Η κυπριακή ομάδα Ομόνοια έχει τη δική της ιστορία. Ιδρύθηκε το 1948 και εξ αρχής ήταν μια απ' τις πιο πολιτικοποιημένες ομάδες της Ευρώπης. Και για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους ήταν η ημιεπίσημη ομάδα του κομμουνιστικού κόμματος Κύπρου, του ΑΚΕΛ.
Οι κομμουνιστές, γενικά, έχουν μια περίεργη προσέγγιση της πραγματικότητας. Βλέπουν τα πράγματα πολύ μονοδιάστατα. Τα πάντα είναι ταξική πάλη και κοινωνικοί αγώνες. Παντού ανακαλύπτουν μπουρζουάδες και προλετάριους. Λες και ζούμε στα 1850, αν και τότε πάλι υπήρχαν και ενδιάμεσα στρώματα.
Κολλάνε σε κάτι τσιτάτα του στυλ "τα πάντα είναι πολιτική", και βάση αυτών προσπαθούν όχι να πολιτικοποιήσουν τα πάντα, αλλά να τα κομματικοποιήσουν. Προσπαθούν να βγάλουν απ' το καθετί ταξικό ξύγκι! Τα πάντα τα χωρίζουν σε "λαϊκά" και "αντιλαϊκά", σε "καλά" και "κακά". Είναι κι αυτό ένα χαρακτηριστικό των δογματικών και κοντόφθαλμων ανθρώπων.
Και τι δεν δηλητηρίασαν με την πολιτικομανία τους οι ψευτοαριστεροί. Έτσι τους αποκαλώ γιατί αν ο καημένος ο Μαρξ ζούσε σήμερα και έβλεπε την καφρίλα τους θ' αυτοκτονούσε.
Δεν ήταν δυνατόν ν' αφήσουν και το ποδόσφαιρο στην ησυχία του. Λες και στον ποδοσφαιρικό χώρο δεν έφταναν οι δικές του τοξικότητες, έπρεπε να του προσθέσουν οι ψευτοαριστεροί και το μικρόβιο του κομματισμού.
Στην Κύπρο το τερμάτισαν. Αρχικά στις εξέδρες των οπαδών της Ομόνοιας κυριαρχούσαν τα σφυροδρέπανα, οι μούρες του Στάλιν, αλλά και αρκετά κοινωνικά μηνύματα. Όμως αν αφήσεις τις νευρώσεις σου ανεξέλεγκτες, είναι ζήτημα χρόνου να ξεφύγεις. Σταδιακά, οι οπαδοί της Ομόνοιας άρχισαν τα αντεθνικά συνθήματα, έβριζαν χυδαία την Ελλάδα, έκαιγαν ελληνικές σημαίες κ.λπ. Δηλαδή έκαναν πράγματα που ούτε οι Τούρκοι δεν τα έκαναν. Κι αυτό το ονόμαζαν "αριστεροφροσύνη"!
Βέβαια, κάποια στιγμή βρέθηκαν και ορισμένοι σοβαροί άνθρωποι που προσπάθησαν να βάλουν τέρμα στον ψευτοαριστερό χουλιγκανισμό. Η ίδια η ομάδα βρήκε τη δύναμη να πετάξει στα σκουπίδια τους χαχόλους. Μοιραία επήλθε η διάσπαση, η Ομόνοια έχασε μεγάλο μέρος απ' την ισχύ της, αλλά ξεβρόμισε ο τόπος.
Κατά καιρούς πολλοί προσπάθησαν να κομματικοποιήσουν και τον Θρύλο. Αλλά εμείς είμαστε μια ομάδα που στις κερκίδες μας θέλουμε να νιώθει το ίδιο άνετα κάθε φίλαθλος, είτε είναι δεξιός είτε αριστερός είτε μαύρος είτε άσπρος, είτε εβραίος είτε μουσουλμάνος είτε χριστιανός είτε άθεος.
Φυσικά, πάντα θα υπάρχουν οι ηλίθιοι που θα θελήσουν να επιβάλλουν τον "δικό τους νόμο". Αλλά αυτά σε μεγάλες ομάδες με τεράστια ιστορία όπως ο Θρύλος δεν φτουράνε...
Κλείνω υπενθυμίζοντας πως οι οπαδοί του Ολυμπιακού αποδοκίμαζαν στο Καλλιμάρμαρο τη Χούντα, αργότερα τον Κωστάκη Καραμανλή, και πιο πρόσφατα τον Τσίπρα και τον ακροδεξιό συνεταίρο του Καμμένο. Όχι για πολιτικούς λόγους αλλά γιατί όλοι αυτοί επεδίωξαν να ελέγξουν πλήρως τον Θρύλο κι αφού δεν το πέτυχαν προσπάθησαν με κάθε τρόπο να τον διαλύσουν.
Σήμερα βλέπουμε πού είναι ο Θρύλος και πού όλοι αυτοί οι ανύπαρκτοι...
Κάποια στιγμή θα αναφερθούμε και στην άλλη "πολιτική μάστιγα" των κερκίδων, τη φασιστική διείσδυση. Αλλά όλα με τη σειρά τους...
3 σχόλια:
Βλέπω αρχίζεις και ξυπνάς όσον αφορά τους μουρλούς κομμουνιστές (όχι πως οι εθνικιστές είναι καλύτεροι).
Υπάρχει ένα γενικό πρόβλημα με τον Κορδάτο που επηρεάζει όλο το έργο του. Το πρόβλημα δεν είναι ότι χρησιμοποιεί την πάλη των τάξεων για να ερμηνεύσει διάφορα φαινόμενα ιστορικά και κοινωνικά, αλλά ότι χρησιμοποιεί αποκλειστικά την ιδεά αυτή για να ερμηνεύσει τα πάντα. Όσον αφορά μελέτες για το εργατικό κίνημα ή την κοινωνική σημασία των επαναστάσεων κάπου σώζεται η κατάσταση διότι η πάλη των τάξεων βρίσκεται στον πυρήνα αυτών των φαινομένων. Όλα τα άλλα όμως (π.χ. κριτική της παλαιάς διαθήκης) δεν γίνεται να ερμηνευθούν αποκλειστικά με βάση αυτή την ιδέα. Η ιδέα ότι όλα ερμηνεύονται με βάση την πάλη των τάξεων είναι ένα σκουλήκι που άμα μπει στον εγκέφαλο σου κατατρώει όλα τα εγκεφαλικά κύτταρα, για αυτό και τα βιβλία του Κορδάτου, επιβλητικά μεν όπου θίγει ένα σωρό ενδιαφέροντα ζητήματα, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μελετώνται ως σημεία αναφοράς στα διάφορα ζητήματα, αλλά πάντα σε συνδυασμό με μελέτες άλλων επί του ίδιου θέματος. Η ιδέα της ερμηνείας της ιστορίας με βάση την πάλη των τάξεων προέρχεται από τον ιστορικό υλισμό όπου "η ιστορία κάθε κοινωνίας προσδιορίζεται ως η ιστορία της πάλης των τάξεων".
Προσωπικά υποψιάζομαι ότι ο αυτοδίδακτος Κορδάτος εισήγαγε στον τρόπο σκέψης του επιλεκτικά κάποιους νεωτερισμούς από τη Δύση, οι οποίοι υπήρχαν από δεκαετίες ή και αιώνες πριν την εποχή του, αλλά η παρωχημένη, συντηρητική και οπισθοδρομική κοινωνία της ρωμιοσύνης αγνοούσε στο σύνολό τους, αφού ήταν βυθισμένη ως συνήθως στη δεισιδαιμονία, τον σχολαστικισμό και την αερολογία. Για αυτό και οι ισχυρισμοί του προξένησαν από έκπληξη έως οργή στους ρωμιούς.
Ένα άλλο πρόβλημα στο έργο του είναι η εμμονή του το να πηδάει από το ένα θέμα στο άλλο χωρίς να το ολοκληρώνει, χωρίς ο λογικός αναγνώστης να μπορεί να καταλάβει ποιο είναι το βασικό συμπέρασμα στο οποίο ο συγγραφέας θέλει να καταλήξει και γιατί. Αυτό οδηγεί και σε απανωτές αντιφάσεις όπως αναφέρει ο σχολιαστής 39983. Για παράδειγμα πρέπει ο αναγνώστης να διαβάσει ένα ολόκληρο κατεβατό προκειμένου να φτάσει στις τελευταίες γραμμές όπου γράφει "τον Διόνυσο το θεό των αγροτών". Θα περίμενε κανείς να το ανέφερε αυτό από την πρώτη γραμμή, κατόπιν να ανέφερε άμεσα και όχι έμμεσα στοιχεία ότι ο Διόνυσος ήταν όντως θεός των αγροτών και κατόπιν να αναφέρει τα υπόλοιπα (π.χ. κοινωνικές συγκρούσεις αγροτών/κτηνοτρόφων με την πλουτοκρατία), αντί να μας τα πρήζει παραθέτοντας διάσπαρτες πληροφορίες. Νομίζω παρόμοιο πρόβλημα παρουσιάζει και το έργο του Σιμόπουλου.
Σχόλιο από εδώ:
https://www.freeinquiry.gr/articles/erevnes/giati-o-dionysos-den-egine-dektos-ston-olympo/4079.html
Κωστίκα θέλεις την Σουμελα?
-όχι
Θέλεις την Σουλτάνα?
-όχι
Θέλεις την Παρθένα?
-όχι
Ε ποιά θέλεις τέλος πάντων?
-Τον Γιωρίκα θέλω.
-Τιιιιιιι αυτόν τον παλιοκομουνιστη!!!
XD
Δημοσίευση σχολίου