Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2020

Με τον Θρύλο στην Ευρώπη (Β' - Πόλεμος, σεξ και μπάλα είναι αντρικά σπορ!)

  

Το ποδόσφαιρο δεν είναι ένα απλό υποκατάστατο του σεξ. Μπορεί να ξεκινήσει ως τέτοιο, αλλά σε κάποια φάση γίνεται ο βασικός ανταγωνιστής και αντικαταστάτης του. Γιατί παράγει συναισθήματα ανάλογα, ίσως και ανώτερα, του σεξ. 
Η ένταση και το πάθος, οι μάχες σώμα με σώμα, οι ψυχολογικοί μηχανισμοί της προσδοκίας και της ταύτισης διαγείρουν τα πρωτόγονα συναισθήματα των αντρών. Το λένε και οι επιστήμονες: τέτοιο φάσμα συναισθηματικών εναλλαγών σε 90 λεπτά δεν προκαλεί καμία άλλη ανθρώπινη δραστηριότητα. Ούτε καν ο πόλεμος...
Το ποδόσφαιρο είναι αντρικό σπορ. Όπως κι ο πόλεμος και το σεξ. Με συγχωρείτε κυρίες μου, αλλά τώρα λέμε μεγάλες αλήθειες. Ναι, καλά ακούσατε. Και το σεξ είναι αντρικό σπορ. Και προκαλεί την ίδια υπερδιέγερση που αισθάνεται κάποιος άντρας σε μια πολεμική αναμέτρηση. Θυμάμαι πως όταν υπηρετούσα στο στρατό δεν υπήρχε περίπτωση να μη χύσω σε κάθε άσκηση με πραγματικά πυρά. 
Τι να λέμε τώρα... Για τις γυναίκες το σεξ είναι η παγίδα της φύσης για να πετύχει την αναπαραγωγή του είδους. Για τους άντρες είναι η επιβεβαίωση πολλών πραγμάτων, πολύ απαραίτητων για την αυτοεκτίμηση και την ισορροπία τους.
Προσωπικά, κατά τη διάρκεια ενός αγώνα περιέρχομαι σε μια ιδιότυπη έκσταση. Η επιστήμη το λέει "απώλεια ταυτότητας". Γίνομαι άλλος άνθρωπος. Εξουδετερώνονται οι μηχανισμοί αυτοελέγχου, κάθε κονωνική νόρμα και αναστολή. Σε τέτοιες συνθήκες ο άνθρωπος είναι ικανός για τα πάντα. Απ' τη σκληρή χυδαιολογία ως την ωμή βία. 
Από μικρά παιδάκια δεχθήκαμε φανερή ή συγκαλυμμένη βία. Από γονείς, δασκάλους, ιερείς, στρατοκράτες, εργοδότες, κυβερνητικούς και κρατικούς παράγοντες. Μια ζωή νιώθουμε νικημένοι, ταπεινωμένοι, "από κάτω"! Ε, λοιπόν, μέσα στο γήπεδο το φέρνουμε τούμπα το παιχνίδι. Εδώ είμαστε εμείς κυρίαρχοι, νικητές, εξουσιαστές. Γι' αυτό και την ήττα της ομάδας μας, όσο βαριά κι αν μας πέσει, μπορούμε να την ανεχθούμε. Αλλά τη δική μας ήττα στην κερκίδα απ' τους αντίπαλους οπαδούς ποτέ!
Το καταλαβαίνω πως όλ' αυτά είναι παράνοια. Αλλά ισχύουν...
Απόψε ο Θρύλος παίζει με την κυπριακή ομάδα. Θεωρητικά εύκολος αγώνας. Αλλά κρύβει πολλές παγίδες. Είναι απ' τα "μυστήρια" ματσάκια που αν νικήσεις δεν θα σου πει κανείς "μπράβο", αλλά αν χάσεις μπορεί και να διαλυθείς. Όσοι ξέρουν από ποδόσφαιρο με καταλαβαίνουν...

Δεν υπάρχουν σχόλια: