Δευτέρα 14 Απριλίου 2014

Μεγάλη Βδομάδα στην "ανθρωποχαβούζα" της Αθήνας! - Ένα βράδυ στην πλατεία Βάθης

Το να ντιλάρεις πρέζα σημαίνει μια συνεχή υπερδιέγερση των νεύρων σου.
Αργά ή γρήγορα αποκτάς μπατσοφοβία!
Ο καθένας σου μοιάζει για μπάτσος. Όσοι κινούνται στον Ηλεκτρικό νομίζεις πως σε παρακολουθούν και πως σε πλησιάζουν για να σ’ αρπάξουν πριν προλάβεις να ξεφορτωθείς το "πράμα"...
Ο Μάνθος ένιωσε τους μπελάδες να ζυγώνουν και φούνταρε το μπουκαλάκι με το κουταλάκι και το σταγονόμετρο στον σταθμό στα Κάτω Πατήσια.
"Ποιο αρχίδι με γρύλλιαξε;", αναρωτήθηκε.
Το "γρυλλιάζω" στην αγγλική αργκό σημαίνει "καρφώνω"...
Οι ρουφιάνοι ξέρουν τι τους περιμένει: ένα εκλεκτό "ψάκι"! Δηλαδή μια δόση πρέζας ανακατεμένη με στρυχνίνη. Σε ξεπαστρέφει αμέσως... η βελόνα δεν προλαβαίνει να βγει απ’ το μπράτσο σου.
Το ξενοδοχείο στη Βερανζέρου είναι άθλιο, αλλά προτιμιέται γιατί διαθέτει φωταέριο. 
Το κολπάκι το ’μαθε στο Εδιμβούργο. Περνάς φωταέριο μέσα από σκόνη γάλακτος, γίνεται σαν κιμωλία, το ρουφάς και κάνεις κεφάλι...
Κάποτε του ’πα πως οι ναυτικοί χρησιμοποιούν για "φτιάξιμο" μοσχοκάρυδο τριμμένο και αποξηραμένο. Μοιάζει με μαριχουάνα αλλά προκαλεί δυνατούς πονοκέφαλους και ναυτίες. Παλιά το χρησιμοποιούσαν και οι Μάγοι των Ινδιάνων της Νότιας Αμερικής. Έπεφταν σε σπασμούς, παραληρήματα κι έκαναν "προφητείες"...
Στο μπαρ της Μενάνδρου περνάν μετά τα μεσάνυχτα παρφουμαρισμένοι πισωκέντηδες για να βρουν αλλοδαπούς επιβήτορες.
Αγόρια από ανατολικές χώρες φουσκώνουν τα ποντίκια τους για να τα χαϊδέψουν οι "συκιές".
Κάθε τόσο, κάποιο απ’ τα παλικαράκια τραβάει στην τουαλέτα καμιά κουνίστρω και της ρίχνει ένα γερό κατούρημα...
Δεν προλαβαίνω να περάσω την πόρτα κι ένας πισωγλέντης μού την πέφτει: "Μπας και σου περισσεύει κανένα καλαπόδι;", με ρωτάει.
Αλλά εγώ ζαχαρώνω ένα αγοράκι στην άκρη του πάγκου, μ’ ένα κωλαράκι νόστιμο σαν ροδακινάκι...
Κάπου χαλάστηκα με τις κλαψομούνες "αδελφές", κι είπα να γυρίσω στη Βάθη.
Σατομβριάνου και Γ’ Σεπτεμβρίου γωνία, σκάρτα πρεζόμουνα παρακαλάνε για μια πίπα στα όρθια.
"Μόνο 5 ευρώ κούκλε!"...
Παντού μπόχα από κάτουρο, σπέρμα, μουνίλα, ιδρώτα και μούχλα διακορευμένου πισινού...

6 σχόλια:

Άθη είπε...

Καλησπέρες..και...ευγενέστατος!...μα...ποιός σε εκνέυρισε πάλι βρε ματάκια...γιατί τα'βαλες με την Αθήνα?..άστην κι α υτήν την καημένη...στο χάλι..της (όπως την έκαναν κάποιοι...βέβαια..)...καλησπέρες και πάλι...

Ψονθομφανήχ είπε...

Αθούλα, μου ξέφυγε και δημοσίευσα μόνο τον τίτλο!
Διάβασε και το κειμενάκι και τα ξαναλέμε.
Εσένα σου αρέσουν οι αντεργκράουντ διηγήσεις...

Άθη είπε...

Εεε,εμ...καλημέρα...ματάκια...α υτή ήταν όντως ΑΝΤΕΡΓΚΡΑΟΥΝΤ...και πο-λύ άν τε ρ γκράουντ διήγηση...('αντεργκράουντ')ένας όρος που χρησιμοποιούσε συχνά και ο αγαπημένος μου Μάνος Χατζιδάκις...ε,εμ...α υτό το κειμενάκι κάπου μου θύμισε κάτι 'από 'τρίτο στεφάνι' το Ταχτσή (ο οποίος έφυγε πολύ νωρίς)...κάτι από 'βαμμένα κόκκινα μαλλιά'του Μουρσελά....κάτι τέτοιο τέσπα...πολύ ωραίο πάντως...δε λέω ...όπως και ό-λα τα κείμενα α υτού του μπλογκιού καλημέρες....


http://youtu.be/wNSnCvs0mFo

Ανώνυμος είπε...

Μετά από πολλά χρόνια κάποιοι θα το διαβάζουν και θα λένε ... "για δες πως ήταν η Αθήνα το 2014"

Ασυλλόγιστη είπε...

Ααα με ωραία διάθεση θα κάνουμε γιορτές φέτος

Χρόνια σε περιμένω είπε...

... και με ανοιξιάτικες μυρωδιές!