Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014

"Ημερολόγιο λιποταξίας" (20) - Βρήκα ο "ρωμιόγυφτος" τη γενιά μου...


Οι Σαράντα Εκκλησιές (Κιρκλαρελί τις λένε οι Τούρκοι) είναι ιστορική τοποθεσία. Εδώ δόθηκε η πρώτη μάχη των Βαλκανικών Πολέμων του 1912.
Τα οχυρωματικά έργα της πόλης θεωρούνταν για την εποχή τους απόρθητα. Είχαν κατασκευαστεί με την αυστηρή επίβλεψη του γερμανικής καταγωγής φον ντερ Γκολτς πασά.
Οι Βούλγαροι έφτασαν ως εκεί χωρίς καμία αντίσταση. Οι Τούρκοι πανικοβλήθηκαν και το 'βαλαν στα πόδια πηδώντας χαντάκια και κόβοντας δρόμο απ' τους αμπελώνες.
Η σημερινή πόλη έχει δυστυχώς εξευρωπαϊστεί. Είναι απαλλαγμένη απ' τον παλιό ράθυμο τόνο της οθωμανικής εποχής.
Οι θαμώνες των καφενείων έμαθαν να κάθονται σε καρέκλες. Δεν βλέπεις πλέον άνθρωπο να κάθεται σταυροπόδι στην ψάθα και ν' απολαμβάνει το γουργούρισμα του ναργιλέ του.
Γι' αυτό κι εγώ αναχωρώ αμέσως...
Το Μπαμπαεσκί ήταν κάποτε περιβόητο για τη σιτοπαραγωγή και το κάστρο του.
Για τον έλεγχο αυτού του φρουρίου ("Βουλγαρόφυγον" το έλεγαν) πολέμησαν σκληρά επί δύο αιώνες Βούλγαροι και Βυζαντινοί.
Η πόλη πήρε τ' όνομά της απ' τον δερβίση Μπαμπαεσκί που ΄χε ιδρύσει εκεί ένα μεγάλο μοναστήρι ("τεκέ"). Λένε πως είναι θαμμένος στον παλιό βυζαντινό ναό τ' Άι-Νικόλα.
Φτάνω στο Λουλεμπουργκάζ. Εδώ ανασυντάχθηκε ο οθωμανικός στρατός που έφυγε κακήν κακώς απ' τις Σαράντα Εκκλησίες. Και έδωσε λυσσαλέα μάχη κατά των Βουλγάρων. Τρεις φορές άλλαξε χέρια η πόλη μέσα σε διάστημα λίγων ημερών τον Οκτώβρη του 1912. Τελικά νίκησαν οι Βούλγαροι χάνοντας 7.000 άντρες!
Η ήττα κλόνισε την οθωμανική αυτοκρατορία. Η κυβέρνηση έπεσε και η διάδοχη κατάσταση τουφέκισε αμέσως 200 αξιωματικούς που θεώρησε υπαίτιους για την άτακτη φυγή απ' τις Σαράντα Εκκλησιές και την ήττα...
Εδώ γνώρισα και μια ιδιαίτερη κατηγορία γύφτων που ασχολούνται αποκλειστικά με την κτηνοτροφία. Τους λεγόμενους "Ρωμιόγυφτους"!
Μια τούρκικη παροιμία λέει γι' αυτούς: "Ο Μάρτης μέσα, ο γύφτος έξω!". Γιατί μόλις μπαίνει ο Μάρτης η γύφτικη αυτή ράτσα αρχίζει τις περιπλανήσεις της ψάχνοντας για κατάλληλα κι ελεύθερα βοσκοτόπια...
Σ' όλο το θρακιώτικο κάμπο βλέπεις παντού χωμάτινους λόφους. Λέγονται κι εδώ "τούμπες"! Μάλλον παραφθορά της αρχαίας λέξεως "τύμβος"!
Χιλιάδες τούμπες εδώ κι εκεί. Λίγες έχουν ερευνηθεί απ' τους αρχαιολόγους. Ήταν κυρίως τάφοι, γι' αυτό και βρέθηκαν πολλά ταφικά αντικείμενα και σκελετοί.
Μερικές τούμπες ήταν και παλιά οχυρά φρούρια κατά μήκος των εμπορικών δρόμων. Κι είχαν μόνιμες στρατιωτικές φρουρές τόσο στη βυζαντινή όσο και στην οθωμανική εποχή.

2 σχόλια:

Καίτη είπε...

Τσιγγάνοι κτηνοτρόφοι;
Πρώτη φορά το ακούω

akrat είπε...

τι ωραία ανάρτηση

εύγε φίλε ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ...