Είναι αληθές χρυσούλα μου
ποτέ δεν μ' απαρνιέσαι..
Συχνά σε στεφανώνομαι και
από σε γδικιώνομαι.
Στα ξύλινα σαν κάθομαι σκαμπό της παρακμής μου
χρυσή, χρυσή κορώνα μου ψηλά στην κεφαλή μου.
Μ' ακόμα κι αν σ' απάτησα, για μια βραδιά σε άφησα
εσύ ψηλά στο θρόνο σου με βλέμμα απορημένο.
Μιλιά καμιά, αψιά θωριά και μέσα στην αγκάλη σου ξανά να ξαποσταίνω...
Κι αν μου θυμώνεις, πάψε με, κι αφρίζεις και κορώνεις
και μες στα χείλη μου τα δυό μήτε να βαλαντώνεις.
Τότε να ξέρεις θα σε πιω, γλυκά θα σε ρουφήξω
κι όλα τα ξημερόβραδα ποτές δε θα σ' αφήσω!
16 σχόλια:
Ρε συ Κώστα, για να γράψεις ποίημα και να κάνεις ερωτική εξωμολόγηση στην κωλίμπυρα βρήκες χρόνο και διάθεση.
Για πες μου, έγραψες ποτέ έστω και μια σειρά για κάποια γυναίκα;
Πάντως ωραίο είναι το ποιηματάκι..(έστω κι αν...απευθύνεται σε κάτι...άψυχο..) και πολυυ...νερουλό...όπως η μπύρα την οποία δε συμπαθώ καθόλου....σαν ποτό εννοώ...ε,εγώ το βρήκα χαριτωμένο...πάρ'αυτά..καλησπέρες...
Που να στα λέω πτωχέ μου.. Χρόνια και ζαμάνια πάνε από τότε που.. Και που το γραψα δηλαδή, το αφιερωμένο στη δεσποινής, τι κατάλαβα;
Ίσα-ίσα, που 'κεινο το βήμα τότε σαν η ούρα του να μου δίνει έμπνευση να πίνω καμιά μπύρα και να ξεδίνω..
Ααα Άθη μου έδω θα τα χαλάσουμε. Όχι κι άψυχο η μπύρα. Χεράκια ανθρώπου κάνουν τη βύνη, το κριθάρι, τη μαγιά για να προσγειωθεί στα μέσα μας.. Άσε που ζύθος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου έδω και χιλιάδες χρόνια.
Νομίζω δεν θα πρέπει να εκφραζόμαστε έτσι ελαφρά για τη λάγκερ...
Κώστας
Μου φαίνεται κάτι καλό ξανάχε γράψει ο Κώστας
Ώστε δεν σ' αρέσουν τα "νερουλα" Αθούλα...
Αλλά δεν μας είπες τι πίνεις.
Ώστε σε άφησε με τον αφρό στο χέρι η μικρά Κώστα μου...
Μαρία, είχε γράψει αλλά σε άλλο ιστολόγιο...
Εεε,τι πίνω?...ε,δε πίνω και πολλά πράματα το αγαπημένο μου είναι το άσπρο κρασί...και τα λικέρ...αυτό.. ΔΕΝ πίνω τίποτε άλλο,γενικώς ΔΕΝ πίνω ούτε μπύρα,ούτε ουίσκι,γενικώς ΔΕΝ συμπαθώ καθόλου τα πολύυ..'βαριά' ποτέ όπως ουίσκι,ούζο..(που μπορεί να πιώ λίγο πολύ λίγο σπάνια),έχω να πιώ ούζο από μια έξοδο (το καλοκαίρι) πρίν κάποια χρόνια στο χωριό μου που'χα πάει με τους γονείς μου για θαλασσινά από'κεί και κεί δ ε ξανάήπια...πουθενά ε,γενικώς πίνω πολύυ λίγα πράματα..ε,τώρα σας είπα τι πίνω!...
Τι να λέμε πτωχέ μου, με το στυλό στο χέρι μ'άφησε η μικρά..
Ώστε το ρίχνεις έξω τακτικά άθη μου..
Μαράκι λέω να αρχίσω να γίνομαι πολυγραφότατος μιας και τίποτε άλλο της προκοπής δεν κάνω, τι λές κι εσύ..;
Κώστας
Εσύ Αθούλα μεθάς με του πουλιού το γάλα!
Κώστα, πάρε παράδειγμα από μένα!
Αφού δεν έχω που αλλού να βάλω τα χέρια μου και το στυλό μου, πληκτρολογώ...
Τελικά προτιμάται τις μπύρες απ' τις γυναίκες
Και τ' αυτοκίνητα και τη μπάλα και τους κολλητούς σας.
Τελευταίες ερχόμαστε εμείς
Ε, ναι ρε σπόρια έτσι είναι.. Μπύρες, μπάλα, κολλητοί, αυτό είναι το τρίπτυχο.. Αλλά προσέξτε, κι ένας άντρας μπορεί να ερωτευτεί, μετά όμως το πέρας της διάρκειας αυτής θα έχουμε επιστροφή (ή έστω θα αναπολούμε), το μπύρες-μπάλα-κολλητοί.. Τουλάχιστον εσείς το καταλάβατε μικρές γι'αυτό δεν θα βασανιστείτε και πιθανό στο συγκεκριμένο πλαίσιο να ευτυχήσετε..
Άσε πτωχέ της άθης της έχουν από κοντά και του πουλιού το γάλα.. Δεν είναι για τα δόντια μας..
Πτωχέ μην ξεχνας, τα χέρια πάντα έχουμε κάπου να τα βάλουμε, έστω και στο πληκτρολόγιο..
Κώστας
Κώστα, περιμένω με αγωνία πότε η επιστήμη θ' ανακαλύψει το "πληκτρολόγιο του σλιπ"!
Πώς λέμε "πληκτρολόγιο τσέπης";
Ένα τέτοιο πράμα...
Πάντως το ποστάκι αυτό έκανε ρεκόρ επισκεψιμότητας...
Από ρεκόρ πτωχέ, τι να λέμε τώρα..
Δεν περνάς καμιά βόλτα κι από φέϊς μερία;
Κώστας
Χαχαχαχα no wayyyy που λεν και στο χωριο μου!
;)
Α ρε καντούλα, πήγες στο χωριό σου και δεν έβρισκα άνθρωπο να κάνει το αντιγριπικό εμβόλιο της θειάς μου.
Γαμώ την ενεσοφοβία μου δηλαδή...
Τι να κάνω ο καημένος, έκλεισα τα μάτια και της την έχωσα!
Η θειά είπε πως δεν κατάλαβε τίποτα και πως είμαι ελαφροχέρης!
Υπάρχει περίπτωση να την έχωσα τη βελόνα στην μαξιλάρα του καναπέ;
χαχαχα σιγα μην εισαι εσυ ελαφροχερης,ετσι θα στο ειπε για να μη στεναχωρεθεις
;)
Δημοσίευση σχολίου