Έχω "συζυγοποιηθεί" πολλές φορές στη ζωή μου!

Εκείνο το καλοκαίρι για πρώτη φορά αισθάνθηκα σα γέρος.

Όλα μού έφταιγαν, θεωρούσα πως τίποτα δεν γίνεται σωστά, τα έβλεπα όλα δυσοίωνα και μίζερα, τα νεύρα μου ήταν μονίμως στην τσίτα, αδυνατούσα να χαλαρώσω...

Χρειαζόμουν επειγόντως διακοπές. Για μένα ήταν θέμα επιβίωσης.

Είχα περάσει έναν χειμώνα διαρκούς υποταγής στις παραξενιές μιας γυναίκας. Κι ήθελα επιτέλους να ξανανιώσω τη δική μου ανυπότακτη μοναδικότητα.

Πίστευα πως ο καυτός ήλιος του γνωστού κυκλαδίτικου νησιού θα έσβηνε τα λάθη και τις αμαρτίες μου. Τα βρόντηξα όλα και πήρα το πρώτο πλοίο. 

Τη χώρισα με ένα απλό μήνυμα στο κινητό, αν και μέσα μου ήμουν αγχωμένος με το πώς θ’ αντιδρούσε. Το ήξερα πως ήταν πολύ εκδικητική. Τον πεθαμένο δεν πρέπει να τον φοβάσαι. Ξέρεις πού βρίσκεται και πως δεν μπορεί να σε πειράξει. Αλλά ο χωρισμένος δεν ξέρεις ποτέ τι σου ετοιμάζει...

Μόλις κατέβηκα στο νησί διέκρινα αμέσως μια άγρια σεξουαλικότητα. Έβλεπες γυναίκες έτοιμες ν’ αρπάξουν τον πούτσο στον αέρα. 

Άσε δε όλους αυτούς τους μωροφιλόδοξους που περιμένουν απ’ την έλευσή τους στο νησί να γίνουν κάποιοι. Και εκλιπαρούν, δίνουν τα πάντα για να προσκληθούν σ’ ένα απ’ τα πολλά "διάσημα πάρτι". Να νιώσουν αναβαθμισμένοι μαϊντανοί.

Έξαλλο χρήμα, έξαλλη κακογουστιά, έξαλλη αμορφωσιά. Ο συνδυασμός που σκοτώνει!
Αν και ξεκίνησα μοναχικές διακοπές, κάποια στιγμή κόλλησα σε μια παρέα. 

Μου έκανε εντύπωση η φοβερή κατανάλωση κοκαΐνης! Η "κανιβαλική" νοοτροπία τους και η εμμονή τους να "θάβουν" κουτσομπολεύοντας ατέλειωτες ώρες τους ομοίους τους. Το περιβόητο "θαψουάρ" της υψηλής κοινωνίας. Αλλά και η παροιμιώδης καρμιριά τους. Δώρα στις γυναίκες τους κάνουν μόνο όταν θέλουν τα τους ρίξουν στάχτη στα μάτια. Αλλιώς ακούς να τους λένε: "Δώρο; Γιατί να σου κάνω δώρο; Πουτάνα είσαι;"...

Την πέμπτη μέρα γνώρισα μια αποτυχημένη βιζιτού. Ωραία γυναίκα, δε λέω, αλλά δεν έπιανε τα ψηλά στάνταρτς του αμαρτωλού νησιού.

Ήταν απ’ αυτές που μια ζάρα αν δουν στο μπούτι τους τρέχουν αμέσως στον πλαστικό. Το ’ριξε στις λιποαναρροφήσεις και στα τσιτώματα, κι εκεί που ήταν μια χαρούμενη όμορφη πιασιματού έγινε σκατόψυχη-νευρασθενική-πλαστικοποιημένη...

Η αλήθεια είναι πως δεν της έδινα και πολύ σημασία. Αυτό την εξόργιζε. "Άνοιξε τα μάτια σου", φώναζε. "Ολόκληρος εφοπλιστής κόβει φλέβες για πάρτη μου κι εσύ τι κάνεις; Και δεν του έχω δώσει και κανένα δικαίωμα!". Δικαίωμα; Λέμε τώρα... Είχαν αναστενάξει οι σουμιέδες...

Γενικά, έχω περάσει στη ζωή μου πολλές γκομενοθύελλες.

Αλλά η σχέση μου μαζί της κάθε άλλο παρά θυελλώδης εξελίχθηκε.

Συνεχίσαμε να βρισκόμαστε και στην Αθήνα.  Δυστυχώς, μέσα σε δύο μήνες είχα πλήρως συζυγοποιηθεί! Δεν ήμουν πλέον εραστής. Που σημαίνει... κομμένα τα δώρα κι οι έξοδοι, και σεξ με το σταγονόμετρο...