Ευτυχώς οι συγγενείς κι οι πραγματικοί συνομήλικοί μου δεν επιμένουν να τους επισκεφτώ σε εξοχικά, να συμμετάσχω σε οικογενεικά τραπέζια, θρησκευτικές και παραδοσιακές τελετές.
Έναν έφηβο σαν κι εμένα δεν πρέπει να τον καταπιέζεις. Ούτε να τον αναγκάζεις να τρώει σκέτη φρίκη κάνοντας παρέα με γέρους...
Πηγαίνω σε ξένα σπίτια μόνο όταν λείπουν οι "γέροι". Χτυπιόμαστε ως το πρωί στο χορό και στα τραγούδια, βάζουμε να παίζει και καμιά πορνοταινία κι εκσπερματώνουμε ομαδικά γιατί, ως γνωστόν, το ομαδικό χύσιμο συσφίγγει τις σχέσεις των αγοριών.
Για ό,τι ακολουθεί μετά φταίει αποκλειστικά η μπύρα. Εννοείται πως ολονυχτία χωρίς μπύρες δεν γίνεται...
Αποφάσισα να μάθω και κιθάρα. Κανονικά έπρεπε να παίζω ηλεκτρική. Αλλά μου βγήκε κάπως το συντηρητικό, το αρβανιτοβλάχικο, και το ’ριξα στην κλασική. Και κάνω προόδους πανάθεμά με. ΜΙ-ΛΑ-ΡΕ-ΣΟΛ-ΣΙ-ΜΙ.
Με τους κολλητούς μου βρήκαμε ένα ερειπωμένο ακίνητο στου Ψειρή, ανακαλύψαμε μια κρυφή είσοδο κι ανεβαίνουμε στο ταρατσόνι που έχει καταπληκτική θέα στην Ακρόπολη.
Σπουδαία καβάτζα για τώρα που καλοκαιριάζει. Μόνο η μεταλλική ανεμόσκαλα είναι λίγο σαραβαλιασμένη και πρέπει να προσέχουμε.
Εκεί παίζουμε τις κιθάρες μας, κάνουμε τους μπάφους μας, πίνουμε τα μπυρόνια μας, περνάμε τούφα! Και ξέρουμε πως ό,τι κι αν γίνει θα ’ναι πάντα εκεί το μέρος αυτό να μας περιμένει...
Δεν θεωρώ πως είναι πρόβλημα που η ταυτότητά μου γράφει 48 ενώ είμαι 16. Ενώ των κολλητών μου γράφει 20 και είναι 20!
Τις προάλλες άκουσα έναν τους να λέει "ρε μαλάκες, να τον προσέχουμε τον παππού γιατί πίνει πολύ και θα σμπαραλιαστεί καμιά ώρα στη σκάλα"! Δεν έδωσα σημασία. Δεν ξέρω για ποιον μιλούσαν...
Αυτή η ταράτσα με βολεύει πολύ και στο κατούρημα. Δεν χρειάζεται να κάνεις πολλά πράγματα. Απλά ξεκουμπώνεις το φερμουάρ κι αδειάζεις στον ακάλυπτο.
Γενικά, είχα πάντα ένα προβληματάκι με τις λεκάνες της τουαλέτας. Δεν έβρισκα ποτέ στόχο. Πάντα έξω σούτερνα, άντε να έβρισκα και λίγο στεφάνι. Νομίζω πως πρέπει να βελτιωθώ στη στόχευση. Γιατί θα έχω πρόβλημα όταν θα πρέπει κάποτε να βρω την άλλη τρύπα που έχει και μικρότερη διάμετρο...
Αλλά αυτό μάλλον θ’ αργήσει να γίνει. Γιατί σε μια σχέση χρειάζονται δύο. Και προς το παρόν είμαι μόνο ένας. Αυτό σημαίνει πως θα το παίζω μόνος μου.
Σας εξομολογούμαι πως γουστάρω μια εικοσιπεντάχρονη. Όλα τ’ αγόρια στην ηλικία μου γουστάρουν μεγαλύτερες. Αυτές έχουν μεγαλύτερη ανάπτυξη, πείρα και, το σπουδαιότερο, ποτέ δεν γυρίζουν να μας κοιτάξουν, γίνονται άπιαστο όνειρο, άρα φουντώνει περισσότερο ο πόθος...
Είμαι στη φάση που το μυαλό μου ελέγχεται απ’ την ψωλή μου. Ανυπομονώ να βρω γκόμενα και να ουρλιάξω σ’ όλους τους μπάσταρδους που με λένε "άγαμο θύτη": "Μαλάκες, γαμάω την ομορφότερη γκόμενα ενώ εσείς πηδάτε τις βρομερές χούφτες σας"!
Χθες μου την έπεσε το πρώτο γκομενάκι της ζωής μου. Ένα ΕΜΟ με τη φράντζα ως τον κώλο. Το μαλακισμένο έχει μανία να με φωνάζει "μπαμπάκο"!
"Μπαμπάκο, έκανα την τρίτη μου έκτρωση, αγόρασα τον πρώτο μου μπάφο κι αν δεν μου κάτσεις θα παντρευτώ μια λεσβία".
Εγώ μούγκα.
Ο κολλητός μου δίπλα με ρήμαξε στις αγκωνιές!
"Τι μαλακίες κάνεις; Μιλάνε ρε μαλάκα. Τι στέκεσαι Παυλόπουλος. Μιλάνε ρε στο κορίτσι. Φτου σου ρε μαλακισμένο!"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου