Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013

Σελίδες απ’ τα ρημαγμένα καλοκαίρια της ζωής μου (ΣΤ’) - Λάφυρο τ’ ανέμου...

Οι άνθρωποι βολεύονται στις μικρές τους ευτυχίες.
Αγαπούν, αγαπιούνται (ή έτσι νομίζουν), κάνουν παιδιά, συνάζουν βιός, κατεβάζουν προγούλια και καμιά φορά συλλογιούνται τα νιάτα τους κι αναστενάζουν...
Οι άνθρωποι δεν αντέχουν τις μεγάλες αγάπες!
Μόλις είχα μπει στο πανεπιστήμιο.
Φόρεσα γυαλιά και παρίστανα το σοφό.
Έτσι κάνουν όλοι όταν πρωτομπαίνουν στο πανεπιστήμιο.
Μετά συμμαζώνονται, εκτός κι αν είν’ ηλίθιοι.
Ανταμώσαμε στην Αίγινα.
"Δεν είμαι πλασμένη για τις μικρές ευτυχίες", μου είπες.
Με βρήκε να διαβάζω.
Τα βιβλία ήταν τότε οι σύντροφοι της μοναξιάς μου.
Ένα λειψό φεγγάρι φώτιζε τ’ ανεμικό της πρόσωπο.
Βρήκα το θάρρος και τη ρώτησα: "Δεν αγάπησες ποτέ στη ζωή σου;".
Δεν μου απάντησε.
Αλλά εγώ το ’νιωθα.
Ολάκερη η ύπαρξή της λαχταρούσε τον άντρα.
Ένα άγριο κορμί δίχως πρόσωπο, ένα κομμάτι κορμί.
Να δοθεί στον αλήτη που σφύριζε περνώντας.
Ποθούσε να γίνει η καρδιά της λάφυρο τ’ ανέμου...

7 σχόλια:

Ασυλλόγιστη είπε...

βαρετό

Χρόνια σε περιμένω είπε...

ναι, δεν είχε δράση

Άθη είπε...

Εεε,εμ...καλημέρα...φίλοι..φίλες..σποράκια...(καιρό έχουμε να σας δούμε ε δώ μέσα)αλήθεια...που χαθήκατε τελευταία?...ε,εμ...κι ό μως ό χι δ εν είναι καθόλου βαρετό...(και φυσικά με ό-ση ειλικρίνεια διαθέτω)και πιστέυω διαθέτω αρκετή από αυτήν)καθότι πο-τέ δ ε ν έχω πεί ψέμματα εδώ μέσα,ούτε έχω κρυφτεί πο-τέ πίσω από το δάκτυλό μου,ή πίσω από το..νίκ μου,ή δ εν ξέρω πίσω από τί άλλο τέσπα..)πιστέυω ότι κα θό λου μα κα θό λου,όμως?οκ? δ ε ν είναι βαρετά αυτά που γράφει ο αγαπητός Ψόνθο..καθότι είναι σάνα διαβάζει τη σκέψη των εκατομμυρίων ελληνίδων γυναικών?...ή των γυναικών τέσπα..και σάνα μιλάει α υτός γι'αυτές!!!(μα πόοοσο καλά μας ξέρει τέσπα ο αγαπητός!!!)...αρκετά καλά ως φαίνεται!!!κι ΟΛΕΣ οι γυναίκες Ο-ΛΕΣ όμως (ανεξαιρέτως)...κι όσο και αν θέλουν,να το παίζουν αδιάφορες,σκληρές,ηλίθιες,δύσκολες,..ε,ό-λες α υτό που γράφει αναζητούν!!!από τη γέννησή τους?(κι αν όχι α πό α υτήν...τουλάχιστον από τη στιγμή πυο θα καταλάβουν τον εαυτό τους ερωτικά οκ)?...να δοθούν άνευ όρων σε έναν ά ντρα...αλλα: να τον ΑΓΑΠΗΣΟΥΝ και να του δοθούν χωρίς όρια,μέτρα,σταθμά..χωρίς τίποτε!!!απλά να τον αγαπήσουν βαθιά και να του δοθούν...α υ τό...αλλά...ε,εμ..ναί διαφωνώ σε κάτι σημαντικό: ΔΕΝ ζητάνε α πλώς ένα κομμάτι,κορμί..ζητάνε και κάτι περισσότερο από α υτό..κι α υτή πιστέυω είναι και η διαφορά μας με τους άντρες..οι άντρες το βλέπουν πιο..'επιφανειακά'και α υτοί ζητούν απ λώς ένα κομμάτι κορμί ενώ οι γυναίκες ΟΧΙ...ακόμη και το σέξ,για τις γυναίκες είναι τελετουργική διαδικασία...είναι κάτι όμορφο,ιερό το βλέπουν αλλιώς..ας το πω έτσι...η σωματική ένωση...γι'αυτό και δ εν δίνονται..τόσο εύκολα (εκτός κι α ν είναι καρά-πουτάνες του κερατά)που ε υτυχώς?ΔΕΝ είν'ό-λες τέτοιες...δεν είναι τόοοσο απλό να δώσεις έτσι το σώμα σου σε κάποιον)ε,το λέω επειδή δυστυχώς έχω κάνει το λάθος να δώσω το σώμα μου σε εντελώς (μα εντελώς όμως?) ακατάλληλα άτομα και μετά το μετάνιωσα πικρά...(που άφησα τον εαυτό μου να φτάσει ως εκεί μαζί τους)..ήταν ένα λάθος πραγματικά...ε,και αυτό το μετανιώνω μέχρι σήμερα...πάντως α υτά που γράφεις πιστέυω εκφράζουν ό-λες τις γυναίκες βαθιά..ωραίο πόστ αλλά όμως πολύ μελαχολικό τί έπαθες καλό μου?σε έχει επηρρεάσει ο ερχομός του Φθινοπώρου τελευταία?...φιλάκια...

Ψονθομφανήχ είπε...

Λοιπόν, θα ξαναγυρίσουμε πίσω στην Ινδία μπας και συνέλεθετε με λίγη γιόγκα!

Κι αφού κλείσουμε οριστικά το "κεφάλαιο Ινδία", θ’ ανοίξουμε μια καινούργια μεγάλη ενότητα, με θέμα το ρεμπέτικο και πρωταγωνίστρια την Αθούλα.
Η οποία, για όσους δεν το ξέρουν, είναι μετενσάρκωση μιας μεγάλης ρεμπέτισσας του μεσοπολέμου...

Άθη είπε...

Εεε,εμ...ναί ε? είμαι κάτι σαν..τη μετενσάρκωση του Δαλάϊ Λάμα καλό μου?...σάνα λέμε?...αλλά στο πιο..γυναικείο της?....χοοοοοχοοοχοοο!ε,εμ..ναί μ'αρέσει η ιδέα..(ε,είχες καιρό να με..πιάσεις στο..στοματάκι σου..)από τότε που δυστυχώς έκλεισες το παλιό σου μπλογκάκι..(αν και μου'χεις εξηγήσει τους λόγους που το'κλεισες ακόμη δ εν μπορώ να το χωνέψω..)και ακόμη δ εν μπορώ να συνηθίσω στο καινούριο σου σπιτάκι..και φυσικά μου λείπουν τα..όμορφα...ταξίδια..που'χαμε κάνει τότε 'αγκαλιά'στο χρόνο..!!!χοοοοχοοοχοοοχοοο!)αλλά μάλλον θα ξανά-κάνουμε κι άλλα όπως βλέπω τώρα!!!και πολύ χαίρομαι γι'αυτό...εποχή του Μεσοπολέμου..λοιπόν..μια πο-λύ δύσκολη και ταραγμένη εποχή..αλλά αναμένουμε...το νέο ποστάκι σου...με αγωνία..όπως πάντα...

Ψονθομφανήχ είπε...

τότε ήσουν η Αρμένισσα ρεμπέτισσα Ρόζα Αθηνάζυ!

Ανώνυμος είπε...

η βοήθεια του κοινού ,αλάνθαστη !!!