Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014

"Ημερολόγιο λιποταξίας" (21) - Στα λημέρια του καπετάν-Αναστάση!

Φτάσαμε και στην πατρίδα του Γιώργου Βιζυηνού. Τη Βιζύη. Βιζού και Βιζώ τη λέγαν οι Ρωμιοί. Και Βίζε οι Τούρκοι.
Το παλιό της κάστρο φαίνεται απόρθητο. Και πράγματι ήταν. Οι Οθωμανοί είχαν κυριεύσει όλη τη Θράκη εκτός απ' τη Βιζύη. Το κάστρο της έπεσε λίγους μόλις μήνες πριν την άλωση της Πόλης.
Ωραία θέση βρήκαν οι ιδρυτές της. Απ' τη μια μεριά ο κάμπος κι απ' την άλλη τα θρυλικά βουνά της Στράντζας.
Στα φαράγγια και στις πλαγιές τούτης της οροσειράς τριγύριζε ο Ορφέας παίζοντας τη λύρα που του χάρισε ο Απόλλωνας. 
Κι εδώ πρωτοφάνηκαν οι έξαλλες Βακχίδες, αυτές οι μανιασμένες λάτρισσες του Διόνυσου, που κατακρεούργησαν τον αποστάτη Ορφέα και πέταξαν το κεφάλι του στο θρακικό πέλαγος για να το ξεβράσουν τα κύματα στη Λέσβο...
Οι ντόπιοι μού λένε πως στα γύρω χωριά γίνονται κάθε τόσο "Αναστενάρια". Τα έφεραν πρόσφυγες απ' τη Βουλγαρία όπως έγινε και στο Λαγκαδά και στις Σέρρες.
Στα λημέρια της Στράντζας ξετυλίχτηκαν κι οι δραματικές περιπέτειες του καπετάν Αναστάση. Ήταν ένας χριστιανός λήσταρχος, κάτι σαν τον δικό μας θρυλικό Νταβέλη.
Ο Αναστάσης ενσάρκωσε το ανυπότακτο-αναρχικό πνεύμα. Αιχμαλώτιζε πλούσιους και ζητούσε λύτρα. Και φόνευε τους εκπροσώπους της σουλτανικής τυραννίας.
Ο μεγαλύτερος άθλος του ήταν το σταμάτημα κοντά στη Βιζύη του Οριάν Εξπρές κι η αιχμαλωσία τριών πλούσιων ξένων ταξιδιωτών.
Το Οριάν Εξπρές ήταν το περίφημο τραίνο που έκανε το δρομολόγιο Πόλης-Βιέννης κι από κει διακλαδιζόταν για το Παρίσι.
Οι τρεις αιχμάλωτοι κρατήθηκαν 40 μέρες στα απόκρημνα βουνά, μέχρι που ο Σουλτάνος Χαμίτ αναγκάστηκε να πληρώσει 10.000 χρυσές τουρκικές λίρες για να λευτερωθούν.
Οι ξένοι πέρασαν υπέροχα κοντά στους λήσταρχους. Απολάμβαναν σιγαρέτα πρώτης ποιότητας καθώς και κονιάκ Μεταξά πολλών αστέρων.
Μετά από πολλά χρόνια δράσης, ο Αναστάσης αποφάσισε να διαλύσει τη συμμορία και κατέφυγε στον Πύργο της Βουλγαρίας. Μάλλον ήταν βουλγάρικης καταγωγής.
Αργότερα ξαναγύρισε στη Θράκη, μάλλον για να ξεθάψει μέρος απ' τα κρυμμένα λύτρα. Αλλά σκοτώθηκε άδοξα, κατόπιν φιλονικίας με έναν σύντροφό του...

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Προτιμάμε ιστορίες της ανθρωποχαβούζας.
Τι να μας πουν τα οριάν εξπρές τώρα...