Αναμνήσεις απ' την "ελληνική νύχτα" (Δ' - Το μουνί στάζει αγιασμόνερο;)

 

Πριν καταρρεύσει το ανατολικό μπλοκ, το μουνί στην ελληνική ύπαιθρο ήταν σπάνιο και γι' αυτό χρυσοπληρωμένο. Στη "βαθειά επαρχεία", π.χ. Καρπενήσι κ.λπ, για να πιάσεις μπούτι έπρεπε να παντρευτείς. Αυτό ήταν άλλωστε το τυράκι στη φάκα που είχε στήσει η κοινωνία στους μακρούς αιώνες του μεσαίωνα. Αν το μουνί ήταν εύκολο και φτηνό, ποιος άντρας θα παντρευόταν;

Γι' αυτό τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '90 η επαρχία μας ξεσάλωσε κυριολεκτικά. Και τι δεν είδαν τα ματάκια μας στα σκυλάδικα και στα κωλόμπαρα. Τραπέζια να εκσφενδονίζονται από μεθυσμένους ή μαστουρωμένους θαμώνες, μπουκάλες στον αέρα, καμιά δεκαριά άντρες να παίζουν κλωτσοπατινάδα για τα μάτια μιας χαμούρας κι η ορχήστρα να παίζει ατάραχη με το αφεντικό να τους φωνάζει "μη φοβάστε κανέναν πούστη!"...

Στους γεμάτους από αμαρτία και αλκοόλ χώρους οι άνθρωποι απελευθέρωναν τα ένστικτά τους. Εκεί έλεγαν και έκαναν όσα δεν μπορούσαν να πουν στις μανάδες, στις γυναίκες τους, ακόμα και στους κολλητούς τους. Εκεί μέσα έβγαζαν τις καταχωνιασμένες παράνομες επιθυμίες τους. Και λυτρώνονταν. Ήταν ένα είδος εξομολογητηρίου. 

Ο μαντράχαλος έχει σουρώσει εντελώς και θυμάται τα φτωχά παιδικά του χρόνια που δεν είχε να πάρει παπούτσια. Και τώρα γουστάρει να πουλήσει μόστρα κυκλοφορώντας με το καλύτερο μουνάκι του μπαλέτου. Γιατί, πώς να το κάνουμε; Όταν έχεις δίπλα σου ωραία γκομενάκια είναι απόδειξη ισχύος. Κι όλοι σου κάνουν τεμενάδες...

Όταν η μόνη γκόμενα που έριξες στη ζωή σου ήταν η γυναίκα σου, το να κυκλοφορήσεις στην πιάτσα με "καλλιτέχνιδα" σε κάνει να αισθάνεσαι "βασιλιάς". Γίνεται η ντόπα σου, η πρέζα σου. Παθαίνεις μεγάλη εξάρτηση. Και είσαι αποφασισμένος να το πληρώσεις όσο-όσο. 

Και φυσικά πρέπει να μάθουν όλοι ότι την πήδηξες και πώς την πήδηξες και με κάθε... ανατριχιαστική λεπτομέρεια. Άκουσα κάποιον να λέει... "την έγλειψα απ' την κορυφή ως τα νύχια... το μουνάκι της έσταζε αγιασμόνερο!".

Κάπως έτσι εξηγείται που ολόκληρες περιουσίες εξανεμίστηκαν σε τέτοιες καταστάσεις. Ο αγρότης έπαιρνε το πρωί το αγροτικό δάνειο ή την επιδότηση και το βράδυ το κατέθετε στα πόδια της γκόμενας...