"Ημερολόγιο λιποταξίας" (35) - Κάτι σοφούς σαν τον Αναξαγόρα, τους έχω για κολιατσό!

Διαβάζω προσεκτικά τη φιλοσοφία του Αναξαγόρα του Κλαζομένιου και πάει να σπάσει το κεφάλι μου!

"Τίποτα δεν γίνεται απ' το τίποτα!", λέει.

Λογικό ακούγεται. Πώς να γίνει κάτι απ' το τίποτα?

Θεωρεί πως η "πρώτη Αρχή" είναι ο Νους. Αυτή είναι η αρχική κινητήρια δύναμη που ελέγχει τα πάντα κι εξασφαλίζει την  τάξη κι αρμονία του σύμπαντος

Ο παντογνώστης Νους επεμβαίνει μόνο στην αρχή του σύμπαντος. Δίνει την πρώτη περιστροφική κίνηση που μορφοποιεί την αρχέγονη μάζα και στη συνέχεια αποσύρεται απ' το προσκήνιο. Το σύμπαν στο εξής διέπεται αποκλειστικά απ' τους αιτιοκρατικούς-φυσικούς νόμους...

Η θεωρία αυτή μπάζει από παντού. Εκτός κι αν ο αρχαίος σοφός ήθελε να πει κάτι εντελώς διαφορετικό απ' όσα γράφουν οι πανεπιστημιακοί καθηγητάδες.

Υποψιάζομαι πως ο Αναξαγόρας θέλει να πει ότι "όλα είναι στο μυαλό των ανθρώπων". Το σύμπαν, η φύση, η ζωή, τα πάντα, μπορεί να είναι εντελώς διαφορετικά απ' ό,τι εμείς νομίζουμε.

Αν ρωτήσουμε έναν βάτραχο πώς είναι το σύμπαν, θα μας πει "μια επίπεδη και υγρή λιμνούλα"!

Άρα, όλα εξαρτώνται απ' το μυαλό (το Νου) κάθε όντος.

Διαφωνώ επίσης με την άποψη του Αναξαγόρα πως δεν μπορούμε να βρούμε την αλήθεια γιατί οι αισθήσεις μας είναι περιορισμένες, το πνεύμα μας αδύναμο, κι ο χρόνος που διαθέτουμε ελάχιστος.

Ναι, αυτό ισχύει για τον κάθε άνθρωπο χωριστά. Αλλά ως ανθρώπινο είδος έχουμε απεριόριστο χρόνο, οι γνώσεις μας αυξάνονται γεωμετρικά και τα σύγχρονα τεχνολογικά μέσα αναπληρώνουν τις ανεπαρκείς μας αισθήσεις...