Άλλο να το διαβάζεις στην οθόνη του υπολογιστή σου κι άλλο να το ζεις πραγματικά. Να έχουν πριστεί τα πόδια σου απ' το περπάτημα και οι πατούσες σου να έχουν γεμίσει φουσκάλες και να υποφέρεις σε κάθε βήμα.
Κι η σκόνη να έχει ποτίσει όλη την ύπαρξή σου, να έχεις ξεχάσει πότε έκανες ντουζάκι για τελευταία φορά, και το τελευταίο σου σλιπάκι να το έχεις πετάξει και να φοράς το παντελόνι κατάσαρκα...
Οπότε μάλλον σαν δώρο εξ ουρανού βλέπεις μπροστά σου δυο θερμές πηγές, στους πρόποδες των Ιμαλαϊων. Κυριολεκτικά στην οδό Αβύσσου, αριθμός μηδέν...
Στην κάτω πηγή ήταν πολλές γυναίκες κι έτσι επιλέγω την πάνω. Είμαι εντελώς μόνος. Είναι τρεις φυσικές λεκάνες, η μια ιδιαίτερα καυτή, με νερό ως το γόνατο. Γδύνομαι και κάθομαι. Το θερμό νερό με καλύπτει ως τους ώμους. Κάτι σα σάουνα. Χαλάρωση κι ανακούφιση.
Ξαφνικά φτάνει μια παρέα νεαρών Νεπαλέζων. Δύο άντρες και έξι γυναίκες. Γδύνονται κι αυτοί. Εντελώς χαλαροί χωρίς αναστολές. Μόνο εγώ αρχίζω να αισθάνομαι άβολα.
Τα νεαρούδια γελούν, παίζουν, καταβρέχονται. Κάποια στιγμή βάζουν κι εμένα στο παιχνίδι τους. Σηκώνομαι όρθιος και αισθάνομαι τα μάτια τους να καρφώνονται στον πισινό μου. Τα παιδιά κυριολεκτικά έμειναν άφωνα.
Λευκούς είχαν ασγαλώς δει πολλές φορές. Αλλά κωλαράκι λευκού πρώτη φορά έβλεπαν. Δεν φαντάζονταν πως τα οπίσθια θα ήταν πολύ πιο άσπρα απ' το πρόσωπό μου! Ήταν κάτι το πρωτόγνωρο γι' αυτούς. Μια μοναδική επιστημονική ανακάλυψη. Σίγουρα θα το έλεγαν στα εγγόνια τους, αλλά κανένα δεν θα τους πίστευε. Κωλαράκι άσπρο σαν το γάλα δεν χωράει ούτε στην πιο τρελή φαντασία του Νεπαλέζου.
Έλα όμως που τα βλέμματα των κοριτσιών αφήνουν τα πισινά του μουλαριού και στρέφονται στα μπροστινά του καλογέρου! Αρχίζουν να περιεργάζονται τα γεννητικά του όργανα και μάλλον τα συνέκριναν μ' εκείνα των αντρών τους. Δεν καταλάβαινα τι έλεγαν, αλλά απ' τα ψευτογελάκια τους μάλλον τα σχόλια δεν ήταν κολακευτικά για μένα!
Πάντως ένιωσα σα να περνάω κάστινγκ για πρωταγωνιστής σε πορνοταινία! Σχώραμε Βούδα μου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου