Δευτέρα 15 Αυγούστου 2022

Για μένα καλοκαίρι είναι...

 
Η νέκρα που επικρατεί τα μεσημέρια στις γειτονιές.
Ο πλάτανος του χωριού κι η βρύση με τη λιονταροκεφαλή.
Μπύρα με πατατάκια και ούζο με αθερίνα. 
Το σαμιαμίδι που εμφανίζεται στη βεράντα μου.
Τάβλι στο μπαλκόνι.
Τα τζιτζίκια να μου τρυπάν τ' αυτιά.
Το γκομενάκι απέναντι.
Τα κουνούπια που σφυρίζουν γύρω απ' το κεφάλι μου τα βράδια.
Σεξ στα πιο απίθανα μέρη.
Βιβλίο στη σκιά. Κι άμμος ανάμεσα στις σελίδες.
Ξεπαράδιασμα γρήγορα και μετά αφραγκίες, βαρεμάρα, μπούχτισμα.
Ιδρώτας παντού κι ένα "φιδάκι" στα δάχτυλα κάθε ποδιού.
Καρπουζοπέπονο και σύκα.
Καμένες πλάτες και μυαλά.
Νέες γνωριμίες με τα ζόμπι που ξέμειναν δεκαπενταύγουστο Αθήνα.

7 σχόλια:

Γιάννης Νικολουδάκης είπε...

Το γκομενάκι απέναντι; Τι φάση;

Ψονθομφανήχ είπε...

δεν το ΄χεις παρατηρήσει πως πάντα
μας συγκινεί το γκομενάκι απέναντι
κι όχι το γκομενάκι δίπλα μας;

Γιάννης Νικολουδάκης είπε...

Τώρα που το λες...

akrat είπε...

αυτό το σεξ παντού. αλήθεια είναι.
μπορεί να γίνει και σύνθημα στους τοίχους

Γιάννης Νικολουδάκης είπε...

Μας έχει λείψει φίλε akrat κάτι το οποίο να μας "ξεσηκώσει" το μυαλό, στην κυριολεξία!!

Ψονθομφανήχ είπε...

Ο Ακρατούλης είναι παλιός Αμπελοκηπιώτης,
ερωτικός μετνάστης πλέον στο Δάσος Χαϊδαρίου.
Αλλά να κανονίσουμε να βρεθούμε στη Μαβίλη.
Να τον γνωρίσεις κι εσύ Γιάννη. Είναι αξιόλογο άτομο

Γιάννης Νικολουδάκης είπε...

Χαρά μου!!