Χορεύοντας με νεράιδες και δράκους! (Ναυτικές ιστορίες Η' - Το ναυάγιο!)

 

Στον "Κάβο" δεν είχαμε όνομα. Φωνάζαμε ο ένας τον άλλον με βάση την εθνικότητά του. Ο Ρώσος, ο Ολλανδός, ο Γραικός... Τι ειρωνεία θεέ μου! Τα έθνη μας, που μας είχαν ουσιαστικά απαρνηθεί, έγιναν στον "Κάβο" οι μόνες μας ταυτότητες! 

Τελικά, ένα κατάλαβα ως τώρα. Πατρίδα σου είναι εκεί που βρίσκεσαι, που κανείς δεν σε ενοχλεί ούτε ρωτάει ποιος είσαι, από πού έρχεσαι, τι κάνεις και τι γράφει το γαμημένο το ποινικό σου μητρώο.

Όλοι το ξέραμε ποια θα ήταν η μοίρα του "Κάβου". Κάποια στιγμή, όταν ο κύκλος της βρώμικης δουλειάς θα έκλεινε, θα τον φούνταραν σε μια ξέρα για να πάρουν οι πλοικτήτες την αποζημίωση. Γι' αυτό ο καθένας μας έκανε το κουμάντο του. Σχεδίαζε τη σωτηρία του. 

Για έναν Καρπενησιώτη σαν κι εμένα, που δεν ήξερα καν κολύμπι, τα πράγματα ήταν ακόμα πιο δύσκολα. Φυσικά, δεν είχα ελπίδα να επιβιβαστώ σε μια απ' τις αξιόπιστες σωσίβιες λέμβους. Αυτές προορίζονταν για τον καπετάνιο και τους ανώτερους αξιωματικούς. Ούτε μπορούσα να ελπίζω να επιβιώσω πάνω σε κάποιο κομμάτι του πλοίου. Παλιά, που τα καράβια ήταν ξύλινα, είχες περισσότερες ελπίδες να σωθείς. Τώρα, που είναι όλο λαμαρίνα και μέταλο, τίποτα δεν στέκεται στην επιφάνεια της θάλασσας...

Όμως, κι εμένα κάπου με βόλευε ένα ναυάγιο. Αν την έβγαζα καθαρή θα είχα μια τέλεια δικαιολογία για την απώλεια των χαρτιών που δεν είχα. Επιπλέον θα θεωρούμουν έμπειρος θαλασσόλυκος και κανένας δεν θα τολμούσε να με ρωτήσει "Δουλέψατε στον Κάβο? Και για ποιο έγκλημα καταζητείστε?"...

Αν το καλοσκεφτείς, ναύτης στον "Κάβο" είναι χίλιες φορές καλύτερα απ' το να καταταχθείς στη Λεγεώνα των Ξένων. Εκεί δεν αντέχεις, λιποτακτείς, σε επικηρύσσουν και βρίσκεσαι να περιφέρεσαι μόνος στις ερήμους της Βόρειας Αφρικής έχοντας πίσω σου να σε κυνηγάνε καμιά πεντακοσαριά Μαροκίνοι για να σε παραδώσουν και να πάρουν την αμοιβή!

Τελικά, το προμελετημένο ναυάγιο συνέβη. Είναι κάτι που δεν μπορώ να το περιγράψω. Αν δεν δεις τα κύματα να σκάνε πάνω στο σαπιοκάραβο σαν γιγάντια μαύρα τέρατα, δεν θα καταλάβεις τίποτα. Κι αν δεν ακούσεις αυτόν τον τρομέρο θόρυβο που σημαίνει πως το πρώην πλοίο κόπηκε στα δύο, θα σου φανούν όλα παραμύθια. 

Είχα φροντίσει να τυλίξω γύρω απ' τη μέση μου ένα τεράστιο καραβόσχοινο. Ήταν το μόνο αυτοσχέδιο σωσσίβιο που μπόρεσα να σκεφτώ. Αλλά την έκανε τη δουλίτσα του. 

Το πόσο θαλλασινό νερό κατάπια, μόνο ο Ποσειδώνας το ξέρει. Στο τέλος, ημιλιπόθυμος απ' την εξάντληση και την υποθερμία άρχισα να έχω παραισθήσεις. Νόμιζα πως έβλεπα τα φώτα μιας τεράστιας πόλης, σα να λέμε τη Νέα Υόρκη. Αλλά απλά έβλεπα μόνο τ' αστέρια τ' ουρανού.

Μη ρωτήσετε αν έζησα. Φαντάζομαι δεν πληκτρολογεί ένα φάντασμα...

 

Κάποιοι έκαναν τα κουσούρια τους... "Μεγάλες Θεωρίες"!

 

- Ο Φρύδ είχε μεγάλη συναισθηματική εξάρτηση απ' τη μανούλα του. Κάπως έτσι κατέληξε στη θεωρία για το "οιδιπόδειο σύνδρομο".

- Ο Άντλερ ήταν κουτσός. Και έφτιαξε τη θεωρία περί "οργανικής κατωτερότητας". Που λέει πως κάθε άνθρωπος έχει κάποιο σωματικό κουσούρι που του δημιουργεί αισθήματα κατωτερότητας.

- Ο Φριτς Περλς μέχρι που πέθανε δεν είχε ακόμα καταλήξει αν είναι ή όχι ομοφυλόφιλος. Εξ ου και η θεωρία του βασίζεται στην ύπαρξη αντίθετων δυνάμεων που συγκρούονται διαρκώς μέσα μας...

- Ο Άλμπερτ Έλις δεν έπαψε ποτέ να αναφέρει πόσο παράλογος ήταν. Σύμφωνα με τη θεωρία του οι άνθρωποι υποφέρουν από ψυχικές διαταραχές ακριβώς επειδή σκέφτονται παράλογα.

- Η Βιρτζίνια Σατίρ είχε κάνει πέντε γάμους. Δεν είναι τυχαίο που κατέληξε να γίνει μια απ' τις καλύτερες συμβούλους γάμου.

- Ο Καρλ Ρότζερς ήταν από μικρός πολύ ευαίσθητος και ντροπαλός. Έτσι κατέληξε στη θεωρία πως μόνο η αποδοχή και απόλυτη κατανόηση του άλλου τον βοηθά να σου ανοιχτεί και να σου μιλήσει...

Δε λες εύκολα στην άλλη ... "σε θέλω για πουτάνα μου!"

Ότι έχω δεσμευσοφοβία το ξέρετε όλοι. Το 'χω γράψει άπειρες φορές. Αλλά αυτό, όπως είναι επόμενο, δημιουργεί παρεξηγήσεις και προβλήματα στα πάρε-δώσε μου με τις γυναίκες.

Εμένα μου αρέσουν οι καθαρά σεξουαλικές σχέσεις. Τις θεωρώ πιο τίμιες. Δεν παίζεται κανένα παιχνίδι μεταξύ μας, δεν υπάρχουν εξαρτήσεις και κτητικότητες ούτε προσπαθεί ο ένας να ελέγξει τον άλλον.

Παλιότερα έλεγα τη μισή αλήθεια στις γυναίκες. Τους έκρυβα τη φοβία μου και απλά τους έλεγα διάφορα "ναι μεν αλλά". Π.χ. "δεν είμαι έτοιμος για σχέση αυτόν τον καιρό". Αυτό η γυναίκα το ερμηνεύει ως "είμαι πανέτοιμος να κάνω σχέση τούτη τη στιγμή αλλά όχι με σένα"!

Σε άλλες έλεγα πως ήμουν πληγωμένος από προηγούμενες σχέσεις μου και δεν ήθελα να ξαναμπώ στο τριπάκι. Πάλι λάθος. Γιατί οι γυναίκες, και κυρίως οι Ελληνίδες, έχουν το "σύνδρομο της φτερούγας"! Θέλουν να περιθάλψουν κάθε πληγωμένο και τραυματισμένο αρσενικό...

Σε άλλες έλεγα πως δεν είμαι εγώ για σχέσεις, αλλά κι αυτό έφερνε τα αντίθετα αποτελέσματα. Πολλές αποφάσιζαν να με αλλάξουν δίνοντας έτσι κάποιο νόημα στη ζωή τους, έναν υψηλότερο σκοπό ύπαρξης...

Και τι δεν είπα για να αποφύγω μια σχέση. Μέχρι και το θεϊκό "είμαι σε πνευματικό δρόμο"! Και πήρα την εύλογη απάντηση... "γιατί όλοι οι γκάου σε μένα Θεέ μου!".

Εγώ θέλω γυναίκα μόνο για να κάνουμε σεξ. Ξεκάθαρα πράγματα. Όχι σαν κάτι φλούφληδες που λένε πως θέλουν μια αποκλειστικά σεξουαλική σχέση αλλά τους βλέπεις να πηγαίνουν μαζί για διακοπές ή φαγητό, να μιλάνε με τις ώρες για τα ψυχολογικά τους στη φεγγαράδα κ.λπ. Αυτοί τα χουν και δεν το ξέρουν. Ή δεν το παραδέχονται...

Αλλά κι αυτό το δικό μου είναι λίγο προβληματικό ρε παιδιά. Πώς να το πεις ντε κλαρέ της άλλης πως τη γουστάρεις μόνο για πουτάνα σου? Οκ, δεν το λες ακριβώς έτσι, αλλά κι η άλλη δεν είναι χαζή, το καταλαβαίνει. 

Μάλλον το μυστικό είναι να το πω στη σωστή γυναίκα, με τον σωστό τρόπο και στο σωστό χρόνο...

Χορεύοντας με νεράιδες και δράκους! (Ναυτικές ιστορίες Ζ' - Παράδεισος είναι ο τόπος που δεν έχεις γυναικεία γκρίνια!)

 

Ανοιχτά της Πορτογαλίας πέφτουμε σε χοντρή θύελλα. Ο "Κάβος", το καημένο μας το καραβάκι, μποτζάρει και σε τινάζει σαν τσόφλι στην άλλη άκρη του καταστρώματος. Στο τέλος είσαι σα να βγήκες από αγώνα κατς. Παντού μελανιασμένος, ματωμένη μύτη, μπράτσα γδαρμένα. 

Α, πόση γοητεία έχει η ζωή στη θάλασσα! Πες τε το στους ποιητές και στους μυθιστοριογράφους...

Το φορτίο του πλοίου ξαναλλάζει χέρια και περιεχόμενο. Εννοείται πως γίνεται λαθρεμπόριο του κερατά, αλλά εμείς δεν πρέπει να χώνουμε τη μύτη μας στις βρομοδουλειές τους. Δεν βλέπουμε, δεν ακούμε, δεν ρωτάμε. Το μόνο που ευχόμαστε είναι το νέο φορτίο να έχει μεγάλη αξία. Γιατί μόνο τότε είμαστε σίγουροι πως δεν θα το βουλιάξουν το πλεούμενο για να πάρουν την ασφάλεια.

Κάνω μια βολτούλα στο μέρος που φυλάγονται οι σωστικές λέμβοι. Μόνο η βάρκα του καπετάνιου έχει βάσιμες ελπίδες να επιπλεύσει. Οι υπόλοιποι θα πάμε καλιά μας...

Κατά τα λοιπά, κι απόψε το βράδυ θα έχουμε στο τραπέζι εκλεκτά εδέσματα. Σε κάθε τράμπα του παράνομου φορτίου, το πλήρωμα πρέπει να είναι χορτασμένο και ικανοποιημένο. Έτσι νομίζουν πως θα μας βουλώσουν το στόμα...

Βρίσκω ευκαιρία να γνωρίσω κάποιους συναδέλφους καλύτερα. Αν μπορούν να θεωρηθούν "συνάδελφοι" όλο αυτό το τσούρμο των εγκληματιών. Κάθε καρυδιάς καρύδι, από κάθε γωνιά της γης. 

Η επίσημη γλώσσα του πλοίου είναι τα αγγλικά. Αλλά μόνο ο καπετάνιος τα μιλάει καλά. Οι υπόλοιποι ξέρουμε σαράντα λέξεις ο καθένας. Απ' αυτές οι τριάντα είναι κοινές, άρα μαθαίνουμε καμιά δεκαριά νέες λέξεις απ' τον κάθε ναυτικό, συνολικά περίπου διακόσιες. Όσο πρέπει για τα βασικά. 

Εννοείται πως από προφορά έχει ο καθένας τη δική του. Π.χ. τη λέξη "First Mate" άλλος τη λέει φιρστ μάιτ, άλλος φόιστ μοτ, φιστ μετ και πάει λέγοντας... Αλλά, δόξα τω θεώ, συνεννοούμαστε. Μπορεί στα φωνήεντα να γίνεται της Βαβέλ, αλλά στα σύμφωνα ψιλοσυμφωνούμε.

Γνώρισα κι έναν γερο-Αλγερινό. Μου διηγήθηκε πόσο καλά ήταν στο Αλγέρι πριν το 1950. Η γυναικεία γκρίνια, η μουρμούρα και τα μουτρίνια ήταν κάτι σαν ποινικό αδίκημα. 

Μια τόσο κακότροπη γυναίκα θεωρούνταν δημόσιος κίνδυνος. Οπότε απλά έκανες μια καταγγελία εις βάρος της γυναίκα σου που σου έτρωγε τα συκώτια κι οι δικαστικές αρχές της έδιναν μια μικρή προθεσμία για να βελτιωθεί, αλλιώς την μπουζούριαζαν κανονικά! Μιλάμε για επίγειο παράδεισο...

 

Παρακμιακά...

 

Είμαστε μια παρέα γερο-μπαμπαλήδων που την έχουμε δει ερασιτέχνες ποιητές. Κοινώς την ψωνίσαμε. 

Δυο-τρεις φορές τη βδομάδα μαζευόμαστε σ’ έναν παρακμιακό καφενέ τα βραδάκια και διαβάζουμε τα ποιήματά μας. Έλα μου, όμως, που διαδόθηκε στη γειτονιά πως εκεί μαζεύονται κάτι ψωνάρες. Και ππλακώνουν κάποιοι μαλάκες για να μας κάνουν καζούρα και να μας κρεμάσουν κουδούνια...

Χθες ήταν η σειρά μου να απαγγείλω ποίηση. Πήρα ύφος βαθυστόχαστο. Έβαλα κι ένα φουλάρι γύρω απ’ τον λαιμό, ήπια ένα σφηνάκι ούζο μονορούφι κι άρχισα! 

Δηλαδή, δεν άρχισα ακριβώς. Μόνο τρεις λέξεις πρόλαβα να πω: "Βυθίζομαι στα μάτια σου!". Κι αμέσως μια παρέα τριών παρείσακτων με διέκοψε.

"Αφού θες να την πηδήξεις σαν τρελαμένος γάιδαρος, γιατί δεν πας κατευθείαν στο ψητό κι αρχίζεις τα ρομαντικά;", ρωτάει ο πρώτος.

Ο δεύτερος είχε μια πιο διεισδυτική άποψη: "Αν βυθιστείς στα μάτια της, τι θα κάνεις όταν φτάσεις στα βυζιά της; Για πες μου;".

Ο τρίτος το ξαναγύρισε στο χυδαίο: "Βάζω στοίχημα πως στον επόμενο στίχο περιγράφεις πώς λυσσομανούσε ο αέρας ανάμεσα στα μπούτια της!".

Σε τέτοιες περιπτώσεις το καλύτερο που ’χεις να κάνεις είναι να κλείσεις τα φώτα και να τους κατουρήσεις. Αλλά δεν το έκανα. Ξανάκατσα στο τραπεζάκι μου και παρήγγηλα άλλο ένα καραφάκι ούζο. Τόσο απλά...

Ή γίνεσαι Γκουσγκούνης ή χωρίζεις!

Ας μην κοροϊδευόμαστε. Ο έρωτας δεν χωράει στις μακροχρόνιες σχέσεις. Ή το πάθος θα έχεις ή την αγάπη. Και τα δύο αποκλείεται. Γιατί η αγάπη απαιτεί οικειότητα. Κι η οικειότητα σκοτώνει το πάθος.

Στις μακροχρόνιες σχέσεις πολλοί άντρες κάνουν σεξάκι σχεδόν αποκλειστικά για να χαλαρώσουν και να μπορέσουν να κοιμηθούν. Σα να πίνουν ένα καραφάκι τσίπουρο ένα πράμα. Όσο για τις γυναίκες... το βρίσκουν εξαναγκαστικό. Είναι το ίδιο θλιβερό σα να μην κάνουν καθόλου σεξ!

Η ζευγαροποίηση οδηγεί στη βαρεμάρα. Όπως λέει κι η κινέζικη παροιμία... εκεί έξω και την πιο ωραία γυναίκα κάποιος την έχει βαρεθεί! 

Η συμβίωση εξαλείφει από τη σχέση το μυστήριο, απομυθοποιεί τους πάντες και τα πάντα. Η ρουτίνα και τα καθημερινά προβλήματα σκοτώνουν τη μαγεία. Και έρωτας χωρίς μαγεία απλά δεν υπάρχει...

Αποφάσισα να τη χωρίσω μόλις εμφανίστηκε μπροστά μου με κάτι ψιλοκομμένα αγγουράκια στο μέτωπο και στα μάτια της. Η πρώτη σκέψη που έκανα ήταν να ξαναβρώ το πάθος με μια απ' τις άγνωστες γυναίκες που γνωρίζω στο δρόμο, στα καφέ και στο σούπερ μάρκετ. 

Αλλά έκανα δεύτερες σκέψεις. Πού να τρέχεις τώρα? Έγινα και λίγο τεμπελάκος... Μάλλον πρέπει να βρω κάποιον τρόπο να ξαναζωντανέψει η επιθυμία με τη συγκεκριμένη γυναίκα. Έτσι όπως τη βλέπω με το τσεμπέρι και το ξεσκονόπανο, μου θυμίζει τη μάνα μου. 

Αρχίζω να κάνω έναν κατάλογο με τα κόλπα για να την ξαναδώ ως γκόμενα! 

Θα κλείσω τραπέζι για δύο σε ένα στριπτιζάδικο. Ίσως κάτι ξυπνήσει μέσα της κι αρχίσει να με ξαναδιεκδικεί. 

Κι αμέσως ν' αρχίσουμε τους σεξουαλικούς πειραματισμούς. Η σχέση μας είτε θα γίνει πορνογραφική είτε δεν πρόκειται να επιβιώσει. Θα μπω και σε τίποτα πορνοσάιτ να πάρω ιδέες...