Κυριακή 15 Μαρτίου 2015

"Ημερολόγιο λιποταξίας" (39) - Οι κρυπτο-μουσουλμάνοι της Ελλάδας!


Ο σπουδαιότερος λόγος που 'ρθα στη Σμύρνη ήταν ο γάμος ενός φίλου μου απ' την Αθήνα με μια Τουρκοκρητικιά. Αλλά γι' αυτό θα σας μιλήσω αργότερα.
Σήμερα έχουμε μάθημα ιστορίας. 
Εδώ στη Σμύρνη γνώρισα πολλούς Τουρκοκρητικούς, που οι προγόνοι τους αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους στην Κρήτη για να γλιτώσουν από γενική σφαγή.
Άκουσα ανατριχιαστικές ιστορίες, αλλά αμφίβολης ακρίβειας. Γι' αυτό προτιμώ να χρησιμοποιήσω ως πηγή μου τα απομνημονεύματα ενός χριστιανοκρητικού, του Νικόλαου Παπαδάκη, που έλαβε μέρος σε μια απ' τις σφαγές εις βάρος των μουσουλμάνων στη Σητεία της Κρήτης.
Τη νύχτα της 28-1-1897 μια ένοπλη ομάδα χριστιανών, υπό την ηγεσία του ίδιου του Παπαδάκη, περικύκλωσε το χωριό Ετιά  όπου ζούσαν 20 περίπου οικογένειες μουσουλμάνων. Εκείνοι μόλις αντιλήφθηκαν το γεγονός αρματώθηκαν και κλείστηκαν στα σπίτια τους. 
Ο Παπαδάκης τους έπεισε πως δεν κινδυνεύουν και εγγυήθηκε για την ασφάλειά τους. Εκείνοι ξεθάρρεψαν, άνοιξαν τα σπίτια τους κι άρχισαν τα κεράσματα. Ξαφνικά όμως "εκπυρσοκρότησε" το όπλο του δάσκαλου Σταμάτη Κτενιάδη κι οι μουσουλμάνοι τρομοκρατημένοι έτρεξαν να κρυφτούν στο τζαμί τους. Τότε οι χριστιανοί άρχισαν να λεηλατούν με την άνεσή τους τα ξένα σπίτια.
Ακολούθησε η πολιορκία του τζαμιού. Όταν τέλειωσαν οι προμήθειες και τα πολεμοφόδια τους, οι πολιορκημένοι παραδόθηκαν. 
Η επαναστατική ομάδα τους παρέλαβε, τους οδήγησε στην κοντινή μονή της Αγιά Σοφιάς, ξεχώρισε μερικές γυναίκες και τους υπόλοιπους τους σκότωσαν στο προαύλιο της Εκκλησιάς. Αρκετά απ' τα ανήλικα (και ορφανά πλέον) κορίτσια τα σπίτωσαν οι "λεβέντες" χριστιανοκρητικοί και τα χρησιμοποίησαν ως σκλάβες του σεξ. Υπάρχουν και ονόματα: ένας Ρεμούνδης, ένας Γιάννης Κουβογεωργάκης κ.λπ.
Στη σφαγή πρωταγωνίστησαν και κληρικοί. Αναφέρεται ένας φιλοπόλεμος ιερέας, ο παπα-Γιώργης, ο οποίος εμφανίστηκε μπρος στον Επίσκοπο Σητείας Αμβρόσιο και χτυπώντας στο έδαφος τη ράβδο του έλεγε:
- Θα τους περάσουμε Δεσπότη μου εν στόματι ρομφαίας.
- Καλά θα κάνετε παπα-Γιώργη!
- Μικρούς και μεγάλους Δέσποτα.
- Βέβαια, μικρούς και μεγάλους. Μήπως κι οι μικροί δεν θα μεγαλώσουν?
Τα πτώματα των οθωμανών έμειναν άταφα για πολλές μέρες. Ενταφιάστηκαν εσπευσμένα γύρω στις 10 Φλεβάρη για να μην τα δει η Επιτροπή των Ξένων Δυνάμεων που θα ερχόταν να εξετάσει τις καταγγελίες για γενοκτονία...
Έχουν καταγραφεί κι άλλες ιστορίες. Όπως ενός δωδεκάχρονου μωαμεθανού απ' το χωριό Χαράκι του Ηρακλείου, που δεν πρόλαβε ν' ακολουθήσει τους γονείς του στη φυγή και ζούσε κρυμμένο σε σπηλιές. 
Ευτυχώς το μάζεψε μια γειτόνισσα, το πήρε σπίτι της και το βάφτισε χριστιανό για να το σώσει. Του 'δωσε το όνομα Λευτέρης. Αλλά όλοι ήξεραν ποιος ήταν και τον φώναζαν "Τουρκολευτέρη".
Όλοι αυτοί που το όνομά τους είχε ως πρώτο συνθετικό το "Τουρκο-" ήταν παρόμοιες περιπτώσεις κρυπτο-μουσουλμάνων...

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

συγκινητική η ιστορία του 12χρονου