Ο Ινδός είναι άχρονος!
Ή, μάλλον, έχει τη δική του αίσθηση του χρόνου...
Το δρομολόγιο του τραίνου είναι προγραμματισμένο για Δευτέρα πρωί, αλλά τελικά η αμαξοστοιχία φεύγει Τρίτη βράδυ.
Κανείς δεν διαμαρτύρεται, όλοι το θεωρούν φυσιολογικότατο...
Στη Βόρεια Ινδία όλοι γνωρίζουν τον Μεγαλέξανδρο.
Ο καθένας έχει να διηγηθεί δυο-τρεις ιστορίες με τον Ισκιντάρ, και όλοι παίρνουν όρκο πως οι πρόγονοί τους ήταν "αρχιστράτηγοι των Γιουνάν"!
Μπορεί οι Αφγανοί-Πακιστανοί-Ινδοί να θαυμάζουν τον Ισκιντάρ (ή Σικαντέρ) και τον μακεδονικό στρατό του, αλλά εμείς οι Έλληνες δεν τον πολυγουστάρουμε!
Μας ισοπέδωσε τη Θήβα, στο τσακ γλύτωσαν η Κόρινθος κι η Σπάρτη, και στο λόφο του Φιλοπάππου εμείς οι Αθηναίοι βλέπουμε ακόμα τα ερείπια της φρουράς του μακεδονικού στρατού κατοχής.
Μας σκότωσαν και τον μεγάλο ρήτορά μας, τον Δημοσθένη, οπότε... έχουμε αρκετές εκκρεμότητες.
Γι’ αυτό και διορθώνω τους φίλους μου Ινδούς: "Ο Ισκιντάρ ήταν Μακεδόνας κι όχι Γιουνάν! Γιουνάνηδες, δηλαδή Ίωνες, ήταν οι Αχαιοί που ανέβηκαν απ’ την Πελοπόννησο στην Αθήνα κι από κει πέρασαν στα παράλια της Μικρασίας"...
Αλλά μια και το ’φερε η κουβέντα στον Μεγαλέξανδρο, που οι ίδιοι οι στρατηγοί του τον έλεγαν "ψυχασθενή", θυμήθηκα μια ιστορία με έναν απ’ τους ναυαρχαίους του, τον Ονησίκριτο.
Ο τυπάς ήταν οπαδός του Διογένη του Κυνικού και, παρά τ’ αξιώματά του, ζούσε ταπεινά και λιτοδίαιτα.
Όταν το στράτευμα έφτασε στην Ταξίλη (στο σημερινό Πακιστάν), ο Κυνικός ναύαρχος συνάντησε μια ομάδα γιόγκι, αυτούς που οι Έλληνες ονόμαζαν "γυμνοσοφιστές".
Οι γιόγκι μόλις τους είπε πως είναι "ξαδελφάκια" με τους Έλληνες Κυνικούς, έβαλαν τα γέλια!
"Αν είναι σαν κι εσένα οι Κυνικοί, δεν θέλουμε να ’χουμε καμιά σχέση μαζί τους!", του είπαν.
"Γιατί το λέτε αυτό ρε παιδιά, τι έχω;", τους ρώτησε.
"Εσύ καημένε είσαι περιφερόμενη χλιδή", του παν οι Ινδοί ασκητές.
Τόσο εντύπωση τους έκανε που ο Ονησίκριτος φορούσε μανδύα, ψηλά πέδιλα και καπέλο για τον καύσωνα...
10 σχόλια:
ωραίο το "περιφερόμενη χλιδή". έχει τη φιλοσοφία του.
αχ εσείς οι Αθηναίοι!
Κουβάρι οι εγκεφαλικοί σου νευροδιαβιβαστές πρωϊ πρωϊ.Στο Πακιστάν έφτασες γύρω στο 405 π.Χ.μαζί με τον Κινέζο μοναχό Faxian που βρήκε τα Τάξιλα σε άνθηση ,γιατί ο άλλος Κινέζος μοναχός ο Xuanzang που τα επισκέφτηκε το 630 αντίκρισε ερείπια και εγκατάλειψη.Ούτε έκπτωτος μονάρχης δεν έμενε εκεί!!
Σάμμυ, εγώ είμαι γύφτος καρπενησιώτης που αρέσκομαι να θεωρούμαι απόγονος του πλάτωνα.
Όπως οι Αφγανοί γουστάρουν να θεωρούνται απόγονοι του Ηφαιστίωνα...
Ανώνυμη, εγώ πήγα στα Τάξιλα γύρω στα 326 π.Χ.
Αρχοντόγυφτος είσαι της ρίζας Χαλιλοπουλαίοι ,μεγάλο και καλό τζάκι.Την τύχη σου μέσα πάνω στην μάχη του Υδάσπη ποταμού έπεσες ??Δεν λέω νίκησες στα σημεία ,αγώνας αντοχής και ατσάλινων νεύρων.Αλλά και ο Πώρος ? http://youtu.be/CLsbJWZFs3I το ''ανώνυμη ''γιατί ? μπορεί να είμαι ''ανώνυμος''
Κοίτα, κόβω το λαιμό μου πως είσαι γυναίκα, κι ας μην υπάρχει γυναίκα που να ξέρει τα Τάξιλα, τον Υδάσπη και τον Πώρο...
Πάντως, να ξέρεις, το Καρπενήσι επί Τουρκοκρατίας το λέγαν "γυφτοχώρι"!
Όπως λέγαν την Αθήνα "αρβανιτοχώρι" και τη Σαλονίκη "Εβραιούπολη"...
δεν ξέρω τι σου περισεύει για κόψιμο αλλά επειδή είσαι διαβαστερός μαγκού(φο)στος στο αφιερώνω...
Όταν ο Θεός έφτιαξε τη γυναίκα εργαζόταν μέχρι αργά την 6η ημέρα.
Ένας άγγελος πλησίασε και είπε: "Γιατί σπαταλάς τόσο πολύ χρόνο γι' αυτή?"
Και ο Κύριος απάντησε:
"Ξέρεις πόσες προδιαγραφές πρέπει να πληροί για να την τελειοποιήσω ?"
"Πρέπει να μπορεί να πλυθεί, αλλά να μην είναι πλαστική, να παίζει περισσότερους από 200 ρόλους, και να μπορεί να φτιάξει όλων των ειδών τα φαγητά, θα πρέπει να μπορεί να αγκαλιάζει πολλά παιδιά ταυτόχρονα, να δίνει μια αγκαλιά που να θεραπεύει οτιδήποτε, από ένα πληγωμένο γόνατο μέχρι μια πληγωμένη καρδιά και να τα κάνει όλα αυτά μόνο με δυο χέρια".
Ο άγγελος εντυπωσιάστηκε.
"Μόνο δυο χέρια....αδύνατον!"
Και είναι το βασικό μοντέλο?!
"Πολλή δουλειά για μια μέρα....περίμενε μέχρι αύριο και την ολοκληρώνεις".
"Όχι", είπε ο Κύριος. "Είμαι τόσο κοντά στην ολοκλήρωση αυτής της δημιουργίας, που θα είναι η αγαπημένη της καρδιάς μου".
"Θεραπεύεται μόνη της όταν αρρωσταίνει και δουλεύει 18 ώρες την ημέρα".
Ο άγγελος πλησίασε και άγγιξε την γυναίκα.
"Μα την έφτιαξες τόσο μαλακή, Κύριε."
"Είναι μαλακή", είπε ο Κύριος, "Αλλά την έφτιαξα και δυνατή, επίσης. ."Δεν διανοείσαι τι μπορεί να αντέξει και αντεπεξέλθει".
"Μπορεί να σκεφτεί?" ρώτησε ο άγγελος.
Ο Κύριος απάντησε:
"Όχι μόνο να σκεφτεί, αλλά να αιτιολογήσει και να διαπραγματευθεί."
Ο άγγελος άγγιξε της Γυναίκας το μάγουλο....
"Κύριε, φαίνεται πως η δημιουργία σου στάζει! Της έχεις βάλει πολλά βάρη."
"Δεν στάζει....είναι δάκρυ" ο Κύριος διόρθωσε τον άγγελο.
"Τι εξυπηρετεί?" ρώτησε ο άγγελος.
Και είπε ο Κύριος:
"Τα δάκρυα είναι ο τρόπος να εκφράσει τη λύπη της, τις αμφιβολίες της, την αγάπη της, τη μοναξιά της, τον πόνο και την υπερηφάνειά της."
Αυτό έκανε μεγάλη εντύπωση στον άγγελο; "Κύριε, είσαι ιδιοφυία.
Σκέφτηκες τα πάντα. Η Γυναίκα είναι πραγματικά υπέροχη!"
Πράγματι είναι!
Η Γυναίκα έχει αντοχές που εντυπωσιάζουν τον άντρα. Μπορεί να διαχειριστεί προβλήματα και να έχει πολλές ευθύνες.
Δημιουργεί ευτυχία, αγάπη και έχει άποψη.
Χαμογελάει όταν θέλει να τσιρίξει .
Τραγουδάει όταν θέλει να κλάψει, κλαίει όταν είναι ευτυχισμένη και γελάει όταν φοβάται.
Δίνει μάχη για τα πιστεύω της.
Αντιμάχεται την αδικία.
Δεν δέχεται το "όχι" για απάντηση, όταν διαβλέπει καλύτερη λύση. Δίνει τον εαυτό της για την προκοπή της οικογένειάς της. Συνοδεύει τη φίλη της στο γιατρό αν φοβάται.
Η αγάπη της είναι άνευ όρων.
Κλαίει όταν τα παιδιά της κερδίζουν.
Είναι ευτυχισμένη όταν οι φίλοι της τα καταφέρνουν.
Χαίρεται όταν ακούει για μια γέννηση ή ένα γάμο.
Είναι συντετριμμένη όταν χάνεται κάποιος συγγενής ή φίλος.
Αλλά βρίσκει τη δύναμη να συνεχίσει στη ζωή.
Γνωρίζει πως ένα φιλί και μια αγκαλιά θεραπεύουν μια πληγωμένη καρδιά.
Έχει μόνο ένα ελάττωμα...
Ξεχνάει τι αξίζει...
παραπηρείς πάλι;
έχεις πιεί και δεν εστιάζεις στο πληκτρολόγιο
Εεε,εμ...ναί...καλησπέρες καταρχήν...αν και δ εν ξέρω,ποιά/ή ποιός??? είναι,ο 'περίεργος'επισκέπτης/τρια...που όπως δείχνει,ΔΕΝ σε συμπαθεί καθόλου ε,εμ..οφείλω,πάρ'αυτά να ομολογήσω κα- λό μου...ότι συμφωνώ μαζί του/της...και ειδικά με τα τελευταία που γράφει,για το τί κάνει,μια γυναίκα γενικώς... αυτά νομίζω θα πρέπει να τα διαβάσουν ό-λοι οι άντρες για να δούν ότι οι γυναίκες ΔΕΝ είναι τόοοσο άχρηστες?μάλλον όσο θέλουν α υτοί να πιστέυουν ότι είναι...καλησπέρες και πάλι...και φιλάκια...(δυστυχώς δ εν έχω διάθεση να σχολιάσω το ποστάκι,καθότι το μυαλό μου είναι σκ...τά τελευταία,..τόοσο σκ...τά που ΔΕΝ περιγράφεται πόσο...)..από διάφορες αιτίες...)...δυσάρεστες,ενοχλητικές,ψυχοφθόρες...κλπ,κλπ...)...χαιρετώ...
Βάστα Αθούλα!
Τον χειμώνα τούτον άμα τον πηδήξουμε, γι’ άλλα δέκα χρόνια καθαρίσαμε...
Δημοσίευση σχολίου