Οι περισσότερες γυναίκες που γνώρισα, για να μην πω όλες, χρησιμοποιούσαν το σεξ για να με χειραγωγήσουν. Για να μου επιβάλλουν τη δική τους θέληση. Για να τους κάνω όλα τα χατίρια. Γιατί διαφορετικά δεν θα είχε "κοκό"!
Αυτή είναι μια πανάρχαια γυναικεία μέθοδος που μπορεί να είχε κάποιο νόημα σε άλλες εποχές που η γυναίκα δεν είχε άλλα μέσα για να ακουστεί, να της δώσουν και την ελάχιστη έστω σημασία. Αλλά κάποιες να το εφαρμόζουν και σήμερα είναι, επιεικώς, ελεηνότατο...
Η εποχή μας, δόξα τω θεώ, δεν στερείται επικοινωνίας. Αλλά πολλές γυναίκες εξακολουθούν να μην εξωτερικεύουν πολλά πράγματα που έχουν στο μυαλό τους. Και δε λέω εκείνα που άμα τα μαθαίναμε θα τρομάζαμε.
Εννοώ μερικά πολύ απλά πραγματάκια. Πώς θες να ξέρω τι σε κάνει να νιώθεις όμορφα, τι χρειάζεσαι, τι είναι σημαντικό για σένα, αν δεν μου το πεις ευθέως; Τι φοβάσαι; Εδώ δεν ξέρω τι σημαίνει να είναι κάποια γυναίκα, πώς θα μαντέψω όλα τα υπόλοιπα;
Κι ενώ παραπονιέσαι πως "δεν σε καταλαβαίνω", αντιστρέφω το ερώτημα και σε ρωτώ: "Εσύ ασχολήθηκες ποτέ με τις δικές μου ανάγκες; Μου πρόσφερες υποστήριξη; Μου έδειξες ποτέ πως με εκτιμάς, με θαυμάζεις, με αγαπάς;".
Όχι, φυσικά. Με έβλεπες μόνο σαν "χορηγό". Κι όποτε σε καλούσα να συζητήσουμε τα προβλήματά μας πολιτισμένα, εσύ ερχόσουν με στολή μάχης!
Οι έξυπνες γυναίκες ξέρουν πως δεν θα καταφέρουν τίποτα προκαλώντας έναν καυγά. Καταλαβαίνουν πως η γκρίνια δεν είναι τέχνη και, προπαντώς, δεν αρχίζουν την γκρίνια τη στιγμή που ο άλλος έχει κάτσει να φάει μια μπουκίτσα.
Κι ούτε μπορώ ν’ ακούω μέρα-νύχτα τα παράπονά σου. Δεν μπορεί όλα να σου πηγαίνουν στραβά. Ουφ... κουράστηκα.
13 σχόλια:
"Πώς θες να ξέρω τι σε κάνει να νιώθεις όμορφα, τι χρειάζεσαι, τι είναι σημαντικό για σένα, αν δεν μου το πεις ευθέως;"
Είναι απλό!
Θα σου πουν: "κάθε έμπειρος άντρας οφείλει να ξέρει"!
συνήθως λένε ... "δεν μπορώ να σου αναλύω τα αυτονόητα"!
Και αυτό!
πως? πως γίνεται να ήμουν τόσο τυφλός? θέλω να πάρω φόρα να τα σπάσω όλα, όσο τα παρατηρώ όλα τόσο φρίκη τρώω με εμένα, με εκείνη και μέσα σε όλα αυτό θέλω να πω -στον γείτονα τελικά, γιατί εκείνη ακούει μόνο την μάνα της από το τηλέφωνο- ένα τεράστιο λυπάμαι/συγνώμη για όλη αυτή την κατάσταση και ντρέπομαι ακόμα και να το ξεστομίσω γιατί φταίω κι εγώ, Θέλω να βάλω το κεφάλι μου μέσα σε μια λεκάνη και να ξερνάω συνέχεια, αλλά της χαμογελώ ακόμα. Γιατί βλέπουν έναν εχθρό απέναντί τους και φοράνε αυτή την στολή μάχης; Το χειρότερο είναι ότι ανακατεύονται οι πεθερές και εμείς πάντα φταίμε! Η δικιά μου λέει συνέχεια δεν με καταλαβαίνεις! Η πεθερά μου δεν την καταλαβαίνεις!
Παναγιώτης
πες τον κι εσύ τον πόνο σου καλέ μου άνθρωπε!
Τελικά όλοι "γείτονες" είμαστε υπό ευρεία έννοια
Υπό ευρεία έννοια και εμένα σαν "χορηγό" με βλέπει, τώρα που το σκέφτομαι.
Παναγιώτης
σου άνοιξα τα μάτια?
Ας πούμε ότι μιλάς στην ψυχή μου.
Παναγιώτης
Ξέρεις ποιο είναι το θέμα όμως; Με την ψυχή γενικά; Δημιουργείται μια αναστάτωση με όλα αυτά, που έγραψα πριν, όχι μόνο σε εμένα και εκείνη. Και στους υπόλοιπους κατοίκους της πολυκατοικίας που έχουν συνηθίσει να βλέπουν εμένα και εκείνη μαζί τόσα χρόνια να είμαστε μονοιασμένοι, να είμαστε καλά, γιατί τώρα μεν υπάρχει όλη αυτή η κατάσταση όμως δεν ήμασταν έτσι. Γιατί στην πολυκατοικία είχαμε αναπτύξει σχέσεις, φαγητά, καφέδες, συζητήσεις, είχαμε δεθεί όλοι. Εκεί πονάει η ψυχή μου. παράδεισος και κόλαση μαζί!
Παναγιώτης
αν τσακωθείς μ' εκείνη, προτείνω να χωρίσετε τους ενοίκους της πολυκατοικίας με το σύστημα μονά-ζυγά: εσύ θα πίνεις καφέ και θα συζητάς με τους ορόφους 1-3-5 κι εκείνη με 2-4-6!
αχαχαχα σωστός
(Παναγιώτης) :))
χρειάζεται και λίγος πόνος, θα αφήσω την καρδιά μου να πονάει!
Παναγιώτης
Δημοσίευση σχολίου