Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2020

"Φιλοσοφικό ημερολόγιο κλεισούρας"! (Η’ - Απ' τον Καρνεάδη στον Καραϊσκάκη, ένα τσιγάρο δρόμος!)

   

Θα εξαντλήσω και σήμερα τα χρονικά περιθώρια που μου δίνει για βολτούλα ο κωδικός 6. Διασχίζω το άδειο και ήσυχο Κολωνάκι. 
Οδός Καρνεάδου. Ήταν Σχολάρχης στην πλατωνική Ακαδημία της Αθήνας περί τα μέσα του 2ου π.Χ. αιώνα. Εδώ να πούμε πως η Ακαδημία, 100 περίπου χρόνια μετά το θάνατο του ιδρυτή της, ουσιαστικά είχε ασπαστεί τον Σκεπτικισμό. 
Θυμάστε που το λέγαμε χθες? Οι Σκεπτικιστές απέφευγαν μέχρι υπερβολής ακόμα και τις αυτονόητες κρίσεις. Σου έλεγαν π.χ. ότι το να είσαι κουτσός μπορεί να μην είναι κακό, γιατί αν γίνει πόλεμος δεν θα στρατευτείς, άρα δεν θα κινδυνεύσει η ζωή σου...
Κάπου είχα διαβάσει πως το 155 π.Χ. οι Αθηναίοι έστειλαν στην τότε ανερχόμενη παγκόσμια δύναμη, τη Ρώμη, μια διπλωματική αντιπροσωπεία. Σε αυτή συμμετείχε και ο Καρνεάδης. Ο οποίος δεν έχασε την ευκαιρία να δώσει δυο διαδοχικές ημερήσιες διαλέξεις στον ρωμαίκό λαό. 
Και για να τους δείξει πως όλα είναι σχετικά και πως υπάρχουν ισχυρά επιχειρήματα για κάθε άποψη, έκανε το εξής. Την πρώτη μέρα αγόρευσε υπέρ της δικαιοσύνης. Αλλά τη δεύτερη ανέπτυξε την εντελώς αντίθετη άποψη. Αυτό όμως μπέρδεψε τους Ρωμαίους, που δεν είχαν συνηθίσει ακόμα τις λεπτές φιλοσοφικές διακρίσεις. Κι από τότε οι Έλληνες έβγαλαν κακό όνομα στη Ρώμη. Τους θεωρούσαν διπρόσωπους και ψεύτες, που τη μια μέρα λένε το άλφα και την επόμενη το ωμέγα...
Το μεσημέρι πρέπει κάτι να φτιάξω να φάω. Αλλά σκυλοβαριέμαι. Τι λέτε? Αν φάω τα μακαρόνια όπως είναι στο πακέτο, σαν κριτσίνια, θα μου κάτσουν στο στομάχι? 
Αποφασίζω εκτός από Σκεπτικιστής να γίνω και Κυνικός. Στην ίδια θέση με μένα είχε βρεθεί κι ο Διογένης. Βαριόταν να τηγανίζει καλαμαράκια και τα έτρωγε ωμά. Κάποιοι λένε πως έτσι έφαγε κι ένα χταπόδι και έσκασε!
Τώρα που το καλοσκέφτομαι έχω αρκετές ομοιότητες με τον Διογένη τον Κυνικό. Είμαι κι εγώ αντικαταναλωτικός, αποφεύγω τη δημοσιότητα και τις τιμές, ζω πολύ λιτά. Και στα μπουρδέλα διδάχθηκα πως δεν έχει καμία διαφορά ανάμεσα στο δωρεάν και σ' αυτό που αγοράζεται...
Αλλά ο καλός ο κυνικός στο θάνατο φαίνεται. Τον αντιμετωπίζει με χαμόγελο, χιούμορ, ίσως και ειρωνεία. Ούτε μυξοκλαίει σαν γυναικούλα, ούτε προσπαθεί να αφήσει βαρύγδουπες παρακαταθήκες. Λέει στους άλλους, π.χ., κάτι σαν ... "άντε, καλά κλάματα τώρα"! Και τους κλείνει το ματάκι.
Κατά τη γνώμη μου, ο μεγαλύτερος κυνικός φιλόσοφος όλων των εποχών δεν ήταν ο Διογένης αλλά ο Καραϊσκάκης. Κι ας μην το ήξερε ούτε ο ίδιος. 
Και ποια ήταν η τελευταία κουβέντα του Γιώργαρου στα παλλικάρια του που έκλαιγαν γοερά? "Τώρα, γλύψτε μου τον μπούτζον!".
Αυτό είπε και πέθανε ο "θεός"...

12 σχόλια:

Δημήτριος είπε...

Καποια στιγμή σκέφτομαι να πάρω ένα από τα κείμενα σου και να τα μεταγράψω, τροποποιήσω, αναδομησω, προσαρμόσω στη δική μου οπτική, στα δικά μου βιώματα στη δική μου φιλοσοφία να δούμε πόσο βαρετό αποτέλεσμα θα βγει,ειδα
το παρόν και μου μπήκαν ιδέες...
απλά περιοριζόμαι να ανακοινώσω ότι το μόνο που με ενδιαφέρει προς το.παρόν να εξηγήσω σε βίντεό μου είναι ότι ανακυκλώνω /επαναχρησιμοποίω τα πάντα ακόμα κι αυτά που έχουνε πετάξει ανακύκλωση οι αλλοι εφόσον τα βρω ενδιαφέροντα ,λχ
τηγανίζω πατάτες έστω και μια μερίδα σε μικρό κατσαρολάκι θα ξανάτηγανίσω και μετά θα κάνω 3-4 τηγανιές από καλαμαράκια θα τα στράγγιξω πάρα πολύ καλά σε απορροφητικό χαρτί και μετά θα βάλω το λάδι να καεί στον καυστήρα πυρηνόξυλου
Εννοειραι τη συσκευασία απ'τα καλαμαράκια την τρωω μία και έξω.

Ψονθομφανήχ είπε...

περιέγραψε με απόλυτη ακρίβεια τον τρόπο που εξελίσσεται
ο ανθρώπινος πολιτισμός!

μί είπε...

γιατί δεν έχει διαφορά το δωρεάν με αυτό που αγοράζεται? μη μου πεις οτι το δωρεάν κοστίζει περισσότερο, αυτό το ξέρω....

Ψονθομφανήχ είπε...

το λεμόνι είτε το κόψει από ένα δέντρο στην εξοχή
είτε το αγοράσεις στο μανάβικο έχει διαφορά;

μί είπε...

σωστό, δεν το είχα σκεφτεί έτσι

μί είπε...

δεν εκτιμάς καλύτερα αυτό που έδωσες λεφτά να το αποκτήσεις? καμιά φορά το δωρεάν μας ξινίζει και το κοιτάμε καχύποπτα

Ψονθομφανήχ είπε...

όντως, έχουμε την τάση να αδιαφορούμε για ότι
έχουμε δωρεάν. Π.χ. ποιος εκτιμά το οξυγόνο
που αναπνέουμε;

μί είπε...

εγώ :)) αλλά νομίζω οτι όλα πωλούνται τελικά χωρίς καν να το καταλαβαίνουμε, όλα κοστίζουν και έχουν ενα διαφορετικό τρόπο τιμής...ακόμα και το οξυγόνο το πουλάνε σε μπουκαλάκια, κάπου το είχα διαβάσει. Οξυγόνο από κάποιο μέρος που υπήρχε συνδυασμός θάλασσας και βουνών στην ατμόσφαιρα.

Ψονθομφανήχ είπε...

αυτό το οξυγόνο θα έχει περισσότερα οκτάνια!

Ανώνυμος είπε...

https://www.diaforetiko.gr/eteria-poulai-elliniko-fresko-katharo-aera-se-koutaki/

μί είπε...

ναι και αυτό, αλλά στην Σκωτία νομίζω έχει γίνει για πρωτη φορά.. αν θυμάμαι καλά

Ανώνυμος είπε...

Εννοείτε ότι η ρωμιοσύνη το αντέγραψε, όπως και τόσα άλλα.
Σιγά μην ήταν η πρώτη.