Κάποια πρωτοχρονιά, πριν πολλά χρόνια, συνειδητοποίησα πως παραείχα πάρει σοβαρά τη ζωή. Και τον εαυτό μου. Κι αποφάσισα να στρίψω το τιμόνι ανάποδα.
Είδα τη ζωή σαν ένα παιχνίδι. Και τον εαυτό μου σαν ανέκδοτο. Και κάπως έτσι κατάφερα να ισορροπήσω. Και να τη βγάλω σχετικά καθαρή ως τα σήμερα. Χωρίς ψυχοφάρμακα και τα σχετικά...
Από τότε βλέπω τη ζωή αποκλειστικά σαν αυτό που είναι. Δηλαδή σαν ένα παιδικό παιχνίδι. Που όταν τερματίζεις μια πίστα, περνάς αυτόματα στην επόμενη. Και πάει κορδόνι το πράμα μέχρι που θα αποχαιρετήσουμε οριστικά τον μάταιο τούτον κόσμο...
Κάθε παραμονή πρωτοχρονιάς, την ώρα που οι άλλοι ξεσαλώνουν ή πέφτουν σε κατάθλιψη κάνοντας απολογισμούς έτους, εγώ σχεδιάζω το παιχνίδι που θα παίξω τη χρονιά που έρχεται. Προσπαθώ να φανταστώ ένα παιχνίδι που θα είναι ταυτόχρονα και διασκεδαστικό και ωφέλιμο. Που θα με ψυχαγωγεί και θα με εξελίσσει...
Δεν θα σας πω τα παιχνίδια που έπαιξα τα προηγούμενα χρόνια. Ίσως το κάνω μια άλλη φορά αλλά όχι σήμερα. Τώρα θα σας αποκαλύψω το παιχνίδι που αποφάσισα να παίξω το 2021.
Όλοι έχουμε ακούσει τους "ειδικούς της ευτυχίας" να λένε πως πρέπει να ζούμε την κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία της ζωής μας. Το έκανα κι αυτό, αλλά δεν δούλεψε.
Και πώς να δουλέψει ρε φίλε αν ζεις λες και θα πεθάνεις σε λίγες ώρες? Τι ουσιαστικό κίνητρο σου δίνει μια τέτοια μπαρούφα. Απλά σε οδηγεί σε παραίτηση και παράλυση. Ποιος θα προσπαθήσει να γίνει καλύτερος αν ξέρει πως σε λίγες ώρες "φεύγει"?
Οπότε σκέφτηκα να εφαρμόσω μια παραλλαγή. Δεν θα ζω σα να είναι η τελευταία μέρα της ζωής μου. Αλλά θα προσπαθήσω να φέρομαι στους άλλους σαν να ξέρω (μόνο εγώ) πως αυτοί θα πεθάνουν στις 12 τα μεσάνυχτα της ίδιας μέρας.
Ξέρω, ακούγεται κάπως μακάβριο. Αλλά για σκεφτείτε το λίγο καλύτερα. Όταν συναντώ κάποιον φίλο, συγγενή, συνάδελφο, γνωστό ή άγνωστο, ακόμα και εχθρό, θα τον αντιμετωπίζω σα να ήταν η τελευταία μέρα της ζωής του. Κι όταν ξέρεις πως ο άλλος όπου να 'ναι πεθαίνει, υπάρχει περίπτωση να κάτσεις να τσακωθείς μαζί του?
Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Αντίθετα θα είσαι όλο αγάπες, κατανόηση, συμπόνια, φροντίδα και καλοσύνη!
Και σας κάνω τώρα το κρίσιμο ερώτημα. Αν συμπεριφερόμαστε στους άλλους με τον τρόπο αυτό, πώς φαντάζεστε πως θα αντιδρούσαν κι εκείνοι?
Το 98% θα ανταπέδιδε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Κι έτσι, σχεδόν ως δια μαγείας, οι ζωές μας θα άλλαζαν προς το πολύ καλύτερο. Μπάρμπα-κόλπο, που θα 'λεγαν και τα στρουμφάκια!
Αυτό λοιπόν το παιχνίδι αποφάσισα να παίξω το 2021. Εκεί έξω υπάρχει τόσος κόσμος που έχει ανάγκη να αισθανθεί κάποιος. Να νιώσει πως είναι αποδεκτός, αγαπητός και σημαντικός. Γιατί να μην του δώσω εγώ αυτή την ικανοποίηση? Θα μου στοιχίσει τίποτα?
Γουστάρω παιχνίδι.
Σίγουρα θα το διασκεδάσω. Ίσως να αιφνιδιάσω πολλούς. Αλλά έτσι είναι τα ωραία παιχνίδια. Απρόβλεπτα και ανατρεπτικά. Για να δούμε...
47 σχόλια:
πάρα πολύ ωραίες σκέψεις...
κάτσε σε λίγο να έρθει ο Ανώνυμος να τις ανατρέψει! χαχαχα
μπορεί να του συνέβει τίποτα και να μην έρθει.....αλλά ελπίζουμε πάντα θετικά..νομίζω είναι καλό να σκεφτόμαστε θετικά αν και δεν μπορούμε πάντα..αυτό θέλω να πω
Τον "νεοφεμινισμό" και την "πολιτιοορθούρα" (Λαιστρυγόνας και Κύκλωπας) μην τους φοβάσαι!!!
Μια χαρά είναι ο Ανώνυμος Μι μου... εφτάψυχη γάτα!
Γιάννης, μήπως ή φράση Λαιστρυγόνας και Κύκλωπας είναι κρυφορατσιστική?
Για ψαξ το λίγο
Λες ε;
Χμμμμ..
Ε μα έπρεπε κι οι σύντροφοι του Οδυσσέα αντί να το βάλουν στα πόδια, να γυρίσουν πίσω και να τους ρωτήσουν πώς θέλουν να αυτοπροσδιορίζονται... Απαράδεκτοι!!
E ναι, έπρεπε να σεβαστούν το δικαίωμα του Κύκλωπα για αυτοπροσδιορισμό
Κάποιοι αμπελοφιλόσοφοι αδημονονούν να πάρουν τη δόση τους βλέπω, ήτοι φαπούλες.
Είδατε που σας έλεγα πως ο Ανώνυμος κάπου εδώ κοντά πορνοβοσκεύει?
Και η πλάκα είναι πως έχουμε γίνει και λιγάκι μαζώχες!
Μας λείπουν οι φαπούλες του..
Εάν ο "Ανώνυμος" ήταν "Ανώνυμη" και με 'βρισκε σε μια κατάσταση... "μερακλώματος", ίσως και να έβλεπα τις φάπες πιο... θετικά!!
Άλλωστε, η κυβέρνηση μας έχει τρελάνει στο "μαστίγωμα" και από τη στιγμή που τους αντέχουμε ακόμα και δε σηκωνόμαστε από τους καναπέδες να κάνουμε κάτι· τι άλλο να υποθέσω εκτός από το ότι όλοι είμαστε λίγο πολύ μαζοχιστές;;;
Ο π. Φιλόθεος Φάρος είχε "κατηγορηθεί" από τον Θεόκλητο Διονυσιάτη ως "πορνοβοσκός"!
Θα κάνετε αυτά που σας λέει η κυβέρνησή σας και ο πρωθυπουργός σας.
Δηλαδή αν είχε γίνει πυρηνικό ατύχημα θα κάνατε ότι σας κάπνιζε;
Όχι, θα κάνατε αυτά που θα έλεγαν οι ειδικοί.
Και αφήστε στην άκρη τα αριστερίστικα οράματα αντίστασης και αντίδρασης.
Μου φαίνεται είστε κατά φαντασία αντάρτες.
Θέλει γκαουλάιτερ ο ρωμιός για να πειθαρχήσει.
https://www.youtube.com/watch?v=VSJ4fj6kQdM
Λοιπόν, αλλάζει όνομα ο ανώνυμος. Από Ανώνυμος Ανάγωγος γίνεται Ανώνυμος ο Φαπούλας!
Αν είναι Ανώνυμη, αλλάζει το πράγμα. Στην ποδιά της θα σφαχτούν παλικάρια ωρέ Γιάννη...
Καλά κρασιά!
Χαιρετίσματα στο βόθρο της ρωμιοσύνης..
H ρωμιοσύνη δεν θα εορτάσει ούτε Θεοφάνεια φέτος!
Ζούμε καιρούς αποκαλυπτικούς! Έρχεται η συντέλεια του κόσμου...
Εκτακτη σύσκεψη της Ιεράς Συνόδου τη Δευτέρα -Αντιδρά μετά την απόφαση για κλειστούς ναούς
https://www.iefimerida.gr/ellada/ektakti-syskepsi-tis-ieras-synodoy-ti-deytera
Στα @@ μου. Θα κάνετε αυτό που λέει ο πρωθυπουργός σας.
Το κάθε σούργελο το παίζει επαναστάτης και αντιρρησίας.
Σκασμός!
https://www.youtube.com/watch?v=t1rYxMz7k1g
XD
Βρε Άνθρωπε, τι λες τόση ώρα;;;
Αφού είμαστε "κατά φαντασίαν" αντάρτες, περιμένουμε εσένα να μας πεις πώς να επαναστατήσουμε "ορθά"!
Ακούμε..
Ανήκεστος βλάβη, ρωμιός γαρ!
Δώσε επανάσταση στο ρωμιό, δεν μπορεί να ζήσει αλλιώς, μάλλον η αντιδραστικότητα τρέφει το εγώ του και του δίνει ταυτότητα. Μιλάμε για νοσηρές καταστάσεις.
απ τους ορθοπολιτικούρες φτάσαμε στους ορθεπαναστάτες!
Γενικά, πολύ ανήκεστος βλάβη έπεσε.
Άλλοι τρέφουμε το εγώ μας με ψευτοαντάρτικα κι άλλοι
με ύφος δασκαλίστικο-ελιτίστικο!
Δεν υπάρχει ελπίς...
Ανώνυμε, θα σε πείραζε να σε λέω Γιάννο?
Dur lex sed lex;
Γιάννη, τελευταία σε βρίσκω συχνά υπερβολικό.
Δεν τη λες και "αυστηρή" την ελληνική νομπθεσία...
λες "η Ζωή είναι και θέλει παιχνίδι" και μετά όλο αυτό έχει κάτι το μακάμβριο και επιθανάτιο...όμως έχεις σκεφτεί οτι η Ζωή δεν της αρέσει να φλερτάρει με τον κίνδυνο? να παίζει μαζί του? είναι ποιο στρωτή η ροή της Ζωής όταν δεν υπάρχει η σκέψη οτι δεν ζούμε την κάθε μέρα σαν την τελευταία -γιατί ποιος θέλει να ζει στην σκέψη την τελευταία του μέρα- και αυτό το να βλέπεις τους άλλους και να λες οτι είναι η τελευταία τους μέρα, μόνο μια ευχάριστη Ζωή δεν προσφέρει..ούτε σαν σκέψη ούτε σαν τίποτα...προτιμώ να βλέπω αληθινά ευτυχισμένους ανθρώπους χωρίς το μακάμβριο να τους κυκλώνει..και τους άλλους και τον εαυτό μου έτσι
προτιμώ να βλέπω τον εαυτό μου και τους άλλους σαν νεογέννητα και σαν να είναι η πρώτη μέρα Ζωής..αυτό με κάνει να σέβομαι την Ζωή, τον εαυτό μου και τους γύρω μου..και δεν χρειάζεται καμιά μακάμβρια σκέψη για να είμαι σωστός άνθρωπος απέναντι σε εμένα και τους άλλους..εγώ έτσι το βλέπω...ενας "νεογέννητος κόσμος", έχει θετική όψη στα μάτια μου..μόνο!!
έχεις ενα νεογέννητο ων μπροστά σου, κάθε μέρα στον καθρέφτη σου μπροστά και γύρω σου όλα νεογέννητα..όλοι..δεν είναι υπέροχα? υπάρχει μόνο Ζωή..
Ψόνθε, ψόνθε, είσαι εδώ;;
Με προβλημάτισες Μι μου, έκατσα και το σκέφτηκα και βρήκα πως έχεις απόλυτο δίκιο.
Η ζωή είναι όντως παιχνίδι. Κι όπως όλα τα παιχνίδια έχουν και το τέλος τους, το γκέιμ όβερ. Οπότε δεν χρειάζεται να του δίνουμε κι εμείς περισσότερη έμφαση.
Οπότε, αλλάζω παιχνίδι. Θα σκεφτώ κάτι άλλο. Άλλωστε στην αρχή του είναι ακόμα ο χρόνος, επιτρέπει διορθωτικές κινήσεις!
Είδες πόσο χρήσιμη είναι η αλληλεπίδραση?
Και πάντα οι δεύτερες σκέψεις είναι πιο ψύχραιμες και καλύτερες
απ' τις πρώτες...
(Ψόνθε) κάνω μια σπονδή στον Δία και σε κυνηγώ!
Σπονδή στο Δία κάνει ο Γιάννος!
... στο όνομα του Ζηνός!
δεν είναι όλα παιχνίδι..δεν κάνει να παίζεις με την ψυχή του άλλου
υπάρχουν συναισθηματικοί άνθρωποι που πληγώνονται πολύ......
για κάποιο λόγο νιώθω πληγωμένη..και είπα να το γράψω εδω
Σε καταλαβαίνω Μι αλλά πρέπει να "σκληρύνεις"!
Δεν είναι απλό, το ξέρω, μα άρχισε να το βάζεις στο μυαλό σου σιγά σιγά...
θα προσπαθήσω..
νιώθω ομως μια στεναχώρια..σαν ένα μαύρο σύννεφο να έχει καθίσει πάνω μου
Βγες έξω!
η αλήθεια είναι οτι επειδή μου απαντάς ήδη ένιωσα καλύτερα..ευχαριστώ...αλλά μέσα μαύρο σύννεφο, έξω βροχή κυριολεκτικά όμως Γιάννη, είναι χάλια ο καιρός..επίσης είναι τόσο χάλια το μέρος εδώ που δεν θες καν να περπατήσεις αχαχ..έχω γκρίνια σήμερα και κακή διάθεση..τα έχω βάλει με μένα, με την ζωή μου γενικά, με όλα..ουφθα μπορούσα βέβαια να βάλω ενα βίντεο γυμναστικής για να περάσω την ώρα μου αλλά έτσι όπως είμαι εγώ σήμερα το μόνο που πιστεύω θα καταλήξω να κάνω είναι να βλέπω το βίντεο καπνίζοντας...μπορεί να με έχει επηρεάσει ο καιρός..όχι οτι τις άλλες μέρες έκανα γυμναστική δηλαδή..θέλει αναδόμηση η ζωή μου, είμαι σε σκέψεις
έχουν αρχίσει τα κρούσματα εδω γύρω..δεν ξέρω πόση αναδόμηση μπορείς να κάνεις όταν ακούς για κρούσματα..
Γιάννη καλημέρα, χθες περπατησα τελικά, ήταν μια χαρά αυτό το βγες έξω που έγραψες..άλλαξε η διάθεση μου
Ψονθομφανήχ το game over το έχεις κάνει πολύ καιρό πριν...εγώ πάλι πάντα έχω ενα χειμώνα στο καλοκαίρι μου και ενα καλοκαίρι στον χειμώνα, αυτό δεν έχει game over...και θα αφήσω κι ενα τραγούδι που σήμερα που το άκουσα απο το φβ μιας φίλης, ένιωσα να συγχρονίζομαι λιγάκι με την εποχή..αν και μυρίζει καλοκαίρι παντού γύρω μου σημερα
Chris Rea - The Road to Hell
https://youtu.be/OcW-BSEB3ng
Isn’t it ironic how we tell each other to stay strong, yet we can’t do it ourselves 🌻
Πολύ χαίρομαι!
Είδες;
Εφάρμοζέ το κι εσύ μόνη σου και θα δεις την αλλαγή σιγά σιγά...
Όχι δεν είναι!
"Κράτα με να σε κρατώ, ν' ανεβούμε το βουνό", δε λένε;;
ε ναι Γιάννη, απο καιρό την είδα την αλλαγή.. :)) απλά δεν ήμουν σίγουρη, τώρα όμως είμαι και μένει να εφαρμόσω κι εγώ τις δικές μου αλλαγές, θα δούμε..λειτούργησε καλύτερα το κεφάλι μου σήμερα και έχω σχέδια τώρα επαγγελματικά...αυτό οργάνωσα όλο το απόγευμα και έχω καλό πλάνο στο κεφάλι μου -γιατί τα είχα αφήσει λίγο πίσω τα επαγγελματικά μου, ασχολούμενη με άλλα και ξεχάστηκα- οι αλλαγές μου εμένα έχουν να κάνουν με επαγγελματικά θέματα πάντα τελικά, θα κρατηθώ απο τα δικά μου μαλλιά και θα προχωρήσω..δεν πονάω έχω κάνει δοκιμή παλιότερα που μου τράβηξε μια τα μαλλιά..αντέχουν αχαχ
η φάση εντωμεταξύ είναι οτι το πρωί είχα άλλα σχέδια..αλλά το σύμπαν δίνει κανένα χαστούκι πότε πότε και ξυπνάμε
Isn’t it ironic how we tell each other to stay strong, yet we can’t do it ourselves 🌻
αυτό το είδα στο προφίλ της φίλης μου..δεν ξέρω κατα πόσο με εκφράζει, διότι δεν ξέρω καλά αγγλικά και κάπου χάνομαι :))
ρε παιδιά, άντε κωλοπετσωθείτε λίγο!
Η ζωή είναι σκληρή!
Κάποια στιγμή πρέπει να βρω το χρόνο και τη διάθεση να σας
γράψω πώς ήταν η ζωή στπ Καρπενήσι τη δεκαετία του 1970.
Μιλάμε για μεσαιωνικές καταστάσεις!
Τρέμαμε με την ιδέα του πρωινού ξυπνήματος που θα πηγαίναμε στην
τουαλέτα να κατουρήσουμε και απ το κρύο το κάτουρο θα πάγωνε
μέχρι να φτάσει στη λεκάνη!
Καλοριφέρ είχαν μόνο το νοσοκομείο και η νομαρχεία!
Δημοσίευση σχολίου