Το Ισλάμ μπορεί να μην παρουσιάζει την πολυδιάσπαση του χριστιανικού κόσμου, αλλά, παρά τη δογματική μονολιθικότητα και απλοϊκότητα, γνώρισε κι αυτό σημαντικά σχίσματα, έριδες και συγκρούσεις.
Οι θεολογικές έριδες στο Ισλάμ εντοπίζονται κυρίως σε τρεις τομείς:
α) Οι "θείες δυνάμεις" είναι αφηρημένες και θεωρητικές ή πραγματικές;
β) Το Κοράνι είναι "αιώνιο" ή όχι. Εκτός του αιώνιου Θεού υπάρχει και κάτι άλλο αιώνιο;
γ) Υπάρχει ή όχι "απόλυτος προορισμός"; Υφίσταται ελευθερία βούλησης του ανθρώπου ή τα πάντα εξαρτώνται απ’ τον Θεό;
Όπως και στον χριστιανικό κόσμο, έτσι και στο Ισλάμ οι πολιτικές έριδες έπαιρναν συχνά τον μανδύα της θεολογικής διαφωνίας. Ειδικά στο Ισλάμ, που δεν γίνεται διάκριση μεταξύ πολιτικής και θρησκευτικής ζωής, οι πολιτικές αντιθέσεις έλαβαν σχεδόν αμέσως θρησκευτική διάσταση.
Δεν πέρασαν ούτε 30 χρόνια απ’ το θάνατο του Προφήτη και ξέσπασαν εμφύλιοι πόλεμοι που διέσπασαν τη μουσουλμανική κοινότητα.
Το 632 μ.Χ. διάδοχος του Μωάμεθ (δηλαδή "χαλίφης" - πολιτικός και θρησκευτικός ηγέτης) αναδείχθηκε ο φίλος του Αμπού Μπακρ. Αυτόν διαδέχθηκε μετά δύο έτη ο Ομάρ, τον οποίο δολοφόνησε και πήρε τη θέση του ο Οθμάν (644 μ.Χ.). Αυτός καταγόταν από ένδοξη οικογένεια της Μέκκα η οποία αρχικά είχε αντιταχθεί με σφοδρότητα στον Μωάμεθ. Αυτό προκάλεσε μέγα σκάνδαλο, ειδικά στους πιστούς της Μεδίνα, που οδήγησε στη δολοφονία του το 656 μ.Χ. και την άνοδο στο θρόνο του χαλίφη του Αλί, εξαδέλφου και γαμπρού του Προφήτη.
Ο Αλί ήταν ο πρώτος εξ αίματος συγγενής-διάδοχος του Μωάμεθ. Οι τρεις πρώτοι ήταν εξ αγχιστείας. Στην εποχή του Αλί έγινε το πρώτο μεγάλο σχίσμα στο Ισλάμ, για το οποίο θα μιλήσουμε αργότερα.
Οι περισσότεροι μουσουλμάνοι δεν ακολούθησαν τον Αλί και συγκρότησαν την πλειοψηφούσα τάση, τους Σουνίτες. Οι οπαδοί του Αλί συγκρότησαν το δικό τους "κόμμα" και ονομάστηκαν Σιίτες (Σι-ατ-Αλί=παράταξη του Αλί).
Θα συνεχίσουμε παραθέτοντας τις γνωστότερες αιρέσεις του Ισλάμ όσο πιο συνοπτικά μπορούμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου