Ρε πώς περνάνε τα χρόνια! Σα χθες ήταν, Σεπτέμβρης του 1864 αν θυμάμαι καλά, που ιδρύσαμε στο Λονδίνο την "Πρώτη Διεθνή".
Δεν κάνω πλάκα, αλλά η αίθουσα που συνεδριάσαμε λεγόταν "Άγιος Μαρτίνος"! Μεγάλη η χάρη του...
Το Συνέδριο είχε πάθος και ένταση. Δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω τη σύγκρουση του πρώσου Μαρξ με τον ρώσο Μπακούνιν.
Εγώ, ως κομμουνιστής, ήμουν με το μέρος του Κάρολου, αλλά, αν και δεν πολυγούσταρα τ’ ανάρχια, δεν με άφηνε ασυγκίνητο ο ορμητικός και παθιασμένος θεωρητικός του αναρχισμού.
Και οι δυο πλευρές θέλαμε την κατάργηση του κράτους, αλλά οι αναρχικοί θέλαν να γίνει αυτό "εδώ και τώρα"!
Εμείς οι μαρξιστές τους απαντούσαμε πως δεν γίνονται έτσι στο άψε-σβήσε αυτά τα πράγματα και πως απαιτείται ένα μεταβατικό στάδιο μεταξύ κεφαλαιοκρατίας και κομμουνιστικής κοινωνίας, ένα είδος κράτους των εργατών, μια "δικτατορία του προλεταριάτου" όπως τη λέγαμε.
Ένα άλλο σημείο τριβής ήταν η ανάγκη και ο ρόλος του επαναστατικού κόμματος.
Εμείς τα κομμούνια θεωρούσαμε αυτονόητο πως απαιτείται η ύπαρξη ενός πρωτοπόρου κομμουνιστικό κόμματος που θα οργανώνει και θα καθοδηγεί τους προλετάριους. Τα ανάρχια ήταν υπέρ της αυτοδιαχείρισης και δεν ήθελαν ν’ ακούν για κόμμα!
Τελικά και οι δυο πλευρές είχαμε δίκιο. Χωρίς Κόμμα δεν θα πετύχαιναν οι επαναστάσεις στη Ρωσία, στην Κίνα και στην Κούβα. Αλλά και το κόμμα, όπως προβλέπανε οι αναρχικοί, μετατράπηκε σε μια κυβερνητική αριστοκρατία που δεν εκπροσωπούσε το λαό και προσπαθούσε να διαιωνίσει τα προνομιάκια της...
Η κριτική που άσκησαν οι αναρχικοί στον κρατικό κομμουνισμό της Σοβιετικής Ένωσης κι αλλού ήταν ασφαλώς βάσιμη αλλά και μονομερής. Γιατί παράβλεπαν τα οφέλη για τους πληθυσμούς των χωρών αυτών στους τομείς της υγείας, της εκπαίδευσης, της στέγασης κ.λπ.
Απ’ την άλλη, το να κατακρίνουμε τα άλλα κοινωνικο-πολιτικά συστήματα είναι πολύ εύκολο. Κι οι αναρχικοί είχαν το πλεονέκτημα πως δεν είχαν την ευκαιρία να εφαρμόσουν κάπου το πρόγραμμά τους για να δούμε κι εμείς πόσα απίδια έπιανε ο σάκος τους...
ένα μεταβατικό στάδιο
μεταξύ της κεφαλαιοκρατίας και μια πλήρως ώριμης κομμουνιστικής
κοινωνίας, που περιλάμβανε ένα κράτος υπό την μορφή της δικτατορίας του
προλεταριάτου (δηλ ένα κράτος των εργαζομένων),
Πηγή: https://frapress.gr/2018/02/marx-bakounin-gia-pious-logous-epilthe-sygkrousi-anamesa-tous/
Πηγή: https://frapress.gr/2018/02/marx-bakounin-gia-pious-logous-epilthe-sygkrousi-anamesa-tous/
ένα μεταβατικό στάδιο
μεταξύ της κεφαλαιοκρατίας και μια πλήρως ώριμης κομμουνιστικής
κοινωνίας, που περιλάμβανε ένα κράτος υπό την μορφή της δικτατορίας του
προλεταριάτου (δηλ ένα κράτος των εργαζομένων)
Πηγή: https://frapress.gr/2018/02/marx-bakounin-gia-pious-logous-epilthe-sygkrousi-anamesa-tous/
Πηγή: https://frapress.gr/2018/02/marx-bakounin-gia-pious-logous-epilthe-sygkrousi-anamesa-tous/
ένα μεταβατικό στάδιο
μεταξύ της κεφαλαιοκρατίας και μια πλήρως ώριμης κομμουνιστικής
κοινωνίας, που περιλάμβανε ένα κράτος υπό την μορφή της δικτατορίας του
προλεταριάτου (δηλ ένα κράτος των εργαζομένων)
Πηγή: https://frapress.gr/2018/02/marx-bakounin-gia-pious-logous-epilthe-sygkrousi-anamesa-tous/
Πηγή: https://frapress.gr/2018/02/marx-bakounin-gia-pious-logous-epilthe-sygkrousi-anamesa-tous/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου