Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013

Εσείς τον Αναξαγόρα, εμείς το Σωκράτη!

Οι θρησκείες ήταν ανέκαθεν το αποτελεσματικότερο μέσο εξουσίασης των μαζών.
Κανένα θρησκευτικό κίνημα δεν μακροημέρευσε ούτε επικράτησε χωρίς να διαθέτει συγκεκριμένο πολιτικό-ιδεολογικό υπόβαθρο.
Στην αρχαία Αθήνα οι Αριστοκράτες είχαν θεοποιήσει τους δικούς τους προγόνους, μονοπωλούσαν την ιερατική ιδιότητα και επέβαλλαν στο λαουτζίκο τη λατρεία των "πατριαρχών της ολιγαρχίας".
Ο όχλος, συμμετέχοντας στις αντίστοιχες τελετουργίες ουσιαστικά δήλωνε την πολιτική υποταγή του στο αρχοντολόι...
Μετά τη μεταρρύθμιση του Κλεισθένη η πόλη (συνεπώς και η θρησκεία της) αρχίζει να "δημοκρατικοποιείται".
Αλλά οι γαιοκτήμονες δεν παραδίνουν εύκολα τα όπλα: εξορίζουν τον 70χρονο Αναξαγόρα, προσωπικό και πολιτικό φίλο του Περικλή, με την κατηγορία της "αθεΐας".
Επειδή ο γηραιός φιλόσοφος δίδασκε πως τα ουράνια σώματα δεν είναι "θεοί" αλλά πύρινες μάζες...
Βέβαια, οι Δημοκρατικοί πήραν τη ρεβάνς.
Όχι μόνο θεοποίησαν τους τυραννοκτόνους και καθιέρωσαν ως "θεό της πόλης" τον "εκκλησιόδημο Δία", αλλά καταδίκασαν και τον Σωκράτη, τον ιδεολογικό καθοδηγητή της ολιγαρχίας.
Το έγκλημά του ("δεν σεβόταν τους θεούς της πόλης") δεν ήταν θρησκευτικό αλλά πολιτικό. Δεν τιμούσε τους θεοποιημένους δημοκρατικούς θεσμούς!
Για πολλούς αιώνες η πολιτική δράση είχε θρησκευτικό περιτύλιγμα.
Αν στην αρχαία Αθήνα θυσίαζες στο βωμό του Θησέα ή της Ήρας ήταν σα να βγαίνεις με πανό στο Σύνταγμα φωνάζοντας πως είσαι ολιγαρχικός και φιλοσπαρτιάτης!
Το ίδιο έχουμε και στη ρωμαϊκή εποχή: η άρνηση των Χριστιανών να θυσιάσουν στο βωμό του Αυτοκράτορα ήταν σαφώς πολιτική κι όχι θρησκευτική επιλογή.
Σήμαινε απόρριψη όχι μόνο του αυτοκρατορικού θεσμού αλλά και της κυριαρχίας της Ρώμης.
Γι’ αυτό κι οι Χριστιανοί διώκονταν για "πολιτική απείθεια" και "συνωμοσία"...
Ίδιο μοτίβο και στο Βυζάντιο: οι επαρχίες που ήθελαν να αποσπαστούν απ’ το διοικητικό κέντρο, είτε δημιουργούν μια νέα χριστιανική αίρεση είτε υιοθετούν μια ήδη υπάρχουσα.
Βλέπουμε, έτσι, τους κατοίκους της Συρίας και της Παλαιστίνης να προσχωρούν μαζικά στο Μονοφυσιτισμό και να υποδέχονται τους ιππείς του Μωάμεθ ως "ελευθερωτές"!
Αλλά, μην πάμε μακριά: και στη χώρα μας πριν λίγες δεκαετίες η ιδιότητα του "άθεου" ταυτιζόταν με εκείνη του "αριστερού επαναστάτη"...

7 σχόλια:

Άθη είπε...

Ε,εμ...μα πόοοσο δίκιο έχεις καλό μου..ε, η..'χειραγώγηση' του πλήθους μέσα από την..'επινόηση'ενός..θεού νομίζω ήταν,είναι,και θα είναι?πάντοτε μια τακτική που δεν πρόκειται να πάψει να υπάρχει,και να..'διαιωνίζεται'(καθότι υπάρχει ακόμη αν όχι στους δυτικούς πολιτισμούς (το δικό μας,και άλλους) αλλά σίγουρα υπάρχει,στις χώρες της ανατολής,στις αραβικές χώρες,στη χώρα που υπάρχει μουσουλμανική θρησκεία κλπ,κλπ..κι όπως έχουμε δεί...η...'πλύση'εγκεφάλου και η επίδραση που έχει α υτή η συκεκριμένη τακτική εκεί,έχει πολλές φορές ΠΟΛΥ ωλέθρια αποτελέσματα και έχει επίσης και τεράστια δύναμη,και επιρροή στους απλούς πολίτες κυρίως των χωρών αυτών καθότι έχουν φτάσει στο σημείο πολλές φορές,να σκωτόσουν εκατοντάδες ανθρώπους (βλ.επιθέσεις αυτοκτονίας,βομβιστικές επιθέσεις, τρομοκρατία,11η Σεπτέμβρη-Αμερική) και δε συμμαζέυεται...ε,βλέπουμε νομίζω πόοοσο μεγάλη επιρροή έχει ο τρόπος αυτός πάνω στα πλήθη και πόσο έχει εππηρεάσει (αρνητικά κυρίως) τις ζωές διαφόρων ανθρώπων άλλων πολύ άλλων λιγότερο..πάντως ωραίο το ποστάκι μπράβο...καλό είναι να μας τα λες αυτά γιανά δούνε μερικοί 'πορωμένοι'?με το Θεό (που μου τη σπάνε)κατά καιρούς και την άλλη όψη του..φεγγαριού ή του νομίσματος?...φιλάκια...

Μαρία είπε...

πού την ξέθαψες την Ελπίδα;

Ψονθομφανήχ είπε...

Να μου θυμίσεις Αθούλα να σας πω κάποτε πώς κατασκευάζονταν οι Θεοί στην αρχαιότητα...

Μαρία, εμείς με Ελπίδες, Δάκηδες, Αργυράκησες και Πασχάληδες μεγαλώσαμε...

BUTTERFLY είπε...

Και θελουμε μετα διαχωρισμο κρατους- εκκλησιας τρομαρα μας!!!!
Καλο μηνα!

Ψονθομφανήχ είπε...

Αυτά τα λένε μόνο οι μπολσεβίκοι Χριστίνα μου!

Κι ως γνωστών... "αναρχικοί και μπολσεβίκοι, αυτή η γη δεν σας ανήκει"!

Ασυλλόγιστη είπε...

αυτά με το Σωκράτη δεν μας τα παν στο σχολείο

Χρόνια σε περιμένω είπε...

φαίνεται πήγε σε άλλο σχολείο ο Ψο