Τετάρτη 1 Ιουλίου 2015

Μην κιοτεύετε ρε μαλάκες!

Έχω την ατυχία να ζω στην πιο αντι-ηρωική εποχή. Και ν’ ανήκω στην πιο σκατογενιά!
Για σκεφτείτε το ρε μάγκες. Ανήκουμε στη γενιά που ακούγεται μια πορδή στο Αιγαίο και τρέχουμε ν’ αδειάσουμε τα ράφια στα σούπερ-μάρκετ!
Κλείνουν μια βδομάδα οι τράπεζες και κόβουμε φλέβες...
Μας σηκώνει το φρύδι ο κάθε παπάρας απ’ το Λουξεμβούργο και κατουριόμαστε πάνω μας!
Κι όμως! 
Σε τούτο το δημοψήφισμα δίνεται μια μοναδική ευκαιρία στη γενιά μου να τα φέρει τούμπα. Να κάνει κάτι ηρωικό βρε αδελφέ. Ν’ αποδείξουμε πως δεν είμαστε σκουλήκια της λάσπης αλλά άνθρωποι που περπατάμε όρθιοι, έχουμε αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό!
Το ψηφοδέλτιο του ΝΑΙ είναι προσκυνητόχαρτο. 
Ξέρω πως πολλοί θα το επιλέξουν. Από φόβο και τρόμο. 
Μέχρι τώρα ζούσαν για να καταναλώνουν. Δεν μπορούν να διανοηθούν τον εαυτό τους να κάνει κάτι άλλο...
Σύμφωνα με τη δαρβινική θεωρία οι εκφυλισμένοι λαοί αναπόφευκτα θα εξαφανιστούν...
Αλλά ο δικός μας λαός δεν θα χαθεί! 
Ας είν’ καλά τ’ αδέλφια μας οι μετανάστες! Αυτά τα λεβεντόπαιδα και λεβεντοκόριτσα που γεννήθηκαν στην πατρίδα μας, που δεν ξεκολλάνε με τίποτα από δω, που ναι’ αποφασισμένοι να τα παίξουν όλα για όλα για την Ελλάδα! Σ’ αυτά θα παραδώσουμε το μέλλον και τα κλειδιά της πατρίδας μας! 
Άξιοι!
Είμαστε μια παρέα από δέκα νοματαίους. Που ’χουμε γίνει αδελφοπητοί με τον παλιό αρβανίτικο τρόπο. Χαρακώσαμε τις φλέβες κι ενώσαμε τα αίματά μας.
Τέσσερις Έλληνες, τρεις Αλβανοί, ένας Βούλγαρος, ένας Μαροκινός κι η άπαιχτη η Χ. απ’ την Ερυθραία, το κέρας της Αφρικής. Αυτό το κορίτσι είν’ απ’ τα ομορφότερα της Αθήνας. Και μετράει με πέντε τουλάχιστον Μπουμπουλίνες!
Χθες βράδυ ανταμώσαμε στο Ρουφ και δώσαμε όρκο τιμής: Αν η κυβέρνησή μας αποφασίσει να το τραβήξει στα άκρα με τους μπάσταρδους, εμείς θα μείνουμε πιστοί μέχρι τέλους. Θα δώσουμε την τελευταία μας μπουκιά σε κάποιον άλλον κι ας πεθάνουμε!
Στο κάτω της γραφής, δεν είμαστε άξιοι ούτε Παρθενώνες να φτιάξουμε, ούτε τραγωδίες να γράψουμε ούτε άλλα μεγάλα έργα του πολιτισμού να δημιουργήσουμε.
Θ’ αφήσουμε πίσω μας μόνο την κοπριά μας.
Οπότε, ας πάμε στο διάολο αξιοπρεπώς και με το κεφάλι ψηλά. Τουλάχιστον ν’ αφήσουμε μια παρακαταθήκη στη νέα γενιά!
Μη μασάτε ρε μαλάκες και μην κιοτεύετε!

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Με συγκίνησες ρε μπάσταρδε

Ψονθομφανήχ είπε...

Ρούφαμ΄ τον μπούτζον ρε μαλάκα