Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015

Γυναίκες που βασάνισα και με βασάνισαν... (Α’ - Μίρκα)

Για να τα "φτιάξω" με τη Μίρκα έπρεπε πρώτα να περάσω το δύσκολο "τεστ του σογιού"! Δηλαδή να με εγκρίνουν η μαμά, η γιαγιά κι ο μπαμπάς της.
Οι γιαγιάδες είναι η ειδικότητά μου! Τις "έχω". Σε όλες τις γιαγιάδες αρέσουν τα βερμουτάκια κι οι παλιές ιστορίες της βασιλικής οικογένειας. Και σε κάτι τέτοια εγώ έχω ξεσκολίσει...
Η μαμά, όπως όλες οι μαμάδες, ήταν παραδόπιστη. Ο "γαμπρός" πρέπει να έχει γεμάτο πορτοφόλι. Γι΄αυτό και σε κοιτάζει κατευθείαν στην τσέπη, ελέγχει με τι αμάξι ήρθες, τι φοράς, τι δώρο έφερες.
Εγώ φημίζομαι για τις αφραγκίες και την κακογουστιά μου. Ας είναι καλά ο κολλητός που μου δάνεισε το σένιο μπουφανάκι του και το σπορτίβ αμαξάκι του. Αν πρόσθετα και λίγη καλή ηθοποιία, η μαμά σίγουρα θα με θεωρούσε "κελεπούρι"...
Ο μπαμπάς, όπως και όλοι οι μπαμπάδες, είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του γκόμενου. Αισθάνεται την ανάγκη να προστατέψει το κοριτσάκι του από κάθε κακόν, και ιδιαίτερα από σένα που θες να μουρνταρέψεις την πριγκίπισσά του...
Τελικά, έβαλα τα δυνατά μου και τον "κέρδισα" κι αυτόν. Έφθασε στο σημείο ακόμα και να ζητήσει τη γνώμη μου για τους χειρισμούς του Βαρουφάκη και για το πρόβλημα του Θρύλου στο κέντρο της άμυνας! 
Επίσης, μου παραχώρησε το δικό του κουτάκι μπύρας και σηκώθηκε να πάρει άλλο απ’ το ψυγείο. Και φεύγοντας, όταν του δηλώσαμε πως δεν θα επιστρέφαμε το βράδυ σπίτι, δεν με κοίταξε με το γνωστό δολοφονικό βλέμμα των μπαμπάδων...
Η "μάχη του σογιού" κερδήθηκε, αλλά ο πόλεμος χάθηκε! Γιατί στις ερωτικές σχέσεις συνήθως νικάς το λιοντάρι αλλά σε τρώει το σκουλήκι. Δηλαδή η τριβή και η απομυθοποίηση της σκληρής καθημερινότητας.
Η Μίρκα γούσταρε να πηγαίνω πίσω της την ώρα που μαγείρευε ή έπλενε τα πιάτα και να την αγκαλιάζω τρυφερά. Αλλά εμένα δεν "μου έβγαινε"! Γενικά, δεν είμαι και πολύ της αγκαλίτσας. Όταν πάω ν’ αγκαλιάσω γυναίκα κάνω σα να πρόκειται να πιάσω κανέναν κάκτο! Απλώς τυλίγω γύρω της τα χέρια μου σαν ξερά...
Μου την έδινε που οι κολλητοί της την αποχαιρετούσαν φιλώντας την στο στόμα. 
Και είχα την απαίτηση να μη βάφεται. Μου άρεσε έτσι όπως τη γέννησε η μάνα της, χωρίς κρέμες, πούδρες, ρουζ, αϊλάινερ και σκιές ματιών. Εκείνη νόμιζε πως με όλ’ αυτά μετατρέπεται σε "έργο τέχνης"! Αλλά εμένα μου έμοιαζε τσιγγάνα τουρκογύφτισσα σε λατέρνα.
Κάθε φορά τσακωνόμασταν γι’ αυτό το θέμα. Εκείνη πάντα με κατηγορούσε πως δεν ήθελα να βάφεται για να μην φαίνεται όμορφη στις εξόδους μας ή γιατί βαριόμουν να την περιμένω να βαφτεί...
Μια άλλη διαφωνία μας ήταν στο σεξ. Εγώ στα προκαταρκτικά ήθελα να καθιερώσω μια δικιά μου τελετουργία. Την υπέβαλα σε κάθε είδους βασανιστικής δοκιμασίας γαργαλήματος. Στην κοιλιά, στις πατούσες, στις μασχάλες... Μου άρεσε να της χώνω τριχούλες στη μύτη, να της χαϊδεύω με φτερά το εσωτερικό των αυτιών. Έχω εμπνευστεί απ’ τους Εσκιμώους που στη γλώσσα τους αντί για "κάναμε έρωτα" χρησιμοποιούν τη λέξη "γελάσαμε"! Αλλά η Μίκρα τα σιχαινόταν όλ’ αυτά. 
Την εκνεύριζε επίσης πως όταν την περιέγραφα σε τρίτους αναφερόμουν πάντα στις ωραίες της γάμπες, στον τουρλωτό πισινό και στα πεπονέ βυζάκια της. Το ’χε παράπονο: "ποτέ δεν είπες στους φίλους σου πόσο έξυπνη, ταλαντούχα και στυλάτη είμαι"...
Γενικά, είχαμε ένα πρόβλημα στις παρέες μας με τους άλλους. Η Μίρκα ήθελε να τηρούμε σοβαρή στάση. Εγώ, αντίθετα, μάλλον μπεμπέκιζα. Της απευθυνόμουν με διάφορα υποκοριστικά, τύπου "σπανακοτυροπιτούλα μου" ή "μπουγατσούλα μου". Και διαμόρφωσα μια δική μας κωδική γλώσσα που στους άλλους φαινόταν κορακίστικα. Η Μίρκα διαφωνούσε με τις τακτικές αυτές. Έλεγε πως γινόμαστε το εκνευριστικό ζευγαράκι με τα κρυφόγελα και τις μωρουδίστικες σαχλοκούβεντες...
Όπως ήταν επόμενο, η σχέση αυτή δεν μπορούσε να μακροημερεύσει...

8 σχόλια:

Άθη είπε...

Γειάσου καλό μου...ε,εμ..ναί..ένα ακόμη πολύ καλό ποστάκι...ε,ε...α υτά έχει η'συμβίωση' με άλλο άτομο (την οποία πρέ-πει να το σκεφτείς ΠΑΡΑ ΠΟ-ΛΥ) ΓΙΑΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ...ε,εμ...ε δώ που τα λέμε...και απλή σχέση δεσμό να θες να κάνεις πάλι πρέπει να το σκεφτείς πάααρα πολύυυ οκ?...φαντάσου και να θες να...'συζήσεις' με κάποιον πόσο πρέπει να το σκεφτείς κι α ν έχεις να αντιμετωπίσεις και όοολο του το σόϊ εκτός από τον ίδιο...ε,ακόμη χειρότερα...ίσως...πάντως ε γώ ε άν ήμουν στη θέση σου θα το 'δυαλούσα' πο-λύ πρίν να χρειαστεί να έρθω...'αντιμέτωπη' με τη...μάνα,τον πατέρα,τα αδέλφια,τους θείους,θείες και με όοοοολο το σόϊ του υποψήφιου γκόμενού μου!!! ΠΟΛΥ απλά...!!θα έφευγα με τη μία εάν μου ζητούσε να...'υποστώ'τις...όποιες παραξενιές ή τα όποια κόμπλεξ των ατόμων του στενού οικογενειακού του περιβάλλοντος!...όταν είσαι με κάποιον είσαι με α υτόν και μό-νο με α υτόν οκ? δ εν κάνεις δεσμό μαζί και με τη μάνα του,τον πατέρα του,τη θεία του,το θείο του...κλπ,κλπ...αν είναι να βάλεις και όοολους α υτούς στη πλάτη σου άστο καλύτερα...πάντως τέτοιες σχέσεις ναί,κάποτε λήγουν άδοξα ή στις περισσότερες περιπτώσεις τους...καλό μεσημέρι....

Ασυλλόγιστη είπε...

Ψονθούλη, γιού-χου, εμφανιστήκαμε πάλι!

Χρόνια σε περιμένω είπε...

Εμφανιστήκαμε και απαιτούμε να κάνεις και μας διάσημες!

Ψονθομφανήχ είπε...

Ναι βρε Αθούλα, αλλά αν τα παρατάμε όλα τόσο εύκολα, στο τέλος θα μείνουμε ισόβιοι μπάκουρες!

Καλώς τα μου κι ας αργησάτε Σποράκια!
Δεν πρόκειται να σας κάνω "διάσημα" αφενός γιατί σας κρατάω μουτρίνα κι αφετέτου γιατί μαζί σας δεν έπαιξε κάτι γκομενικό...

Άθη είπε...

Ε,εμ...καλησπέρες αγαπητοί φίλοι (σποράκια που έχουμε καιρόοο να σας δούμε εδώ μέσα...μας λείψατε)...και αγαπητέ ιδιωκτήτα!...εε,εμ...ναί προτιμώ να καταντήσω 'αιώνιο μπακούρι' όπως λες αγαπητέ...πα ρά να αναγκαστώ να υποστώ...τις μαλακίες του οποιουδήποτε εκάστοτε μα λάκα εραστή μου και εκτός από αυ τόν (και τις όποιες μαλακίες του) να είμαι υποχρεωμένη (που'ντάξει ΚΑΝΕΙΣ πιστέυω ΔΕΝ έχει κα μ ία (κα μία όμως οκ?) υ πο χρέ ωση να υποστεί ντε και καλά τις μαλακίες κάποιου (ακόμη κι αν α υτός είναι ο άνθρωπος που μπορεί να αγαπά παράφορα..ή τρελλά ή δ εν ξέρω τι άλλο τέσπα..)...μί α και μοναδική φορά στη ζωή μου, αν έχτη κα (και ήταν ΜΕΓΑ λάθος μου να το κάνω) τις μαλακίες του ηλίθιου πρώην μου (του παντρεμένου ντε)....ε,κι α πό'κει και πέρα το'κοψα...δ εν ξανά-έκανα τη χάρη πο-τέ ξανά και σε κανέναν να α νε χτώ ξανά τις όποιες αηδίες του...εάν κάποιος έκανε ότιδήποτε που δε ν ενέκρινα,δ εν μου άρεσε κλπ,κλπ..έβγαινε από τη ζωή μου με...'συνοπτικές διαδικασίες'...και....'μετά μουσικής' που λένε...και...'μην περιμένεις να ξανά-σμίξουμε και την αγάπη μας να ζωντανέψουμε μην περιμένεις πια ό-λα τελιώσανεεεεεε! αφού τα χείλη σου αχ,με προδώσανεεεεεεεεε!'χααααχαααχαααχαααχααχααχααχαααχαααχαααχαααααχαααχαααααα!έτσι...όταν κάτι στη σπάει,σου δημιουργεί πρόβλημα...ε,το τελιώνεις και υσηχάζεις πο-λύ απλά!..δεν κάθεσαι να το 'πιλατέυεις' και πο-λύ...πολύ απλό...και...καλησπέρες...

Άθη είπε...

Ε,εμ...σόρρυ εκεί που λέω-'εκτός από α υτόν ένα λαθάκι εκ'παραδρομής εκτός από α υτόν και ό-λο του το σόϊ οκ?'...γαμώ τη δυσλεξία μου γαμώ για πολλοστή φορά!καλησπέρες και πάλι...

Ψονθομφανήχ είπε...

Μ΄αρέσει Αθούλα που διανθίζεις τις ρητορίες σου με λαϊκά άσματα...

Ανώνυμος είπε...

12
η ώρα του βρυκόλακα!

I.B.