Σάββατο 27 Αυγούστου 2022

Γιατί οι γυναίκες γουστάρουν τα ρεμάλια;

 

1) Γιατί έχουν εθιστεί να νιώθουν ανεπαρκείς! Οι γυναίκες αποθηκεύουν όλα τα αρνητικά σχόλια που έχουν ακούσει απ' τη στιγμή που γεννήθηκαν. Γι' αυτό και οι περισσότερες έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση. Λογικό να νομίζουν πως δεν τους αξίζει καμία καλύτερη τύχη από ένα "κακό παιδί". 
2) Τρελαίνονται να παίζουν το ρόλο της "μαμάς", του "σωτήρα", της "καλής σαμαρείτιδας". Έχουν ανάγκη να βγάλουν και να ικανοποιήσουν το μητρικό τους ένστικτο. Ψάχνουν άντρες καμένους για να τους υιοθετήσουν και να τους σώσουν. Να τους μετατρέψουν σε "κούκλα" της μετεφηβικής τους ηλικίας.
3) Άλλος ένας περιζήτητος γυναικείος ρόλος είναι κι αυτός του "θύματος", της "οσιομάρτυρος". Ξέρω πάμπολλες γυναίκες που νιώθουν ευτυχείς μόνο στη δυστυχία τους. Βρίσκοντας έναν "τύπο μέκαψες" έχουν στο τσεπάκι την απόρριψη, την εγκατάλειψη, την κακομεταχείριση. Υπέροχα! θα σηκώσουν τον σταυρό του μαρτυρίου...
4) Έχουν ανάγκη την Πρόκληση (με "π" κεφαλαίο!). Ο συνετός γκόμενος, με το οικογενειακό αμάξι, τη στρωμένη δουλίτσα, που έχει ασφάλεια ζωής και την πάει σε κυριλέ εστιατόρια θεωρείται βαρετός και προβλέψιμος. Της φεύγει η μασέλα απ' τα χασμουρητά. Ο τύπος είναι μια βαρεμάρα με παντελόνια!

Τρίτη 23 Αυγούστου 2022

Σάββατο 20 Αυγούστου 2022

Θα επιστρέψουμε στο "Πατρίδα-Θρησκεία-Οικογένεια";

 

Όπως όλοι ξέρουμε, στη φυσική και στη ζωή η δράση φέρνει αντίδραση. Μόνο έτσι επέρχεται η αναγκαία σύνθεση και εξισορρόπηση των καταστάσεων.
Τα τελευταία χρόνια  στις δυτικές χώρες βιώνουμε πρωτοφανείς καταστάσεις. Σχεδόν έρχονται τα πάνω κάτω. Όχι μέσα από μια ομαλή εξελικτική διαδικασία αλλά με έναν βίαιο "από πάνω επιβαλλόμενο" τρόπο. 
Στόχος οι λεγόμενες "παραδοσιακές αξίες". Που για κάποιο λόγο, όλο το σύστημα εξουσίας, παρέα με τους τεράστιους προπαγανδιστικούς του μηχανισμούς, προσπαθούν να αντικαταστήσουν από ένα καινούργιο "αξιακό σύστημα", ας το πούμε "νεοταξικό".
Η τελευταία φορά που η γενιά μου έζησε το σύνθημα "πατρίδα-θρησκεία-οικογένεια" ήταν στις αρχές της δεκαετίας του '80, με τη Νέα Δημοκρατία του Αβέρωφ. Άντε και λίγο μετά επί Σαμαρά. 
Όμως τότε αυτά τα συνθήματα ήταν γελοία. Για τον απλούστατο λόγο πως αυτές οι περιβόητες αξίες δεν αμφισβητούνταν επί τοις ουσίας από κανέναν. Άντε να δεχτούμε πως εμείς, οι τότε αριστεροί, αγανακτούσαμε με την συνεχή παρέμβαση του αμερικανικού παράγοντα στα εσωτερικά μας και φωνάζαμε "η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες" και "Έξω από το ΝΑΤΟ". Μέχρι εκεί...
Τώρα όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ.
Η παραδοσιακή αξία της οικογένειας δέχεται πραγματική επίθεση και μάλιστα στον πυρήνα της. Δεν έχω καμία αντίρρηση στα σύμφωνα συμβίωσης των ομοφυλόφιλων. Αλλά από αυτό μέχρι να ανατρέπουμε τους φυσικούς νόμους, να προσπαθούμε να καταργήσουμε τις έννοιες της πατρότητας και της μητρότητας, να μιλάμε για 63 φύλλα και να προωθούμε τις υιοθεσίες από γκέι ζευγάρια πάει πολύ. 
Για συγγνώμη ρε παιδιά. Εσείς μέχρι πριν λίγα χρόνια χλευάζατε τους μικροαστικούς γάμους των στρέιτ. Στα καλιαντρά σας αποκαλούσατε τις συζύγους "φρίκες" και τα παιδάκια τους "μόγγολα". Τώρα τι σας τσίμπησε και θέλετε να ντυθείτε κι εσείς νυφούλες και να αποκτήσετε παιδάκια; 
Θέλετε να υιοθετήσετε παιδάκια ορφανά ή εγκαταλελειμμένα. Που έχουν δέκα φορές περισσότερο ανάγκη για οικογενειακή ισορροπία, μητρική αγκαλίτσα και πατρική ασφάλεια. Κι εσείς θέλετε να τα μεγαλώσετε χωρίς τα στοματάκια τους να πουν ποτέ τις λέξεις "μπαμπά" και "μαμά"; Μόνο "γονέας 1" και "γονέας 2";
Παλιά, εμείς οι τότε αριστεροί, πρωτοστατούσαμε στην κριτική του κλήρου και αντιδρούσαμε στην καταπίεση της θρησκείας. Αλλά σεβόμασταν την πίστη του απλού λαού. Και δεν διανοούμασταν να διακωμωδήσουμε τους αγίους της Εκκλησίας. Τώρα εσείς θέλετε να παρουσιάσετε όλο το θρησκευτικό οικοδόμημα σαν ένα τσίρκο. Αλλά όχι! Δεν πλήττετε όλο το θρησκευτικό οικοδόμημα! Μόνο τη χριστιανική θρησκεία χτυπάτε! Αν κάποιος τολμήσει να πει κάτι εναντίον του Ισλάμ γίνεστε ... Τούρκοι και πέφτετε να τον κατασπαράξετε. Γιατί άραγε;
Κι ας έλθουμε και στην πατρίδα. Πράγματι στην Ελλάδα φάγαμε στη μάπα πολύ εθνοκαβλίαση. Αλλά βρήκαμε τις ισορροπίες μας. Περάσαμε από τη φάση απέχθειας προς την εθνική σημαία (λόγω χούντας) και πλέον ήρθαμε κάπου στα ίσα μας, χωρίς ακραίες εξαλλοσύνες. 
Κι έρχεστε εσείς να μας κάνετε να νιώσουμε ενοχή που είμαστε Έλληνες. Αν κάποιος βάλει ελληνική σημαία στο μπαλκόνι του πάλι γίνεστε Τούρκοι και ορμάτε να τον φάτε. Φυσικά αν είχαμε βάλει σημαία του Πακιστάν, της Αιγύπτου κ.λπ. μπορεί και να μας στέλνατε και κανένα δέμα με δωρεάν τρόφιμα. Γιατί άραγε;
Να μην τα πολυλογώ. Το έχετε παραξηλώσει και θα έχουμε "πόλεμο". Το ξέρω πως αυτό θέλετε. Σας τρέφει μόνο το μίσος και η σύγκρουση. Δεν μπορείτε να συμβιώσετε αρμονικά. Γιατί το πρόβλημα είναι μέσα σας. 
Αλλά, σας το λέω, θα έχουμε θεματάκια...

Δευτέρα 15 Αυγούστου 2022

Για μένα καλοκαίρι είναι...

 
Η νέκρα που επικρατεί τα μεσημέρια στις γειτονιές.
Ο πλάτανος του χωριού κι η βρύση με τη λιονταροκεφαλή.
Μπύρα με πατατάκια και ούζο με αθερίνα. 
Το σαμιαμίδι που εμφανίζεται στη βεράντα μου.
Τάβλι στο μπαλκόνι.
Τα τζιτζίκια να μου τρυπάν τ' αυτιά.
Το γκομενάκι απέναντι.
Τα κουνούπια που σφυρίζουν γύρω απ' το κεφάλι μου τα βράδια.
Σεξ στα πιο απίθανα μέρη.
Βιβλίο στη σκιά. Κι άμμος ανάμεσα στις σελίδες.
Ξεπαράδιασμα γρήγορα και μετά αφραγκίες, βαρεμάρα, μπούχτισμα.
Ιδρώτας παντού κι ένα "φιδάκι" στα δάχτυλα κάθε ποδιού.
Καρπουζοπέπονο και σύκα.
Καμένες πλάτες και μυαλά.
Νέες γνωριμίες με τα ζόμπι που ξέμειναν δεκαπενταύγουστο Αθήνα.

Τρίτη 9 Αυγούστου 2022

Κούλη, άδειασέ μας τη γωνιά!

  
Τούτο το ιστολόγιο έχει κάνει ως τώρα πολλές λάθος εκτιμήσεις και προβλέψεις. Καμία αντίρρηση. Αλλά ποτέ δεν κρύφτηκε. Δεν φοβήθηκε μήπως τσαλακωθεί. Γι' αυτό και κάθε φορά που γινόταν εκλογές έβγαινε φόρα παρτίδα και με λόγια απλά και σύντομα εξηγούσε ποιον στήριζε και για ποιους λόγους.
Από το 2017 στηρίξαμε τον Κούλη. Όχι πως δεν βλέπαμε τις ανεπάρκειές του. Αλλά θέταμε σε προτεραιότητα κάποια άλλα θεματάκια, που τα αναφέραμε τότε αναλυτικά.
Όμως πλέον ο "βασιλιάς είναι γυμνός". Δεν τραβάει το παιδί. Ζυγίστηκε, μετρήθηκε και βρέθηκε απελπιστικά λίγος. Σε μια σειρά από θέματα...
Το τελευταίο, με τις τηλεφωνικές υποκλοπές, ξεχείλισε το ποτήρι. Θα μου πείτε σιγά το θέμα. Ίσως. Αλλά ήταν η σταγόνα που έγειρε οριστικά την πλάστιγγα.
Πού ακούστηκε πρωθυπουργός να λέει "δεν ξέρω, δεν είδα". Δεν είχε ιδέα τι γινόταν μέσα στο γραφείο του, τι έκαναν στενοί συνεργάτες και συγγενείς του. Αν είναι αλήθεια, ποιος κυβερνάει αυτή τη χώρα Κούλη μου; Αν δεν ξέρεις εσύ τι γίνεται στο βρακί σου, τράβα να μαζέψεις βρούβες!
Αμ το άλλο; Είχε το θράσος να αποκαλέσει "νόμιμη" την παρακολούθηση του τηλεφώνου ενός πολιτικού του αντιπάλου. Καλά, το τερμάτισες εντελώς Κούλη! Αγόρι μου, για να είναι "νόμιμη" μια τέτοια παρακολούθηση δεν αρκεί να πήρες τυπικά την έγκριση ενός εισαγγελέα. Πρέπει και να συντρέχει "σοβαρός λόγος εθνικού συμφέροντος"! 
Αλήθεια, θα μπεις στον κόπο να μας εξηγήσεις ποιος λόγος εθνικού συμφέροντος επέβαλλε την παρακολούθηση του Ανδρουλάκη;
Έλεος ρε Κούλη. Για πόσο μαλάκες μας περνάς;
Άντε από δω αγορίνα μου, άδειάσε μας τη γωνίτσα και μην ταλαιπωρείς άλλο τις ζωές μας...

Τετάρτη 3 Αυγούστου 2022

USA: ένας παγκόσμιος ταραχοποιός γεμάτος ανασφάλειες!

 

Το ιστολόγιο αυτό δεν είναι πολιτικό. Αλλά και πολιτικά αδιάφορο δεν το λες. Αραιά και που, όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν, όλο και κάτι ψιλοσχολιάζει, με τον γνωστό του απλό και κάπως ιδιαίτερο τρόπο.
Οι ΗΠΑ, ως γνωστόν, βγήκαν απ' τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο πολύ πιο ισχυρές. Η Αγγλία και η Γερμανία είχαν ουσιαστικά εξουδετερωθεί, ενώ η ΕΣΣΔ και η Κίνα μόλις τότε άρχιζαν την ανοδική τους πορεία. Η απόσταση που τους χώριζε φαινόταν αγεφύρωτη.
Σταδιακά όμως οι ΗΠΑ έχαναν έδαφος. Ακόμη κι όταν κατέρρευσε η ΕΣΣΔ, η παγκόσμια κυριαρχία τους στηριζόταν σε πήλινα πόδια και χρονικά κράτησε πολύ λίγο. Η Ρωσία του Πούτιν άρχιζε να βρίσκει τα πατήματά της και ο Κινέζικος γίγαντας έμπαινε φουριόζος στο διεθνές παιχνίδι.
Οι ΗΠΑ όλα αυτά τα χρόνια παρίσταναν τον διεθνή μπάτσο, τον επίσημο τρομοκράτη, εισέβαλαν σε αναρρίθμητες χώρες, φόρτωσαν με χούντες πολλά κράτη (μεταξύ αυτών και την Ελλάδα) και προκάλεσαν καταστροφικότατους πολέμους. 
Όμως απέφευγαν επιμελώς να προκαλέσουν ευθέως και δίπλα στην πόρτα τους τις άλλες πυρηνικές δυνάμεις. Δεν ήταν ένδειξη αδυναμίας. Αλλά ένας στοιχειώδης σεβασμός στις διεθνείς ισορροπίες.
Τα τελευταία χρόνια οι ΗΠΑ έχουν υποχωρήσει ακόμα περισσότερο ως οικονομική και στρατιωτική δύναμη. Σε λίγα χρόνια θα βλέπουν την πλάτη της κινέζικης οικονομίας. Σε μερικές δεκαετίες θα μείνουν πίσω και στρατιωτικά. Το πράγμα φαίνεται από μακριά. 
Οι Αμερικάνοι δεν είναι κορόιδα. Βλέπουν το κακό να έρχεται και φυσικά εκνευρίζονται. Τελευταία ίσως και να πανικοβάλλονται. 
Κάπως έτσι, σε ορισμένα κέντρα της αμερικανικής εξουσίας ίσως μπήκε η ιδέα να ξεκαθαρίσουν τους λογαριασμούς τους με Ρωσία και Κίνα τώρα, που ακόμα θεωρητικά έχουν το πάνω χέρι. Όμως, όπως δείχνουν τα πράγματα, οδηγούνται από αποτυχία σε μεγαλύτερη αποτυχία.
Ήλπιζαν με το ουκρανικό να ανατρέψουν τον Πούτιν. Καταστρέφοντας την οικονομία της Ρωσίας, προκαλώντας εσωτερικό πραξικόπημα, ίσως ελπίζοντας και σε στρατιωτική νίκη δι' αντιπροσώπου. Σίγουρα προκάλεσαν κάποια φθορά στους Ρώσους. Αλλά τα σχέδιά τους απέτυχαν παταγωδώς. Και ο Πούτιν είναι σήμερα ακόμη πιο ισχυρός.
Αμέσως άνοιξαν δεύτερο μέτωπο με την Κίνα. Και τι κατάφεραν; Αφύπνιση του κινεζικού εθνικισμού, μια μοναδική επίδειξη στρατιωτικής ισχύος του "κίτρινου γίγαντα", περαιτέρω σύσφιξη των ρωσο-κινεζικών σχέσεων και ... ακόμη μεγαλύτερη μουρμούρα και γκρίνια απ' τα υπόλοιπα δυτικά κράτη.
Δυστυχώς για τις ΗΠΑ, κανένας πλέον δεν τις φοβάται. Ακόμα και η στρατιωτική τους μηχανή ρετάρει όπως φάνηκε στη Μέση Ανατολή, στη Σομαλία και κυρίως στο Αφγανιστάν που αποχώρησαν άλα Βιετνάμ. 
Ας μας αδειάζει σιγά-σιγά τη γωνίτσα ο μπάρμπα-Σαμ. Κάνοντας όσο μικρότερη ζημιά στους φουκαράδες λαούς που εμπλέκει στα σχέδιά του...

Δευτέρα 1 Αυγούστου 2022

Έπαθα παράκρουση! Την έχω δει Ελύτης...

 

Πάει καιρός που ακούστηκε η τελευταία βροχή
Τώρα ο ουρανός καίει απέραντος
τα φρούτα βάφουν το στόμα μου
της γης οι πόροι ανοίγουν σιγά-σιγά.
Κι έμεινα ανάσκελα σε αμμουδιές με ελιόφυλλα
τα τζιτζίκια ζεσταίνουν τ' αυτιά μου
τα μυρμήγκια δουλεύουν στο στήθος μου
σαύρες γλιστρούν στη χλόη της μασχάλης.
Ω σώμα του καλοκαιριού, γυμνό, καμένο
φαγωμένο απ' το λάδι και τ' αλάτι.
Σώμα του βράχου και ρίγος της καρδιάς
άχνα βασιλικού πάνω απ' το σγουρό εφηβαίο
γεμάτο αστράκια και πευκοβελόνες.
Σώμα βαθύ
πλεούμενο της μέρας...