Σάββατο 11 Ιουλίου 2020

Το τελευταίο της ζωής μου ταξείδιον (ΙΗ' - Οι καλόγεροι είναι ίδιοι παντού!)


Η Σρι Λάνκα θεωρείται το Νησί του Βούδα. Κι εδώ η πλειοψηφία των κατοίκων είναι βουδιστές, αλλά όχι σε τόσο μεγάλο ποσοστό όσο στην Ταϊλάνδη.
Δεν ξέρω τι με έπιασε, αλλά σήμερα γυρνάω συνέχεια από τον έναν ναό στον άλλον. Και φυσικά βλέπω αρκετά παράξενα πράγματα. 
Π.χ., ένα από τα δύο μεγαλύτερα βουδιστικά ιερά του τόπου είναι αυτό που φυλάσσεται κάποιος απόγονος του φύκου κάτω απ' τον οποίο ο Βούδας βρήκε τη φώτιση. Τι να πω... Μου θυμίζουν τις χειρότερες εκδοχές του χριστιανισμού. Αυτούς που διαδίδουν πως έχουν κάποιο απ' τα καρφιά που σταυρώθηκε ο Ιησούς, αγκάθια απ' το στεφάνι που του έβαλαν οι Ρωμαίοι στρατιώτες κ.λπ.
Μέσα στο ναό κάποιοι έχουν πέσει σε βαθύ διαλογισμό. Ταβλαρώθηκαν κανονικά. Σα πεθαμένοι. Μάλλον βρίσκονται σε έκσταση. Μαθαίνω πως κάθε Κεϋλανέζος βουδιστής γίνεται για έναν χρόνο καλόγερος. Κάτι σαν τάμα ή θητεία στο Θεό.
Για μεσημέρι τρώω μπανάνες. Αμεεεε
Το απόγευμα με βρίσκει σ' έναν βουδιστικό ναό στην παλιά πρωτεύουσα (1000 π.Χ.), την Πολαναρούα. Ο ναός, δίπλα σε ανακτορικά ερείπια, είναι στρογγυλός και άσκεπος. Στην κορυφή μιας πετρόσκαλας βρίσκεται το επίσης πέτρινο άγαλμα του Βούδα, διαλογιζόμενο σε υπερκόσμια γαλήνη.
Το πλησιάζω και αγγίζω το γόνατο (τόσο έφτανα). Νιώθω κάτι σαν ηλεκτρική εκκένωση. Τόση να είναι άραγε η δύναμη της αυθυποβολής? Ή μήπως οι απατεώνες καλόγεροι κάτι σκαρφίστηκαν για να το παρουσιάζουν ως θαύμα? Πόσα δεν έχουμε δει τέτοια και στη χώρα μας...
Εδώ μαθαίνω και για μερικά σύμβολα. Η χήνα δηλώνει την αναζήτηση της ψυχής. Θυμάμαι κάποια αρχαιοελληνικά αγγεία με χήνες. Κάποιοι δήθεν ειδικοί έλεγαν πως η χήνα είναι σύμβολο κτηνοβασίας. Εδώ όμως μάλλον ανακάλυψα τον σωστό συμβολισμό της...
Το άλογο εκφράζει την ταλαιπωρία και τους κόπους που πρέπει να υποστείς για να φτάσεις στη γνώση. Ενώ ο ελέφας είναι η προσωποποίηση της πνευματικής τελειότητας και σοφίας. Σαν την κουκουβάγια της αρχαίας Αθήνας...

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ηλεκτρικη εκκενωση σωστα, αυτο επαθα κι εγω..ακου τι εγινε...πηγα σε μια πεζοπορια να βρω ενα ξωκλησι, παρα την κουραση μου εκανα την διαδρομη με μεγαλη ανυπομονησια και χαρα...φτανω εκει κι ενω ειχα ενημερωθει απο τον πατερ οτι θα ειναι ανοιχτα το εκκλησακι αυτο ηταν κλειστο..σφραγισμενη η πορτα..γυρισα πισω και πραγματικα δεν μπορω να περιγραψω την στεναχωρια μου..οχι για την ταλαιπωρια που εφαγα, αλλα στεναχωρηθηκα με τον παππα που φερθηκε ετσι...γιατι ολο αυτο; πραγματικα αναρωτιεμαι..θα μπορουσε να μου πει να μην μπω καν στην διαδικασια...νομιζω εχει κακο χιουμορ ο πατερ και το διασκεδασε..διασκεδασε μαζι μου, ναι..ηταν απανθρωπο ολο αυτο

Μυρτω

Ανώνυμος είπε...

υπηρχε ενας αλλος παππας εκει..τον ειχε βαλει ο παππας μου. να κοβει απλα βολτες εξω απο το ξωκλησι..αυτο ηταν το χειροτερο..

Μυρτω

Ανώνυμος είπε...

μα γιατι να βαλει καποιον αλλο να κανει αυτον; ποσο ελεεινο ειναι αυτο; μπορουσε να πει, δεν θελω να μπεις στο ξωκλησι για τους χ λογους οχι να περιπαιξει εναν ανθρωπο..δεν φαιρονται ετσι

Μυρτω

Ψονθομφανήχ είπε...

δεν τα ξέρεις καλά... ο παπάς ήταν εκεί πολύ πριν πας εσύ,
σου έστειλε και μηνύματα στο κινητό σου που δεν απάντησες,
σου έκανε και κάμποσες κλήσεις τηλεφωνικές που επίσης δεν
απάντησες, και όλα αυτά είναι αποθηκευμένα με κάθε
λεπτομέρεια, ώρα και λεπτό αποσκτολής-κλήσης κλπ

Ανώνυμος είπε...

θα το ξαναγραψω το σχολιο..ειμαι απο κινητο και κατι κανω και εξαφανιζω το σχολιο μου..
μιλαμε για αλλους παππαδες..οποτε δεν υπαρχει περιπτωση αντιπαραθεσης..δεν ειμαστε μικρα παιδια ...θα μεινουμε στο τρελος παππας σας βαφτισε..χαριτολογωντας..
ακου...υπαρχει ενα παιχνιδι που λεγεται εδω παππας, εκει παππας, που ειναι ο παππας;..καποιος ψαχνει να βρει τον παππα ...καθε φορα αυτο...την μια ειναι ο ενας την αλλη ο αλλος...τυχη; δεν θα το ελεγα, γιατι οι παπατζιδες κανουν κολπα...και το ξερουμε καλα αυτο..κανουν το οτιδηποτε για να μην βρεις τον παππα..γιατι μιλαμε για λεφτα και χανουν λεφτα...αυτος που ψαχνει τον παππα διαλεγει ενα ποτηρακι απο τα τρια..τρεις πορτες εχει η ζωη διαλεξα μια και μπηκα, που λενε...καποια στιγμη εισαι τυχερος ομως σαν ανθρωπος και αγγιζεις με την ακρη του χεριου σου το σωστο ποτηρακι..εκει τι να σου πει το συμπαν ολο, τι να σου πει η λογικη, τι να σου πει ο βουδας η ο κουδας...εκει κανεις επικηψη στο συμπαν ολο και σε οτι υπαρχει και λες τωρα το ολον μου ειπε σ'αγαπω ..και σηλωνεις το κεφαλι και κοιτας και το μονο που μπορεις να ξεστομισεις ειναι ενα δυστακτικο ευχαριστω..γιατι κατι σου χαριστηκε εκεινη την ωρα και ουτε να το φανταστεις δεν μπορουσες..
σ'αγαπω
-ευχαριστω
μεχρι εκει το ολον

Μυρτω

Ψονθομφανήχ είπε...

"πολύ φασαρία για το τίποτα!", σκέφτηκε το ξωκκλήσι.
Και παίρνει τα καντήλια και τα προσκηνυτάρια του και πάει
σ' άλλο βουναλάκι να ηρεμήσει.
Κι αφήνει πίσω του ένα σημείωμα... "μην με ψάξεται,
δεν θα με βρείτε"

Μυρτιά είπε...

mirtoxristopulou@gmail.com

Ανώνυμος είπε...

όταν δεν αναζητάς, δεν βρίσκεις/όταν δεν ρωτάς, δεν έχεις απαντήσεις/όταν κρύβεσαι, τίποτα δεν σου φανερώνετε..και ξέρεις γιατί αφήνει σημείωμα? γιατί ποτέ κανείς δεν το ψάχνει..ΠΟΤΕ..πάρε παράδειγμα το email...θα το χρησιμοποιήσει ποτέ, αυτός που πρέπει να το χρησιμοποιήσει? ή θα κάθετε να γκρινιάζει?

Μυρτώ