Τρίτη 24 Ιουνίου 2014

Στην Κατοχή η Άθη η Ρεμπέτισσα έτρωγε ... γαϊδουρο-ουρές!

Το πρώτο πράγμα που 'καναν οι Γερμανοί σαν μπήκαν στην Αθήνα την άνοιξη του '41 ήταν να τυπώσουν χαρτονόμισμα χωρίς αντίκρισμα. 
"Κατοχικό μάρκο", το 'λεγε ο λαός, και μ' αυτό οι Γερμανοί "αγόραζαν" (ουσιαστικά έκλεβαν) κάθε διαθέσιμο τρόφιμο και προμήθεια.
Η μεγάλη πείνα το χειμώνα '41-'42 βρήκε την Άθη τη Ρεμπέτισσα στον Πειραιά.
Για να μην καταναλώνει θερμίδες, ξάπλωνε στα βραχάκια της Πειραϊκής κι ονειροπολούσε.
Μια μέρα έκοβε βόλτες στα Ταμπούρια, σαν είδε τους Γερμανούς να συλλαμβάνουν δυο γνωστούς μαυραγορίτες που πουλούσαν ένα μπουκάλι λάδι για 100 λίρες Αγγλίας. Τον είχαν "καρφώσει" κάτι ταγματασφαλίτες γιατί δεν τους έδινε μερτικό απ' το νταραβέρι...
Οι Γερμανοί κρέμασαν σε μια πλατεία για παραδειγματισμό τους δυο "λαδάδες", έτσι έλεγε τότε ο λαός τους μαυραγορίτες".
Η Αθούλα έβλεπε τα κρεμασμένα κορμιά κι έγραψε το γνωστό τραγουδάκι:
Όσοι πουλάνε ακριβά, οι παλιομασκαράδες
θα τους κρεμάσουνε κι αυτούς σαν τους δυο λαδάδες,
που τους κρεμάσαν και τους δυο ψηλά σε μια κολόνα
κι όσοι περνούσαν από κει τους έφτυναν το πτώμα.
Προσέχετε οι υπόλοιποι, μην το περνάτ' αστεία
γιατί θα σαν κρεμάσουνε στην ίδια την πλατεία!
Σύντομα οι Γερμανοί αντικατέστησαν το "κατοχικό μάρκο" με τις "πληθωριστικές δραχμές". Για ν' αγοράσεις ένα κιλό ψωμί έπρεπε να κουβαλάς ένα καρότσι γεμάτο χαρτονομίσματα!
Μερικοί πονηροί έσφαζαν γέρικα άλογα και γαϊδούρια και τα πουλούσαν για βοδινό!
Ένα βράδυ έκλεψαν το καημένο το γαϊδουράκι του κυρ-Κυριάκου, ενός αγαθού γείτονα της Αθούλας, και την άλλη μέρα το μοσχοπούλησαν γι' ... αγριογούρουνο!
Τότε ήταν που η Αθούλα, για να παρηγορήσει τον φτωχο-Κυριάκο, έγραψε το παρακάτω τραγούδι...

3 σχόλια:

Άθη είπε...

Αχαααααχααααααααααχααααααααχαααααχαχαχααααααααχααααααααααααχαχαχαχααχααα!ε,εμ...ναί..είχες δ εν είχες μου την έφτιαξες,την...'εντελώς χαλασμένη' όμως..διάθεσή μου και σήμερα!!...το'κανες και πάλι το μικρό σου θάυμα...ουρές γαϊδουριού??....λοιπόν ε?...και ΜΠΛΙΑΑΑΑΑΑΑΑΧ!!!...και ξανά ΜΠΛΙΑΑΑΑΑΑΑΑΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ!...ε,εμ...παρεπιπτόντως...ο..άτυχος 'γειτονάς μου'...ε,εχμ...έχει το ί δι ο όνομα με τον μαλάκα...πρώην μου...κι εκείνον έτσι τον έλεγαν..(τον...παντρεμένο ντέ)..ε,δ εν μπορούσε να έχει,κάποιο άλλο όνομα κι α υτός ο χριστιανός?α υτό βρήκε να έχει...????....καλησπέρες και..γελάσαμε κι απόψε..παρά την αφάνταστα κακή...σκατένια...διάθεσή μας...εσένα πρέπει να σε 'υιοθετήσουμε'να μας κάνεις το 'γελοτοποιό'???...πάντως έχεις απίστευτο ταλέντο στο να κάνεις τους άλλους να γελούν (έστω και λίγο)...ένας εσύ και ένας ο αείμνηστος Θ.Βέγγος..ο συμαντικότερος (ίσως?) κωμικός ηθοποιός που πέρασε ποτέ από την Ελλάδα...(και αξιοπρεπέστατος,και με ήθος άνθρωπος μέχρι και τη τελευταία στιγμή της ζώης του..)...καλησπέρες..και πο-λύ ωραίο κ αι α υτό, το ποστάκι...

Ψονθομφανήχ είπε...

Η αυρά γαίδάρου μοιάζει με του αγριογούρουνου!
Κι εσένα για αγριογούρουνο στο πούλησε το γομάρι ο μαυραγορίτης...

Αμάν αυτός ο πρώην ο Κυριάκος! Στοίχειωσε πια!

Ο Βέγγος, όταν γέρασε, έπαιξε και φοβερούς σοβαρούς ρόλους!
Εκεί έδειξε πως εκτός από "γελοτοποιός" ήταν και μεγάλος ηθοποιός...

Άθη είπε...

Εεεμ...ναί...χαιρετώ....ναι ρε συ ο μαλάκας!...εμ,δεν το ξέρεις? Ο-ΛΟΙ μας ό-λοι μας, όμως οκ?...(κι α υτοί που το έχουν αρνηθεί κατά καιρούς) α υτό...ό-λοι όμως..??...πά-ντα 'κουβαλάμε', ένα 'στοιχειό' μέσα μας...άσχετα,με το τί είδους? 'στοιχειό' είναι α υτό..ένας πεθαμένος?/ή ανεκπλήρωτος,/ή άδοξα τελιωμένος?/ή επεισοδιακά τελιωμένος έρωτας?/...μια μεγάλη α γάπη/ΔΕΝ είναι το ίδιο με τον έρωτα/η αγάπη εννοώ/που ποτέ δ εν μπόρεσε να...ζήσει σε 'πραγματικές' συνθήκες?.....και έζησε μό-νο 'πλατωνικά' απλώς μέσα στις καρδιές και το μυαλό των..'εμπλεκομένων σε α υτήν'...ή στο μυαλό τους ενός εκ' των δύο από τα..'άμεσα ενδιαφερόμενα πρώσοπα?'....πάντως ό-λοι κά τι κουβαλάμε..πάντα..κι α υτό είναι κυρίως ένας ανεκπλήρωτος,ή άδοξα τελιωμένος έρωτας,/ή μια α γά πη που δ εν βρήκε, το κατάλληλο έδαφος γιανά ανθίσει!...ή αλλιώς 'η άπιαστη χίμαιρα'το 'άπιαστο'...α υτό που πο-τέ δ εν θα μπορέσουμε να το έχουμε...ό-τι και να κάνουμε...κι ό-σο κι αν προσπαθήσουμε με όποιο τρόπο,δε ν θα γίνει πο-τέ δι κ ό μας...και α υτό συνήθως είναι το τέλιο.....που δ εν θα καταφέρουμε πο-τέ να το κάνουμε δι κό μας...αυτό....ναι, ο Θανάσης Βέγγος ήταν ένας ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ηθόποιος με ό-λη τη σημασία της λέξης α υτής..και η απουσία του από τη ζωή και από το χώρο της έβδομης τέχνης φέρνει,ακόμη και σήμερα λίγα χρόνια,μετά τη..'φυγή' του απίστευτη λύπη...(πά-ντα λέω ότι α υτοί οι τόσο σπουδαίοι άνθρωποι όπως ο Θανάσης μας (ο..καλός μας άνθρωπος)!!!..δ εν..'πεθαίνουν'..απλά..'φέυγουν'...από κοντά μας αλλά για ένα ταξίδι χω ρίς επιστροφή δυστυχώς...)χαιρετώ...