Όσο μεγαλώνω, και υποτίθεται ωριμάζω, πιάνω τον εαυτό μου να αποφεύγει τις έντονες αντιπαραθέσεις. Έχω πλέον βεβαιωθεί πως οι λογομαχίες μόνο ζημιογόνες είναι. Χάνουν όλοι οι συμμετέχοντες, και γενικά κανένας δεν εξελίσσεται ούτε βελτιώνεται.
Χθες βράδυ βρέθηκα τυχαία σε μια παρέα Ελληνοαμερικάνων. Οι άνθρωποι ζουν δεκαετίες στις ΗΠΑ και είναι λογικό να έχουν μπολιαστεί με μια συγκεκριμένη φιλοσοφία και στάση ζωής.
Η κουβέντα μας, αν και πολιτική, ήταν ήπια και τουλάχιστον εμένα με βοήθησε να καταλάβω πως οι περισσότερες από τις διαφωνίες μας οφείλονται στο γεγονός ότι ο καθένας δίνει διαφορετική έννοια στις λέξεις.
Για παράδειγμα εγώ, που μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον που ο καπιταλισμός είναι συνώνυμο της εκμετάλλευσης, της αδικίας, της διαφθροάς και του ιμπεριαλισμού, είναι φυσικό να καταφέρομαι ενάντια στο συγκεκριμένο σύστημα.
Όμως στο μυαλό των συνομιλητών ομογενών μας η λέξη καπιταλισμός έχει μια τελειώς διαφορετική έννοια. Σημαίνει την επιθυμία για βελτίωση της ζωής μας, είναι το σύστημα που εξασφαλίζει αυτό που ο καθένας μας επιθυμεί. Μια ποιοτικότερη και ανετότερη ζωή.
Εύλογα λοιπόν οι άνθρωποι όταν με άκουσαν να κατηγορώ τον καπιταλισμό κρέμασαν το σαγώνι τους και με ρώτησαν καλοπροαίρετα: "Μα στ' αλήθεια, εσύ δεν θες να ζήσεις μια καλύτερη ζωή;".
Τελικά όλοι οι άνθρωποι είμαστε καλοί. Ούτε οι καημένοι Ελληνοαμερικάνοι είναι υπέρ της αδικίας και εκμετάλλευσης, ούτε κι εγώ είμαι ένας τρελός ιδεολοηπτικός που δεν θέλω μια καλύτερη ζωή.
Απλά χανόμαστε στη μετάφραση...
3 σχόλια:
«Πέρα όμως από τις κάθε λογής «αγιογραφίες» που θα γραφτούν για αυτόν, ο Αλ. Ναβάλνι ήταν κάθε άλλο παρά ήρωας της Δημοκρατίας. Θα μπορούσε απλώς να πει κανείς ότι ανήκε στη «σπορά των ηττημένων» του 1991. Προσπάθησε με κάθε μέσο να αναρριχηθεί κοινωνικά και να λάβει μέρος στο μεγάλο φαγοπότι που ακολούθησε την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και ασχολήθηκε με την πολιτική μόνο όταν όλες του οι προσπάθειες από τον τραπεζικό τομέα έως το real estate απέτυχαν».
«Κατά τα άλλα, δεν ήταν ούτε η ιδεολογία του ούτε οι δημοκρατικές ευαισθησίες του εκείνες που τον διαφοροποιούσαν από τους ενοίκους του Κρεμλίνου. «Ήθελα την οικονομία της αγοράς στην πιο άγριά της μορφή -οι ισχυρότεροι επιβιώνουν, οι υπόλοιποι είναι απλώς περιττοί», δήλωνε σε μια από τις πρώτες συνεντεύξεις του».
https://www.iefimerida.gr/politiki/adianoito-dimosieyma-stin-aygi-tyhaios-o-thanatos-toy-alexei-nabalni
Να πας στη Ρωσία να μάθεις τί εστί βερύκοκο μπουρτζόβλαχε.
Βγήκε ο βλαξ από τη σπηλιά του πάλι! Ξέχασε να πάρει τα χάπια του φαίνεται...
ναι, καταντησε εμμετικός πλέον
Δημοσίευση σχολίου