Ένα τραγούδι είν' η ζωή μου (Δ' - "Δεν έχω να σου δώσω"!)

Το 1981 δεν ήταν μια χρονιά παίξε-γέλασε. Ξεκίνησε εντυπωσιακά καθώς απ' την 1η Γενάρη η Ελλάδα έγινε το 10ο μέλος της τότε ΕΟΚ. 

Αλλά τον επόμενο μήνα γαμήθηκε ο Δίας. 8 Φλεβάρη 21 παιδιά χάνουν τη ζωή τους στη θύρα 7 του σταδίου Καραϊσκάκη. Και καπάκι στις 24 του μηνός γίνεται ο μεγάλος σεισμός στις Αλκυονίδες με πολλά θύματα και στην Αθήνα.

Στις 18 Οκτώβρη γίνεται η μεγάλη πολιτική αλλαγή. Το ΠΑΣΟΚ έρχεται στην εξουσία και γενικά επικρατεί ένα κλίμα απόλυτης και αχαλίνωτης αισιοδοξίας. 

Τα ζιβάγκο κι οι θυρωροί κυβερνούν, μιλάμε για πολύ καγκουριά αλλά, κακά τα ψέματα, η Ελλάδα μετά το 1981 είναι μια εντελώς άλλη χώρα. Εξευρωπαΐζεται ταχύτατα και ξεφεύγει απ' την βαλκανική και μεσανατολική μιζέρια...

Εγώ είμαι πλέον δεκατριάρης και οι πρώτες ερωτικές απογοητεύσεις πέφτουν στο κεφάλι μου σαν κεραμίδες. Η ζωή μας τότε ήταν διάβασμα, φλερτ, έρωτες, χυλοπίτες. Κι ενδιάμεσα Θρύλος και Σοσιαλισμός.

Τα μουσικά ακούσματά μου αρκετά αντιφατικά. Ήταν η εποχή που ψαχνόμουν. Κι ακόμα ψάχνομαι. 

Εκείνη τη χρονιά έκανε μεγάλη επιτυχία το τραγούδι της Κιμ Καρνς "Τα μάτια της Μπέτι Ντέιβις".

Μου άρεσαν οι στίχοι... "Θα σε αφήσει να την πας σπίτι, θα σου ανοίξει την όρεξη, θα πέσει πάνω σου, θα σε παίξει στα ζάρια, είναι άγρια και ξέρει τι χρειάζεται για να σε κάνει να κοκκινίζεις"! 

Κι εκείνη την εποχή όντως κοκκίνιζα πολύ με τις κοπέλες...

Ταυτόχρονα φτιαχνόμουν με το "Τα πήρες όλα κι έφυγες", που έγραψε ο Γιάννης Πάριος και τραγούδησε ο Στέλιος Διονυσίου. Το τραγούδι αυτό ακόμα και σήμερα συντροφεύει τις μεγάλες και μικρές ερωτικές πτώσεις των κοινών θνητών. 

Πόσες φορές στη ζωή μου δεν είπα το "δεν θέλω να γυρίσεις, κι ας με καίει τόσο, παράτα με να ζήσεις, δεν έχω να σου δώσω"...

Εννοείται πως ακούγαμε στο φουλ πολιτικό τραγούδι, ρεμπέτικα κι αντάρτικα. Αλλά όταν θέλαμε να χαλαρώσουμε ή να διασκεδάσουμε πραγματικά καταφεύγαμε σε άλλου είδους μουσικές. 

Το 1981 θυμάμαι πρωτακούστηκε και το "Επεμβαίνεις". Τη μουσική έγραψε ο καινούργιος τότε Σταμάτης Κραουνάκης και το τραγούδησε η Μοσχολιού με τον Ζαμπέτα. Ήταν απ' τ' αγαπημένα μου...

Μοσχολιού: Επεμβαίνεις, επεμβαίνεις στη ζωή μου ασυγχώρητα
σε θέματα προσωπικά κι απόρρητα
με ντέτεκτιβ κι υποκλοπές
μ’ εντάλματα κι επιτροπές επεμβαίνεις, επεμβαίνεις, επεμβαίνεις
μ’ έκανες μπαλάκι τένις.
Ζαμπέτας:
Είσαι σκέτο παρακράτος
είσαι σκέτο παρακράτος
και προβοκατόρισσα
γι’ αυτό σε χώρισα.
Μοσχολιού: Επεμβαίνεις, επεμβαίνεις με πυρά κατευθυνόμενα
στο σπίτι μου, στους φίλους και το γκόμενο
μ’ εντάλματα και σπαστικά
με κόλπα τρομοκρατικά επεμβαίνεις, επεμβαίνεις, επεμβαίνεις
μ’ έκανες μπαλάκι τένις.