Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2021

Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2021

Στο πύρωμα της σάρκας...


Έφεγγε μετά τη βροχή.
Κι εγώ εκεί...
στις χαμοκέλες
και στ’ άθλια γιαπιά
στα τρελά τρέχω.

Η νύχτα γλιστρά.
Μετράω τον ουρανό
και τον βρίσκω λιγότερο
(κι απόψε δεν έκανα
αυτό που ’χα να κάνω).

Νύχτα μάγισσα
τρώει τη μέρα.
Τοπίο στενό
στενοί άνθρωποι.
Ταξίδια που δεν έγιναν
λόγια που δεν ειπώθηκαν
η καρδιά μου σκορπίζει
σε κύβους.
(Τα καλύτερα όνειρα
τα βλέπω πάντα ξύπνιος)

Έφτασα!
Μπαίνουν στο μαγαζί
ένα-ένα τα ομορφόπαιδα.
Γανυμήδηδες 
με κάτασπρες φτερούγες.
καβάλα σε μεγάλες μηχανές.
Αχ! 
Πόσο τρυφερά λικνίζονται
στο πύρωμα της σάρκας...

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2021

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2021

"Τα ερωτευμένα του νηπιαγωγείου"!

 

Την είδα. Σήμερα το πρωί. Στην Πανεπιστημίου. Κάτι αγόραζε από ένα περίπτερο.
Δεν υπήρχε περίπτωση να μην την αναγνωρίσω. Κι ας πέρασε σχεδόν μισός αιώνας από τότε...
Ζούσαμε σε μια μικρή επαρχιακή πόλη. Κι αγαπιόμασταν. Η Μαίρη κι εγώ. Δεν αφήναμε ποτέ ο ένας το χέρι του άλλου. Και την αυλή τη διασχίζαμε χεράκι-χαράκι. Ήμασταν πέντε ετών και μας έλεγαν "τα ερωτευμένα του νηπιαγωγείου"!
Μια Τετάρτη, προς το τέλος της χρονιάς, σε ένα διάλειμμα, παντρευτήκαμε. Τότε δεν είχα ακόμα γαμοφοβία.
Η Μερούλα είχε διπλώσει ένα λευκό μαντήλι στο κεφάλι της. Πίσω μας, τ' άλλα παιδιά της τάξης, μας συνόδευαν δυο-δυο. Κάναμε τρεις φορές τον γύρο των τριών πλατανιών. Η νηπιαγωγός και κάτι γονείς που βρέθηκαν τυχαία εκείνη την ώρα, μας χειροκροτούσαν με συγκίνηση. 
Ναι, ειλικρινά, κανείς τους δεν γέλασε...

Κυριακή 7 Νοεμβρίου 2021

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2021

Τι έμαθα τόσα χρόνια απ' τη ζωή μου... (Ε')


 Η καλύτερη περίοδος της ζωής μου ήταν
όταν έμενα σε μια σοφίτα
έτρωγα μόνο κρουασάν
 και μουχλιασμένο ψωμί
έπλενα τα εσώρουχά μου στη σκάφη με τάιντ
το κεφάλι μου φλέγονταν από λέξεις
και το κορμί μου από πάθος.