Το ΚΚΕ ήταν αντίθετο στην "εξέγερση του Πολυτεχνείου"!

 

Όλοι ξέρουμε πως το ΚΚΕ απ' το 1974 και μετά ήταν η "ιερή αγελάδα" της πολιτικής. Κάτι σαν ταμπού. Κανείς δεν το πολεμούσε, κανείς δεν τολμούσε να του "βάλει χέρι". 

Σίγουρα ο αντικομουνισμός της χούντας είχε κουράσει την κοινή γνώμη. Αλλά και το ΚΚΕ είχε μετατραπεί σε κόμμα "συστημικό". Όχι μόνο δεν αποτελούσε κίνδυνο για το κατεστημένο, αλλά με τη συντηρητικότητά του ήταν ένας αποτελεσματικός  μηχανισμός απορρόφησης των κραδασμών και της λαϊκής αγανάκτησης. Αν σε αυτά προσθέσουμε και τον δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών που τα κόμματα εξουσίας είχαν ανάγκη την κομμουνιστική ψήφο, καταλαβαίνουμε γιατί το ΚΚΕ έχαιρε μιας πρωτοφανούς πολιτικής ασυλίας. 

Αυτή η ασυλία όμως το μετέτρεψε σε "κακομαθημένο παιδί". Για να φτάσουμε σήμερα, που όλη η ανθρωπότητα δίνει μια μεγάλη υγειονομική μάχη ζωής και θανάτου, το ΚΚΕ να επιμένει να παραβιάζει κάθε απαγόρευση, κάθε λογική, κάθε υπόδειξη της επιστημονικής κοινότητας για την προάσπιση της υγείας μας. Εδώ οι θρησκομανείς συμβιβάστηκαν με το κλείσιμο των εκκλησιών. Και οι στρατόκαβλοι με τη ματαίωση των παρελάσεων. Και οι οπαδοί δεν πατάμε στα γήπεδα...

Μόνο οι "ψεκασμένοι" του ΚΚΕ την έχουν δει "ασυμβίβαστοι". Και δεν πα να πεθάνουν και καμιά διακοσαριά? Θύματα κι αυτά του "αγώνα"...

Αλλά η πλάκα είναι πως το ΚΚΕ θέλει να γιορτάσει την εξέγερση του Πολυτεχνείου που όταν αυτή εξελισσόταν σε πραγματικό χρόνο την αποδοκίμαζε και τη θεωρούσε "χαφιέδικη". Όσο κι αν θέλουν να το κρύψουν τα κουκουέδια, τα ντοκουμέντα υπάρχουν. Και ζούνε πολλοί που βίωσαν τα γεγονότα από μέσα και μπορούν να καταθέσουν τη μαρτυρία τους.

Το ΚΚΕ, μέσω της νεολαίας του, έκανε τότε ό,τι μπορούσε για να καταγγείλει την εξέγερση ως προβοκατόρικη και να την εμποδίσει. Διαβάζουμε στο περιβόητο φύλλο Νο 8 της Πανσπουδαστικής, του οργάνου του κόμματος στη φοιτητική νεολαία, τον Φεβρουάριο του 1974:

«Σαν υπεύθυνη Συντονιστ. Επιτρ. Αγώνα του Πολυτεχνείου καταγγέλλουμε... τις αφηνιασμένες προσπάθειες της χουντικής ΚΥΠ και των πληρωμένων πραχτόρων της να διαστρέψουν… την πορεία και το περιεχόμενό της. Καταγγέλλουμε τη προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του Πολ/χνείου την Τετάρτη, 14 του Νοέμβρη, 350 περίπου οργανωμένων πραχτόρων της ΚΥΠ, σύμφωνα με το προβοκατόρικο σχέδιο των Ρουφογάλη-Καραγιαννόπουλου, με βάση τις εντολές του παραμερισμένου τώρα τέως πρωτοδικτάτορα Παπαδόπουλου και της αμερικανικής CIA...

 Το σχέδιο όμως των Ρουφογάλη, Καραγιαννόπουλου, Παπαδόπουλου, CIA απέτυχε παταγωδώς. Το οργανωμένο φοιτητικό μας κίνημα… απομόνωσε και συνέτριψε τους προβοκάτορες. Η επίθεση του συρφετού των χαφιέδων και των ψευτοεπαναστατών που σαν τα κοράκια πολιορκούν χρόνια τώρα να διαβρώσουν τις αντιδικτατορικές, φοιτητικές ιδιαίτερα, δυνάμεις (όχι χωρίς επιτυχία πρέπει να ομολογήσουμε εκεί όπου η απειρία, ο ανυπόμονος υπερενθουσιασμός και ο κάλπικος υπερεπαναστατισμός τούς ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες), βρήκε αντιμέτωπο το σπουδαστικό κόσμο...». 

Να διευκρινίσουμε πως η αναφερόμενη «προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του Πολ/χνείου την Τετάρτη, 14 του Νοέμβρη, 350 περίπου οργανωμένων πραχτόρων της ΚΥΠ», που καταγγέλλουν οι Κνίτες, αποτέλεσε το έναυσμα της κατάληψης του Πολυτεχνείου από τους φοιτητές που ήλθαν σε πορεία από το Χημείο στο Πολυτεχνείο. 

Τριακόσιοι πενήντα πράκτορες ξεκίνησαν την εξέγερση κατά το ΚΚΕ! 

Έκτοτε, το ΚΚΕ προσπαθεί με διάφορα επιχειρήματα να αμφισβητήσει και να στρογγυλέψει τις επονείδιστες θέσεις του, κάποτε ακόμα και την ύπαρξη του συγκεκριμένου φύλου της εφημερίδας. 

Ωστόσο, τρία χρόνια μετά, στις αποφάσεις της 4ης Ολομέλειας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, τον Ιούλιο του 1976, στην Έκθεση και συμπεράσματα για τα γεγονότα του Νοέμβρη 1973 (Εκδόσεις Οδηγητής, Αθήνα 1983), διαβάζουμε σχετικά:

 «…τονιζόταν, και μάλιστα έντονα (πράγμα που γενικά ήταν σωστό), ότι θα έπρεπε να αποφευχθούν οι περιπτώσεις ξεκομμένων ενεργειών του φοιτητικού κινήματος – και ειδικά με τη μορφή κατάληψης κτιρίων… Τονιζόταν (σωστά): “όχι απρογραμμάτιστες ενέργειες, όχι καταλήψεις....”…η κατάληψη (του Πολυτεχνείου) αποτέλεσε αιφνιδιασμό για τις καθοδηγήσεις του Κόμματος και της ΚΝΕ. (...) μια επικίνδυνη περιπλοκή στην ανάπτυξη της αντιχουντικής πάλης. Η σκέψη τους ήταν κυρίως να πάρουν μέτρα για την άμεση απαγκίστρωση των φοιτητών από το Πολυτεχνείο...»… 

«Το Γραφείο του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ έμαθε τα γεγονότα σχεδόν τυχαία την Πέμπτη το πρωί…. Πρώτη του εκτίμηση ήταν ότι τα γεγονότα αποτελούν ανεύθυνη, ως ένα βαθμό, ενέργεια, έξω από τη γραμμή της οργάνωσης...» «.. εκτιμήθηκε ότι πρόκειται για μια ανεύθυνη και βιαστική κίνηση με έντονο το αριστερίστικο στοιχείο, που ήταν, ως ένα βαθμό, έξω από τη γραμμή της οργάνωσης, η οποία εκείνο τον καιρό, γενικά ήταν κατά των καταλήψεων...».