Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

Έπαθαν μεγάλο χουνέρι οι "Χρυσαυγίτες του 1886"!

Θα πούμε την ιστορία πολύ συνοπτικά για να μην κουράσουμε.
Γυρνάμε πίσω... στον Σεπτέμβρη του 1885.
Κείνες τις μέρες στην Αθήνα είχαμε κάθε μέρα διαδηλώσεις. Με μπροστάρηδες τα Συνδικάτα.
Όχι για τα μνημόνια και τα επιδόματα, όπως σήμερα, αλλά για τα εθνικά θέματα.
Μιλιούνια λαός μαζεύονταν μπροστά στ' ανάκτορα και στο σπίτι του πρωθυπουργού Δηλιγιάννη απαιτώντας να κηρύξουμε τον πόλεμο στην Τουρκιά. 
"Ζήτω ο πόλεμος!", φώναζαν. Γι' αυτό κι έμειναν στην ιστορία ως "ζητωπόλεμοι". 
Ο Δηλιγιάννης για να το παίξει "πατριώτης" κήρυξε επιστράτευση εφέδρων, αλλά έπεσε ο ίδιος θύμα του λαϊκισμού του.
Ούτε πόλεμο μπορούσε να κάνει, γιατί θα τον έχανε, ούτε την επιστράτευση ν' ανακαλέσει, γιατί θα γελιοποιούνταν.
Νόμιζε πως θα μπορούσε να πετύχει κάποια ανταλλάγματα με την απειλή του πολέμου.
Ως "ένοπλη επαιτεία" και "ειρηνοπόλεμο" χαρακτήριζε τη στάση του η αντιπολίτευση.
Τη λύση τελικά έδωσαν οι "Μεγάλες Δυνάμεις", που απαίτησαν απ' την Ελλάδα ν' αφήσει τους λεονταρισμούς, επιβάλλοντάς της ναυτικό αποκλεισμό.
Ο Δηλιγιάννης άρπαξε την ευκαιρία και παραιτήθηκε "ηρωικά".
Στη θέση του η Βουλή εξέλεξε πρωθυπουργό τον Τρικούπη.
Αλλά τη νύχτα της 9ης Μαΐου 1886, την ώρα που ο Τρικούπης σχημάτιζε κυβέρνηση, κάποιοι κατώτεροι αξιωματικοί κι υπαξιωματικοί, χωρίς να το γνωρίζει το γκουβέρνο, εισέβαλαν στα οθωμανικά εδάφη της Θεσσαλίας για να δημιουργήσουν τετελεσμένο!
Τα συνοριακά επεισόδια κράτησαν 4 μέρες κι οι Τούρκοι κατάφεραν στην περιοχή της Κούτρας να αιχμαλωτίσουν 280 άντρες του 5ου Ευζωνικού Τάγματος.
Για δέκα μέρες τους περιέφεραν στα χωριά της Θεσσαλίας και Μακεδονίας προς εκφοβισμό και παραδειγματισμό των εκεί Ελλήνων...
Αυτό ήταν τότε το άδοξο τέλος τους "χρυσαυγίτικου ζητωπολεμισμού"!


16 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

..κι εγώ ρε ασκάρ που διαδηλώνω "ζήτω οι γκόμενες" τι είμαι, "ζητογκομένιος";

Κώστας

Ψονθομφανήχ είπε...

"Χαζογκομένιος ο μουνογλειφάκιος" είσαι...

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο ρε, βάραμε με τη σκούφια σου..

Κώστας

Ψονθομφανήχ είπε...

Εγώ είμαι σκέτο "μουνάκιας"!
Δεν έχω σαν κι εσένα τίτλους ευγενείας...

Ανώνυμος είπε...

Έλα ρε συ, τι απέγιναν όλοι.. Που εξαφανίστηκαν..; Εικάζω πως τρόμαξαν με το νέο φορολογικό του σαμαρά και τρέξαν να κρυφτούν στις σπηλιές..

Κώστας

Ψονθομφανήχ είπε...

Τι πράγμα;
Έβαλε ο Σαμαράς νέους φόρους;
Απίστευτο!
Αυτός δεν φώναζε προεκλογικά πως "οι φόροι σκοτώνουν τους φόρους" και υποσχόταν να ανεβάσει το αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ;

Μαρία είπε...

Καλύτερα να μείνουμε λίγοι και καλοί...

Ανώνυμος είπε...

Ρε συ μαρία, φοβάμαι στο τέλος μη φύγουν οι λίγοι και μείνουν οι καλοί...

Κώστας

Ψονθομφανήχ είπε...

εγώ φοβάμαι μη μείνουν οι κάλοι!

candy's τετραδιάκι είπε...

Καλα να παθουν!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Καντούλα, το χωριουδάκι σου τότε ήταν στην παραμεθώριο.
Στην "πινέζα" που λέμε σήμερα...

Ασυλλόγιστη είπε...

Καλά σήμερα δεν θέλει κανένας πόλεμο

Χρόνια σε περιμένω είπε...

Γιατί, μήπως θέλει έρωτα;

Summertime Blues είπε...

καλό μήνα.
έχει συνέχεια η ιστορία;;;;

candy's τετραδιάκι είπε...

Eνω τωρα τι ειναι? νιου γιορκ?

;)

Ψονθομφανήχ είπε...

Καλό μήνα σε όλους μας...

Σάμμυ, η συνέχεια ήταν μάλλον η ταπεινωτική μας ήτα στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897.
Τότε ήταν που γονάτησε εντελώς η ήδη χρεοκοπημένη οικονομία μας και μπήκε ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος, που έφυγε το 1977!
Εμάς εδώ μας αρέσει η μικροϊστορία.
Οπότε, μια κι αναφερθήκαμε στο 1886, μπορούμε αύριο, αν έχουμε όρεξη, να γράψουμε κάτι ακόμα ασχετικό...

Καντούλα, τώρα το χωριουδάκι σου δεν είναι στην παραμεθώριο αλλά στην Κεντρική Ελλάδα!
Φιλιά