Ακόμα και σήμερα, που κοντεύει να τελειώσει ο Αύγουστος, πολλοί φίλοι αλλά και γκόμενες, πρώην και υποψήφιες, μου προτείνουν να πάμε διακοπές παρέα. Αρκετοί και αρκετές με καλούν στα εξοχικά τους. Αλλά εγώ τους απορρίπτω κατηγορηματικά.
Είναι ένα λεπτό θέμα, που δεν σας κρύβω ότι με προβληματίζει. Είναι "φυσιολογική" η στάση μου?
Ο γκουρού μου λέει πως είμαι δέσμιος του παρελθόντος. Θυμάμαι όλες τις δυσάρεστες διακοπές που πέρασα και διστάζω να ξαναπροσπαθήσω. Οι αποτυχίες έχουν κλονίσει την εμπιστοσύνη μου στους ανθρώπους.
Γι' αυτό επιμένει πως πρέπει να γυρίσω την πλάτη σε ό,τι συνέβη και να προχωρήσω αισιόδοξος στο μέλλον. Η χαρακτηριστική του φράση είναι "ξεφορτώσου την αλυσίδα του φυλακισμένου"! Όντως, το παρελθόν εύκολα γίνεται μια τεράστια φυλακή, μια δίνη που σε καταπίνει...
Μια "έξυπνη" τακτική που μου πρότεινε είναι να καταγράψω σ' ένα χαρτί όλες τις δυσάρεστες εμπειρίες μου και να το κάψω ή να το θάψω στη γη.
Αυτή η συμβολική κίνηση στέλνει ένα ισχυρότατο μήνυμα στο υποσυνείδητο που μπορεί ν' αλλάξει τη ζωή μας. Είναι μια "μυστική προπόνηση"!
2 σχόλια:
Αυτό το παρελθόν, όντως μας καταπλακώνει· μας δεσμεύει!
Αλλά δεν πρέπει να τ' αφήνουμε..
Συμβαίνει ιδίως σε εποχές όπως το καλοκαίρι, τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, να κάνουμε αυτήν την καταραμένη ανασκόπηση τού τι καταφέραμε τον περασμένο χρόνο κτλ.. κτλ..., πολλές φορές άθελά μας!
oπότε, ας εφαρμόσουμε ένα παλιό αντιστασιακό εμβατήριο που καλούσε να "σπάσουμε τις άτιμες τις αλυσίδες"!
Δημοσίευση σχολίου