Ερωτεύτηκα λέμε...

Μια κινέζικη παροιμία λέει: Δεν μπορείς να ψωνίσεις μια σχέση όπως ψωνίζεις λαχανικά. Αλλά μπορείς να ψωνίσεις μια σχέση ενώ ψωνίζεις λαχανικά!

Γνωριστήκαμε τυχαία στο σούπερ-μάρκετ της γειτονιάς. Εγώ ένας απλός και χαμηλών τόνων πελάτης. Εκείνη μια απλή υπάλληλος, ο τελευταίος τροχός της αμάξης. 

Πότε την έβλεπες να γεμίζει τα ράφια με πραμάτεια, πότε στο ταμείο, πότε στο μανάβικο και πότε στα τυριά...

Της έκανε εντύπωση που ήμουν ο μόνος άνθρωπος που πήγαινε να ψωνίσει με το δυχτάκι του, σαν τις παλιές ελληνικές ταινίες.

Κι εμένα μ’ εντυπωσίασε ο ανεπιτήδευτος τρόπος της. Πάντα άβαφη, ακομπλεξάριστη, δεν έδινε δικαιώματα σε κανέναν, ήξερε να βάζει στη θέση του κάθε λιγούρη. 

Όμορφη δεν τη λες, ούτε κι άσχημη. Δεν έχει διαβάσει ποτέ βιβλίο, δεν ξέρει τον Κομφούκιο ή τον Βούδα. Για τον Σωκράτη κάτι ψιλοθυμάται απ’ το σχολείο. 

Όμως είναι φυσική κι αυθόρμητη. Ούτε ανασφαλής ούτε αλαζών. Μεγάλη εμπειρία με τους άντρες δεν έχει. Αλλά ξέρει να μην στα "σπάει" με το παραμικρό. Τρομάζει τ’ αρσενικά μόνο στις απόκριες...

Έκανε "κλικ" ο ένας στον άλλον, παρά τη διαφορά ηλικίας, για τους σωστούς λόγους. Δεν προσπαθούμε ν’ αρέσουμε ή να εντυπωσιάσουμε. Ούτε πάμε με τα νερά του άλλου για να μην τον χάσουμε. 

Είχαμε πάει στο Καραϊσκάκη τις προάλλες στο ματσάκι του γαύρου με το Απολλωνάκι. Παρ’ ό,τι ο αγώνας είχε σασπένς, δεν της άρεσε το ποδόσφαιρο και το είπε με χιούμορ: "αν με ξαναφέρεις εδώ, θα βάλω εσένα στα δίχτυα κι όχι στις καθυστερήσεις αλλά απ’ το πρώτο λεπτό"!

Δεν κάνει ποτέ τίποτα αν δεν νιώθει "έτοιμη". Σεξάκι αργήσαμε σχετικά να κάνουμε. 

Το σεξ είναι πολύ επικίνδυνο σε μια σχέση. Γιατί αλλάζει εντελώς τα αρχικά δεδομένα. Το καλό σεξ θέλει οικειότητα. Με έμαθε πως κάθε στύση δεν σημαίνει και πήδημα.

Δεν τη νοιάζει τι θα πουν οι φίλες της που κυκλοφορεί μ’ έναν ΄"ώριμο", μάλλον "παρασιτεμένο"! Δεν νιώθει την ανάγκη να επιδείξει κάποιον "παίδαρο". 

Όταν θυμώνει μαζί μου λέει απλά "απόψε θέλω να γυρίσω μόνη σπίτι", αλλά ξέρω πως το φιλί που δίνει δεν είναι του "αποχαιρετισμού" αλλά του ... "θα τα πούμε αύριο".

Η δουλειά της είναι πολύ κουραστική. Λογικό είναι να έρχεται σπίτι πτώμα. Την κατανοώ και τη θαυμάζω. 

Την περιμένω έχοντας ζεστάνει μια κατσαρόλα νερό, το ρίχνω σε μια λεκάνη και της κάνω μασάζ στα ποδαράκια. 

Της έχω αγοράσει κάτι ελαφρύ για τσίμπημα, την βάζω στο κρεβατάκι της, την φιλάω τρυφερά, σβήνω το φως και πάω στο σαλονάκι. Πίνω μια μπύρα και μόλις βεβαιωθώ πως κοιμήθηκε βγαίνω έξω με τα ρεμάλια...