200 χρόνια μύθοι και ψέματα!

 

1) "400 χρόνια σκλαβιάς και φυλακής". Αυτός ο μύθος προϋποθέτει πως μέχρι την οθωμανική κατάκτηση οι κάτοικοι τούτου του τόπου ζούσαν ελεύθερα, με προστασία τως ατομικών τους δικαιωμάτων και ελευθεριών. Μπορεί άραγε έστω κι ένας ιστορικός να υποστηρίξει μια τέτοια άποψη? Η Οθωμανική αυτοκρατορία ήταν πολυεθνική και σε μεγάλο βαθμό ανεκτική. Σίγουρα οι χριστιανοί υπήκοοι είχαν λιγότερα δικαιώματα απ' τους μουσουλμάνους, εξ ου και οι εκούσιοι και συχνά μαζικοί εξισλαμισμοί. Φυσικά και οι αυθερεσίες της κεντρικής και τοπικής εξουσίας ήταν καθημερινές. Αλλά σε καμιά περίπτωση δεν ισχύουν οι υπερβολές που μας δίδασκαν στα σχολεία. 

2) "Είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων". Αστεία και ανιστόρητη άποψη. Κι ο ίδιος ο Παπαρρηγόπουλος ομολογεί πως η εθνότητα δεν έχει σχέση με το αίμα αλλά με τη γλώσσα, την κουλτούρα και τον πολιτισμό. Όμως "Έλληνες", "ελληνική γλώσσα" και "ελληνικός πολιτισμός" δεν υπήρξαν ποτέ. Π.χ. η γλώσσα και ο πολιτισμός της Αθήνας του 5ου π.Χ. αιώνα δεν έχει καμία σχέση με τις αντίστοιχες γλώσσες και τους πολιτισμούς των Θρακών, Μακεδόνων, Μολοσσών. Ούτε καν των Θηβαίων και Σπαρτιατών. Η λατρεία κάποιων κοινών θεών, η ύπαρξη ενός ελάχιστου κοινού λεξιλογίου για τις ανάγκες της επικοινωνίας κ.λπ. είναι κοινό γνώρισμα πολλών φυλών που γειτονεύουν, συναλλάσσονται ή πολεμούν μεταξύ τους. Αλίμονο αν οι αρχαίοι Αθηναίοι και οι Μεγαρείς χρειαζόντουσαν διερμηνείς για να συνεννοηθούν. Φυσικά, οι επαναστατημένοι Ρωμιοί του 1821 δεν είχαν καμία πολιτιστική ή έστω γλωσσική σχέση με τους "αρχαίους Έλληνες". Είναι χαρακτηριστικό το έργο "Βαβυλωνία" που δείχνει πόσο διαφορετικές γλώσσες μιλούσαν οι Ρωμιοί των Επτανήσων, της Κρήτης, της Μικρασίας, της ηπειρωτικής Ελλάδας κ.λπ. Όσο για την πολιτιστική συνέχεια... ας μην το συζητήσουμε καλύτερα.

3) Ο χορός του Ζαλόγγου. Δεν έγινε ποτέ. Κι αν κάποιες Σουλιώτισσες αυτοκτόνησαν για να προστατέψουν την τιμή τους, ας κάνουμε τις εξής διευκρινίσεις: Οι Σουλιώτες δεν ήταν Έλληνες αλλά εκχριστιανισμένη αλβανική φάρα. Κι όταν συνέβη ο υποτιθέμενος χορός, δεν πολεμούσαν εναντίον των Τούρκων για την "ελευθερία της Ελλάδος". Αντίπαλός τους ήταν ένας άλλος Αλβανός, ο Αλί Πασάς, που τους καταδίωκε γιατί ήταν επαγγελματίες ληστές και διατάρρασαν τη δημόσια τάξη και ασφάλεια.

4) Το "κρυφό σχολειό". Ουδέποτε υπήρξε. Οι Οθωμανοί ποτέ δεν δίωξαν τη γλώσσα και την εκπαίδευση των Ρωμιών. Ειδικά τον 18ο αιώνα ιδρύθηκαν σε όλα τα Βαλκάνια μεγάλα και πολλά εκπαιδευτικά ιδρύματα που δίδασκαν την ελληνική γλώσσα και αρκετές επιστήμες. Στα μεγάλα μοναστήρια είναι αλήθεια πως διδάσκονταν δωρεάν γραφή και ανάγνωση στους Ρωμιούς. Αλλά αυτό ήταν μια πράξη αυτοάμυνας της Εκκλησίας. Γιατί η ρωμαίικη γλώσσα ήταν ταυτόχρονα και εκκλησιαστική γλώσσα. Αν οι πιστοί της την αγνοούσαν, δεν θα κατανοούσαν τις ευχές της και δεν θα εύρισκε στοιχειωδώς μορφωμένα άτομα να επανδρώσουν κυρίως τον κατώτερο κλήρο. Συνεπώς ο σκοπός της Εκκλησίας ήταν ιδιοτελής κι όχι "εθνικός".

5) "Η Επανάσταση ξεκίνησε στις 25 Μαρτίου με την ύψωση του λαβάρου στη Μονή Μεγίστης Λαύρας από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό". Ψέμα απ' την αρχή ως το τέλος. Η επανάσταση είχε ήδη αρχίσει. Στις 21 Μαρτίου ελευθερώθηκαν τα Καλάβρυτα και 23 Μαρτίου η Καλαμάτα. Κάποιες αψιμαχίες είχαν γίνει απ' τις αρχές του μήνα. Το λάβαρο υψώθηκε λίγες μέρες αργότερα στην Πάτρα. Όλο το ψεύτικο σκηνικό στήθηκε από την Εκκλησία ώστε να ταυτιστεί με το έθνος! Το είχε αυτό το άγχος γιατί επί 400 χρόνια ήταν πιστός σύμαχος των Σουλτάνων.