Βραχιόλια στον πούτσο πρώτη φορά μού φόρεσαν!

Τι να πρωτοθυμηθώ απ' τις μπουρδελοϊστορίες μου...

Πέρυσι είχα έναν φίλο που μέρα παρά μέρα επισκεπτόμασταν τους "βωμούς της θυσίας". 

Αλλά ο τύπος ήταν τόσο σιχασιάρης που πάντα κουβαλούσε μαζί του δικά του κλινοσκεπάσματα! Όλη η πιάτσα τον ήξερε ως "Φορμόλη"!

Θυμάμαι μια φορά πως την ώρα που πηδούσα μια πουτάνα, εκείνη διάβαζε ένα περιοδικό!

Μια άλλη μου φόρεσε ένα μαύρο προφυλακτικό που δεν είχα ξαναδεί. "Έμεινα πρόσφατα χήρα", μου δικαιολογήθηκε.

Όταν υπηρετούσα στην Αεροπορία ήμουν στο Γραφείο Προσωπικού και υπεύθυνος των εξοδούχων. Είχα κατασκευάσει μια δικιά μου πατέντα. Τρίωρη άδεια για παρακολούθηση ποδοσφαιρικού αγώνα ή επίσκεψη σε μπουρδέλα. Την είχα ονομάσει "Άδεια εξόδου μετά δημοσίων θεαμάτων και οίκου ανοχής"! 

Κάποιο απ' αυτά τα χαρτάκια έπεσε στα χέρια ενός βουλευτή της τότε Αντιπολίτευσης, ο καριόλης ετοίμασε επερώτηση στον Υπουργό Αμύνης, είδα κι έπαθα να το κουκουλώσω το θέμα για να μην μου κόψουν τον κώλο...

Πάντως όταν ήμουν Αεροπόρος έκαιγα καρδούλες. Σκάγαμε μύτη με τα ραφ στις μπουρδελογειτονιές και γινόταν σεισμός. "Αεροπόρε, θες να πετάξουμε μαζί?"...

Γενικά, τα μπουρδέλα είναι μεγάλα σχολεία. Προτείνω ανεπιφύλαχτα να στέλνετε τα παιδιά σας αμέσως μόλις κλείσουν τα δεκατρία. 

Στην αρχή για χαβαλέ  κι οφθαλμόλουτρο, και σταδιακά για εξοικείωση με τον υπόκοσμο, ανθρωπογνωσία, εμπειρίες πολύτιμες και απαραίτητες για την επιβίωση...

Οι νέοι πρέπει να έχουν οράματα, να έρχονται σε επαφή με την κινηματική Αριστερά, αλλά μην ξεχνάμε πως έχουν και γενετήσιες ορμές. Αν δεν γαμήσουν όσο πρέπει κι όταν πρέπει μπορεί να γίνουν σταλινικοί ή μαοϊκοί...

Εμένα, όσο ήμουν μικρός, οι πουτάνες με καλομεταχειρίστηκαν. Δεν έχω κανένα παράπονο. Άλλωστε το θεωρούν τιμή τους να τις επισκέπτονται "μορφωμένοι νέοι". 

Αρκεί να μην το παρακάνεις με ζητωκραυγές και τις γνωστές εφηβικές καφρίλες κάθε φορά που στο "σαλόνι" κάνει την εμφάνισή του ένα "νέο φρούτο"...

Κάθε φορά που θα πας σε μπουρδέλο κάτι καινούργιο θα μάθεις.

Κοντεύω τα πενήντα, κι εκεί που λέω "τώρα τα έχω δει όλα", όλο και κάτι συμβαίνει και νιώθω του νηπιαγωγείου!

Πάω τις προάλλες με μια πουτανίτσα ασιατικής καταγωγής. Μου φοράει το προφυλακτικό με το στόμα και ξαφνικά μου περνάει στον πούτσο κάτι παράξενα λαστιχένια κρικάκια και τα εφαρμόζει στη βάση του. 

Δεν το ΄χω ξαναδεί κάτι τέτοιο, μπήγω τις φωνές, έρχεται τρέχοντας η τσατσά, νόμισε πως έγινε φονικό.

"Τι 'ναι τούτοι οι διαόλοι?", τη ρωτάω.

"Ααααα", μου κάνει, "αυτά είναι πεοκουλούρες! Τα φοράνε τα κορίτσια στα μεγάλα όργανα για να μειώνεται το μήκος τους και να αποφεύγονται οι εσωτερικοί τραυματισμοί!"...

Βέβαια, το δικό μου είναι "γαριδάκι", αλλά φαίνεται πως η Αλίσα έχει κάποιο πρόβλημα στις σάλπιγγες και φοράει σε όλους τα "βραχιολάκια"...