"Ημερολόγιο λιποταξίας" (7) - "Οράματα και θάματα" στ’ Αγιονόρος!

Η καλή (ή η κακή) μέρα απ΄ το πρωί φαίνεται!

Με το που ξημέρωσε, ο πατήρ Ευμένιος άρχισε να παιδεύει τ’ αυτάκια μου με κάθε είδους θαύματα και θαυματάκια.

"Ο γέροντας Παΐσιος ξεπερνούσε κατά πολύ τους γιόγκι. Μπορούσε να εξαφανίζεται και να εμφανίζεται όπου ήθελε!"...

Λίγες ώρες αργότερα, με κάλεσαν ν’ ακούσω τις "καμπάνες των αγγέλων".

Πρόκειται για δυο καμπάνες, δίπλα-δίπλα, που όταν χτυπούν ταυτόχρονα προκαλούνται συγχρονισμένες δονήσεις που παράγουν έναν επιπλέον ήχο, δίνοντας την εντύπωση πως χτυπάει και μια τρίτη καμπάνα.

Πρόκειται για ένα απόλυτα φυσικό φαινόμενο, χωρίς τίποτα το "μαγικό" ή "θεϊκό". Οι καλόγεροι όμως επιμένουν πως υπάρχει ένας άγγελος που χτυπάει μια αόρατη τρίτη καμπάνα...

Το απόγευμα περάσαμε από μια χαράδρα. Εδώ ζουν οι λεγόμενοι "ιπτάμενοι καλόγεροι".

Τους λένε έτσι γιατί τους βλέπουν να περνούν πολύ γρήγορα απ’ τη μια πλευρά της χαράδρας στην άλλη. Άρα, το κάνουν πετώντας!

Διασχίζω τη χαράδρα και βρίσκω το γεφυράκι που ενώνει τις δύο πλευρές της! Είναι κρυμμένο από τα δέντρα και το βλέπεις μόνο σαν πλησιάσεις στα δέκα μέτρα...

Στη Μεγάλη Λαύρα βλέπω δυο πράσινες κολώνες. Δυο τέτοιες πανομοιότυπες είχα δει και στη Μονή Ιβήρων.

Φαίνεται πως ανήκαν σε κάποιο ναό του Ποσειδώνα που οι βέβηλοι χριστιανοί ισοπέδωσαν και πήραν τις κολώνες (και άλλα οικοδομικά υλικά) ως λάφυρα...

Οι μοναχοί σπάνια μιλάνε για τα εσωτερικά του μοναστηριού τους. Αλλά όσοι ανοίγουν το στοματάκι τους λένε μεγάλες αλήθειες.

Πως οι ηγούμενοι είναι οι μεγαλύτεροι τύραννοι!

Πως απαιτούν λατρεία και υπακοή άνευ όρων. Ταπεινώνουν βάναυσα τους υποτακτικούς τους, μέχρι τρέλας!

Γι’ αυτό και η πιο διαδεδομένη πάθηση των Αγιορειτών είναι το έλκος στομάχου.

Γι’ αυτό και το Άγιο Όρος είναι, με βάση τα επίσημα στοιχεία, ο μεγαλύτερος καταναλωτής ψυχοφαρμάκων και ηρεμιστικών στα Βαλκάνια...