Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2019

Αναζητώντας τους "αόρατους ερημίτες" του Άθωνα (Θ΄ - "Γειά και σπαν!")

Νομίζω πως κανείς δεν ξέρει, ούτε κατά προσέγγιση, πόσοι και πού μένουν στον Άθωνα. Όσο κινούμαι σε απόμερες περιοχές βρίσκω συνεχώς παράξενα ίχνη ζωής. 
Π.χ. χθες ανακάλυψα μια περίεργη "σπηλιά" όχι από βράχους, αλλά φτιαγμένη από θάμνους, κάτι σαν ιγκλού! Ήταν μια παράξενη φωλιά που χωρούσε μόνο έναν άνθρωπο... Ποιος άραγε να έμενε σε αυτό; Κανείς δεν ξέρει...
Σε μια ερημιά γνώρισα κι έναν μεσόκοπο ασκητή. Ατημέλητος, με ρούχα πολύ ταλαιπωρημένα, λιτοδίαιτος και φιλήσυχος. Ήταν προφανές πως δεν τηρούσε τους στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής. Αλλά έδειχνε αφοβία στα μικρόβια και στις αρρώστιες. Δεν θυμήθηκε ποτέ ν’ ασθένησε ούτε να πήρε κάποιο φάρμακο!
Δείχνει να έχει άπλαστη καρδιά μωρού. "Πώς κι αποφάσισες ν’ ασκητέψεις γέροντα;", τον ρωτάω. "Ε μα... για ν’ αφιερωθεί κάποιος στο Θεό πρέπει να ’χει κάποια βίδα λασκαρισμένη. Να ’χει την καλή τρέλα που λένε!".
"Κι ήρθες απ’ την πρώτη στιγμή στον έρημο τούτο τόπο;"
"Μπα... πήγα σ’ ένα κοινοβιακό αλλά έφυγα το επόμενο βράδυ. Πέντε αδελφοί τσακώθηκαν γιατί διαφωνούσαν ποιος από δυο αγίους ήταν ενδοξότερος στα μάτια του θεού! Δεν άντεξα τη φασαρία κι έφυγα... Είμαι άνθρωπος της ησυχίας"...
Υπάρχουν όντως αρκετοί μοναχοί που είναι έτοιμοι ν’ αρπαχτούν με το παραμικρό. Μάλλον μετάνιωσαν που στερήθηκαν την κοσμική ζωή και τους έχουν σπάσει τα νεύρα. Γνώρισα σήμερα έναν τέτοιον. 
"Γειά σου γέροντα", του λέω. Με κοιτάει παράξενα κι απαντά "Γειά σπαν!". "Τι σημαίνει αυτό γέροντα, δεν σε κατάλαβα!". "Μίλησα στη γλώσσα σου. Και σημαίνει γειά σου και σπάσε!". "Γιατί μου μιλάς έτσι γέροντα; Εγώ ένα γειά σού είπα". "Έπρεπε να ξέρεις πως εδώ δε λένε γειά αλλά ευλόγησον!".
Τι να πω; Με τέτοιους ανθρώπους δεν έχει νόημα να συνεχίσεις να μιλάς. Ας πούμε, χάριν επιείκειας, πως είχε κάποια εμμονούλα με τις ευλογίες ο άνθρωπος...

Δεν υπάρχουν σχόλια: