Λέγαμε τις προάλλες πως και από δυσάρεστες καταστάσεις μπορεί να βγει και κάτι καλό. Έτσι, έχει και το λοκ-ντάουν τα καλά του. Και σ' αυτά προσπαθώ να εστιάσω...
Δεν ξέρετε πόση ανακούφιση νιώθω που τώρα τα Χριστούγεννα θα λουφάρω, με το πρόσχημα του κορονοϊού, από ένα σορό βαρετές οικογενειακές συγκεντρώσεις. Τόσα χρόνια έκοβα φλέβες αλλά δεν μπορούσα και να αρνηθώ. Τώρα έχω ατράνταχτο άλλοθι...
Αυτές τις μέρες κάθομαι και λογαριάζω με πόσους απ' τους συγγενείς, γνωστούς, συναδέλφους, γκόμενες κ.λπ. γουστάρω πραγματικά να επικοινωνώ. Και διαπιστώνω πως οι περισσότεροί τους μου είναι βαρετοί, αδιάφοροι, κάποιοι και τοξικοί. Ε, λοιπόν, και απ' αυτούς με απάλλαξε ο κορονοϊός. Δεν το λες και λίγο...
Γενικά υπάρχουν ένα σωρό άνθροιποι εκεί έξω που έχουν εκκρεμότητες με τον εαυτό τους και την πληρώνουν οι άλλοι. Κυρίως πρόκειται για γκόμενες αλλά όχι μόνο.
Τους δείχνεις κάποια συμπάθεια ή ενδιαφέρον και... τσούκου-τσούκου... καταλαμβάνουν σχεδόν αυθαίρετα ένα όλο και μεγαλύτερο μέρος της ζωής σου. Απαιτούν να βρίσκονται στο επικέντρο του ενδιαφέροντός σου, θέλουν να περνάς κάθε λεπτό της μέρας σου μαζί τους, διεκδικούν αποκλειστικότητες, βγάζουν κτητικότητες, ζητούν συνεχώς εξηγήσεις...
Με δυο λόγια σου γίνονται μεγάλος μπελάς. Από επιλογή μετατρέπονται σε υποχρέωση...
Κάτι τέτοια θα έζησε σίγουρα και ο μεγάλος φιλόσοφος Σοπενχάουερ κι έγινε διαβόητος μισογύνης. Έδωσε μάλιστα κι έναν πολύ πετυχημένο ορισμό του γάμου: "είναι το να ψάχνεις με τα μάτια κλειστά μέσα σ' ένα σακί με φίδια, ελπίζοντας πως θα πιάσεις ένα χέλι"!
Το 1820 ο φιλόσοφός μας είχε και μια μεγάλη δικαστική περιπέτεια. Μια ράφτρα πολυλογού καθόταν στο κεφαλόσκαλο μπροστά στο δωμάτιό του και γλωσσοκοπανούσε. Συγχίστηκε ο άνθρωπος, βγαίνει έξω, της ρίχνει μια σπρωξιά και την γκρεμοτσάκησε. Η καημένη έπαθε μεγάλη ζημιά και της έμεινε μια αναπηρία. Τον πήγε στο δικαστήριο κι εκεί ο Σόπεν καταδικάστηκε να τις δίνει ένα ισόβιο επίδομα.
Κι όταν η καημένη η ράφτρα μετά από κάμποσα χρόνια τελεύτησε, ο φιλόσοφος σχεδόν το πανηγύρισε, έστω και λακωνικά. "Πέθανε η γριά, έφυγε το φορτίο", έγραψε στο ημερολόγιό του...
18 σχόλια:
ναι, αυτό με τις οικογενειακές συγκεντρώσεις δεν αντέχετε και δεν σε βάζουν απλά να καθίσεις στο τραπέζι, σου δίνουν και την ανάλογη θέση...έχεις πάντα συγκεκριμένη θέση...την θέση του μωρού πχ :)) άντε πήγαινε να καθίσεις εσυ, σε άλλη θέση...όοοοχι, η θέση σου είναι συγκεκριμένη..άντε πήγαινε εσυ μετά να πιάσεις άλλη θέση...δεν παίζει αυτό...θα σε καθίσουν στην θέση που έχεις θες δεν θες..
ήταν λίγο μεγάλο το σχόλιο, αλλά όχι χάριν πολυλογίας...χάριν εεε...?..ε χάριν.. απλά χάριν!!!...το χάριν της χαράς :))
χαχαχα τι πίνεις και δεν μας δίνεις;
Πάντως, σε πολλές οικογενειακές συγκεντρώσεις, γίνονται
όπως τα λες!
Υπαρχει συγκεκριμένη ιεραρχεία, πρωτόκολλο συμπεριφοράς κλπ.
Οπότε κόβεις φλέβες κανονικότατα...
θυμήθηκα τα παιδικά μου χρόνια και το είπα :))
αν και ορφανό, υπήρχαν πάντα τα οικογενειακά τραπέζια των γιορτών σε συγγενείς...
τελικά, αυτά τα οικογενειακά τραπέζια
κατά 90% είναι μεγάλη μανούρα... δεν αντέχονται
Τι να πούνε και οι παντρεμένοι με παιδιά;
εγώ πάντως θεωρώ οτι ο φιλόσοφος την πήρε στον λαιμό του την γυναίκα..μόνο αυτό θα συμπληρώσω
Δημήτριε, εσείς οι παντρεμένοι μπορεί να είστε
σε μόνιμο λοκ-ντάουν και να είστε αναγκασμένοι
να κάνετε γιορτές με πεθερικά, μπατζανάκηδες κλπ,
αλλά δεν την αντέχετε και τη μοναχικ΄τητα.
Οπότε μία η άλλη...
Ε ναι, ρε Μι, τη σακάτεψε τη γυναικούλα ο ακοινώνητος,
ζήταγε και τα ρέστα...
όχι δεν ζήταγε και τα ρέστα, δεν νομίζω οτι ταιριάζει αυτή η έκφραση στην περίπτωση του...
ο φιλόσοφος είχε "εκκρεμότητες" με τον εαυτό του και την πλήρωναν οι άλλοι..
δεν εκλάμβανε την πολυλογία ως ανάγκη επικοινωνίας προς εκείνον -γιατί δεν αναφέρετε σε όλο αυτό αν υπήρχε κόσμος γύρω απο την ράφτρα που την άκουγε, αλλά αν την άκουγαν δεν θα είχε ανάγκη πολυλογίας ,έτσι λέω εγώ- και δεν ξέρω πως χαρακτηρίζεται αυτό με την συμπεριφορά του φιλόσοφου, αλλά οι επικοινωνίες έχουν και υγιή πλαίσια, δεν είναι μαύρο άσπρο, έχουν και γκρι (το οποίο μόνο άχρωμο δεν είναι) όμως όταν -μόνο- τοποθετείς τους άλλους σε εναν κουμπαρά -μιας και είπες για ρέστα- ο κουμπαράς σου είναι το σακί και τα φίδια που βλέπεις -αφού μίλησε για φίδια στο σακί- οπότε ακόμα κι αν αυτή η γυναίκα στο πλατύσκαλο ήθελε απλά να την ακούσει ο φιλόσοφος κι αυτός δεν την άκουγε, γιατί ουσιαστικά δεν ήθελε -γιατί δεν την έβλεπε ως χέλι, αλλά ως φίδι- τότε έσπρωξε απο το πλατύσκαλο ενα φίδι ή ενα χέλι...εμείς δεν μάθαμε ποτέ, αυτός δεν έμαθε ποτέ, αυτή γκρεμοτσακίστηκε γιατί επέμενε να εισχωρήσει στα αυτιά του που ήταν κλειστά..έτσι αυτός έμεινε στις υποθέσεις του σάκου, με κλεισμένα τα αυτιά του κι αυτή απεβίωσε...ο φιλόσοφος έβλεπε μια ράφτρα που γλωσσοκοπανούσε και αυτή ποιος ξέρει τι έβλεπε? μόνο η οπτική του φιλόσοφου παρέμεινε στην ιστορία και για αυτή την οπτική διαβάσαμε..οπότε μπορούμε να πούμε οτι η ιστορία πανηγυρίζει μέσα απο την δική της οπτική και κάτι ράφτρες και τα σχετικά τα τοποθετεί στην λέξη φορτίο, τα τσουβαλιάζει σαν τα φίδια και τα πετάει απο το πλατύσκαλο ονομάζοντας τα βιβλία ή ιστορικά γεγονότα.
αν η ιστορία είχε πολύπλευρη οπτική, θα υπήρχε και όλο αυτό που έγραψα σε αντίθετη φορά, με τον φιλόσοφο στην θέση της ράφτρας και την ράφτρα στην θέση του φιλόσοφου..και θα υπήρχε και το γκρι...
Καλά, έδωσες ρεσιτάλ ανάλυσης!
Μα ποια είσαι; Ο θηλυκός Πιντέρης;
Δεν το ήξερα πως ήσουν ορφανή... Μεταφορικά το είπες;
ναι..μεταφορική ερμηνεία
Βρε Άρχοντα,αυτό που είπες για ΕΜΑΣ ? τους παντρεμένους δε με αφορά,οπότε
ας μπει κάποιος από το κλαμπ να υπερασπιστεί το σινάφι του!
Πως την πατάω έτσι και συχνά πιάνω τον εαυτό μου να απολογούμαι για χώρους που δεν με αφορούν δεν το καταλαβαίνω ώρες ώρες!!
γιατί έχει το ταλέντο να μας αποπροσανατολίζει ο Ψονθομφανήχ..γι'αυτό Δημήτριε
Οκ, Μι.
Δημήτριε, εσύ είσαι μια κατηγορία μόνος σου!
Έτσι κι αλλιώς είχαν ευτελιστεί σε μια απλή εθιμοτυπία οπότε δε θα μου λείψουν..
ναι βεβαια, με διεπει μια μοναδική μοναδικοτητα
Δημοσίευση σχολίου