέρας αράπακλα, εκείνος θα με πιάσει απ' το λαιμό και θα με σηκώσει μισό μέτρο απ' το έδαφος, τα μάτια μου θα πεταχτούν έξω σαν του Κυριάκου, στο τέλος θα βρούμε κάποια συμβιβαστική λύση. Θα μου κρατήσουν το διαβατήριο για μια μέρα μέχρι να βρω τα λεφτά και να τους τα φέρω...

Να, κάτι τέτοιες ώρες χρειάζομαι τους κολλητούς που πέφτουν  στη φωτιά και καθαρίζουν για πάρτη μου. Αλλά τέτοια ώρα θα είναι στο μπαρ του γηπέδου της Μπριζ και θα ρουφάνε φτηνές μπύρες τα καθάρματα...