Το τελευταίο της ζωής μου ταξείδιον (Δ' - Καλύτερα να σου τροχίζουν το δόντι παρά να σου κόβουν την κλειτορίδα!)

Η θρησκεία στο Μπαλί είναι ένα ανακάτεμα του ινδουϊσμού, που έφεραν στο νησί τον 16ο αιώνα πρόσφυγες απ' την Ιάβα, και ντόπιων ανιμιστικών και προγονολατρικών δοξασιών.

Στην αγορά γνωρίζω έναν καλοκάγαθο ψαρά που με προσκαλεί στην τελετή ενηλικίωσης της εγγόνας του που θα γινόταν νωρίς το απόγευμα.

Το σπίτι του ήταν σ' ένα ξέφωτο της ζούγκλας, δίπλα στον κεντρικό δρόμο. Περνάω την αυλόπορτα και στα τρία μέτρα βλέπω έναν πανήψυλο τοίχο που με την πρώτη ματιά δεν εξυπηρετούσε καμία ανάγκη. 

"Τον φτιάξαμε για να μην μπορούν να μπουν στο σπίτι μας τα κακά και εκδικητικά πνεύματα του κάτω κόσμου", μου εξηγούν.

"Μα καλά, δεν μπορούν τα πνεύματα να τον παρακάμψουν κινούμενα αριστερά ή δεξιά του τοίχου όπως κάνουμε κι εμείς?", τους ρωτώ.

"Όχι, γιατί τα πνεύματα δεν λοξοδρομούν ποτέ! Προσωρούν μόνο μπροστά ή πίσω σε ευθεία πορεία. Άρα, όταν βρουν τοίχο αναγκάζονται να γυρίσουν πίσω"!

Τι να πω... περί πίστεως κολοκυθόπιτα!

Έχει ήδη αρχίσει να μαζεύεται το συγγενολόι, ενώ τα τραπέζια είναι γεμάτα με ανανάδες, μπανάνες και μάνγκο. Σε λίγο έρχονται και τεράστιες πιατέλες με ρύζι. Χωρίς πιρούνια ή κουτάλια. Ο καθένας άπλωνε το χέρι του, έπιανε μια ποσότητα ρυζιού, την έπλαθε σε σβόλο και την έβαζε στο στόμα του.

Μια κυρία μου δίνει ένα χρωματιστό μαντίλι να βάλω στη μέση μου. Με αυτόν τον τρόπο θα έδειχνα πως τιμούσα τον οικοδεσπότη και τις θεότητες του σπιτιού. 

Κάποια στιγμή εμφανίζεται και ο μάγος-ιερέας. Η δεκαπεντάχορνη εγγόνα του ψαρά έρχεται και στέκεται στη μέση της αυλής. Ταυτόχρονα μας κερνάνε μυρωδάτο καφέ και γλυκά από ρύζι και μέλι. 

Ο ιερέας πλησιάζει την κοπέλα και μουρμουράει προσευχές και ξόρκια κάνοντας παράξενα σημεία μπροστά στο πρόσωπό της. Ξαφνικά βγάζει ένα αιχμηρό αντικείμενο που δεν μπορώ να διακρίνω τι ακριβώς είναι. Τέσσερεις άντρες αρπάζουν το κορίτσι και το ξαπλώνουν ανάσκελα στο χώμα. παγώνω. Λες να της κάνουν καμιά κλειτοριδεκτομή και να φρικάρω? 

Αλλά, ευτυχώς, το αντικείμενο που κρατούσε ο ιερέας ήταν απλά μια λίμα. Με αυτή άρχισε να λιμάρει τα δυο κεντρικά πάνω δόντια της κοπέλας. Μόλις το  έργο του τέλειωσε, αυτή πετάχτηκε πάνω χαμογελαστή και περνούσε μπροστά μας με ένα τεράστιο χαμόγελο, δείχνοντάς μας τα λιμαρισμένα δόντια της....

Απ' ό,τι μου εξήγησαν, τα δόντια κάθε ενήλικου πρέπει να λιμάρονται για να ξεχωρίζουν απ' τα κακά πνεύματα που έχουν μυτερά δόντια! 

Ακολούθησε μια εκπληκτική παράσταση θεάτρου σκιών, κλάσεις ανώτερη απ' τον δικό μας Καραγκιόζι. Η τελετή θα ολοκληρωνόταν με κοκορομαχίες. Αλλά εγώ αποφεύγω πλέον τέτοια θεάματα. Ευχαριστώ θερμά τον σπιτονοικοκύρη και φεύγω. 

Τη στιγμή εκείνη ξεσπάει μπόρα. "Βγαίνουν τα πνεύματα για να ποτίσουν τη γη", λέει κάποιος.

Είμαι αποφασισμένος να βραχώ ως το κόκαλο. Αλλά το κοριτσάκι με τα λιμαρισμένα δοντάκια τρέχει να μου δώσει ένα τεράστιο μπανανόφυλλο που μετατρέπεται σε τέλεια ομπρέλα... Τα καλά πνεύματα της βροχής ήθελαν να μείνω στεγνός!