Ο Αύγουστος είναι ο αγαπημένος μου μήνας. Ποτέ δεν με απογοήτευσε. Ζω χωρίς συνωστισμούς. Μπορώ ν' απλωθώ. Να τεντώσω χέρια και πόδια. Να κάνω τα δικά μου. Εκμεταλλεύομαι την ησυχία γύρω μου και επεξεργάζομαι διάφορες σημαντικές αποφάσεις για τη ζωή μου...
Αρκεί να διαθέτεις ένα σχετικά μικρό μπάτζετ και η Αθήνα τον Αύγουστο είναι όνειρο!
Αυτοί που θέλουν να "δραπετεύσουν" απ' την πόλη, μάλλον αισθάνονται φυλακισμένοι. Αλλ' αυτό δεν ισχύει σε μένα. Γουστάρω τα καλοκαιρινά φασώματα στα Τουρκοβούνια. Τα μπαλκόνια που μυρίζουν φιδάκι. Τους πρωινούς καφέδες στα μαγαζιά της γειτονιάς, συζητώντας για ποδόσφαιρο και πολιτική.
Δεν έχω αυταπάτες. Οι περισσότεροι που τρέχουν στα νησιά περνάνε πολύ χειρότερα από μένα που έμεινα αυγουστιάτικα στην πόλη!
Όταν πήγαινα κι εγώ διακοπές δεν περνούσα καλά. Αλλά, όπως κι οι περισσότεροι, δεν τολμούσα να το πω ούτε στον εαυτό μου! Τα καλοκαίρια κι οι διακοπές είναι υπερτιμημένα. Η πραγματική ζωή είναι στις κρύες νύχτες του χειμώνα.
Θυμάμαι την τελευταία φορά που πήγα με γκόμενα σε νησί. Μέρες απόλυτης ακινησίας μ' έναν άνθρωπο που δεν έχεις να πεις και πολλά.
Γευματίζαμε αμίλητοι πάνω από ακριβές χωριάτικες σαλάτες ή τισμπολογούσαμε δροσερά φρουτάκια τα καυτά απογεύματα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου