Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015

Γυναίκες που βασάνισα και με βασάνισαν... (Δ’ - Ξένια)

Όταν σε πρωτογνώρισα περνούσες τα βράδια σου με τις αγάμητες φίλες σου, παρακολουθώντας χαζοσίριαλ και φαντασιωνόσασταν ότι ο φοιτητής που έφερνε τις πίτσες είχε τελειώσει στο λιωμένο τυρί!
Είχες να καβλαδίσεις και να φασωθείς κάτι μήνους, μη σου πω και χρόνια...
Αλλά όταν τα φτιάξαμε χαλιώσουν επειδή δεν ήμουν τόσο "άδωνης" ώστε να γίνω εξώφυλλο σε εφηβικό περιοδικό...
Είχες την απαίτηση να γελάω με όλα εκείνα που εσύ θεωρούσες αστεία.
Να μην σου τραβάω τα κοτσίδια όταν κάναμε έρωτα.
Να είναι κάθε συνάντησή μας σαν την πρώτη φορά. Να αισθάνεσαι τον ίδιο ενθουσιασμό κι ανατριχίλα, τη γοητεία του άγνωστου, το θέλγητρο του απαγορευμένου καρπού.
Είχες την απαίτηση να στρέφεται όλη μου η ζωή γύρω απ' το άτομό σου.
Και να αισθάνομαι τύψεις όταν περνούσα καλά χωρίς εσένα.
Το έβρισκες ανυπόφορο ν' ακυρώνω την τελευταία στιγμή τα ραντεβού μας. Κι επέμενες να σου βρω έναν "καλό λόγο". Το ότι τα φιλαράκια μου μπεκρόπιναν στην ταβέρνα και ήθελαν την παρέα μου δεν σου αρκούσε. Ε, λοιπόν, κατέβασε αμάσητο ένα "γεννάει η γάτα μου και πρέπει να είμαι δίπλα της να της δίνω νερό με το σταγονόμετρο" και κάνε μόκο!
Κι εγώ ο καημένος τι σου ζητούσα? 
Ένα μόνο: να μ' αφήνεις στην ησυχία μου όσο διαρκεί η ποδοσφαιρική σεζόν. Δηλαδή από Αύγουστο ως Μάιο. 
Αλλά εσύ την έβρισκες "ατέλειωτη, πανάθεμά την"!

3 σχόλια:

Άθη είπε...

Ε,εμ...καλό μεσημέρι..(πια..) καλέ μου, και φίλοι του ιστολογίου..και..ε,εμ...καλέ μου..'τόσα χρόνια φούρναρης...έεεεχω ψήσει'...που έλεγε και ο συμπαθής κύριος στη παμπάλαια διαφημησούλα...ε,εμ..θα'πρεπε να ξέρεις (τόοοσα χρόνια που...'νταραβερίζεσαι'με τη...'γυναίκα'...ε,εμ...ότι η...γυναίκα ζητά πά-ντα όμως..την ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ...ΟΚ?...ζητά τον άντρα κοντά της απ ε ρί σπα στο..να την αγαπά να τη φροντίζει...αυτό...οι γυναίκες είμαστε σαν τα λουλουδάκια καλέ μου..(πότε θα το καταλάβετε,επιτέλους εσ είς οι άντρες α υτό?)...ζητάμε να μας ποτίζετε καθημερινά..να μας φροντίζετε..γιατί αλλιώς θα..'πεθάνουμε' και θα 'μαραθούμε'..και μετά?...ε,εμ...εσ άς δ εν σας είναι και τόοοσο δύσκολο να βρείτε άλλο λουλούδι αλλά τέσπα...πάντως α υτό ζητούν οι γυναίκες λίγο ενδιαφέρον,λίγη φροντίδα...α υτά...τώρα α ν είναι πολλά για'σας..άλλη ιστορία...καλό μεσημέρι και πάλι....

Νίκος είπε...

Πολύ καιρό της έδινες: Ιούνιο κι Ιούλιο. Είναι η εποχή των μεταγραφών και της θερινής προετοιμασίας των ομάδων. Δηλαδή πολύ κρίσιμοι μήνες!
Και φάνηκε τόσο αχάριστα...

Ψονθομφανήχ είπε...

Αθούλα, ωραία η θεωρία σου για τα "λουλουδάκια" αλλά εγώ στη βεράντα μου, αν και μεγάλη, δεν έχω εδώ και 30 χρόνια ούτε ξερό φυλλαράκι...

Νίκο, εμείς οι άντρες συνεννοούμαστε τέλεια τελικά!