Σε πορείες παράλληλες
οι σκιές συγκρούονται
σύριζα βλεμμάτων χαμηλομένων.
Να ξέρεις,
σε συντρέχω διαβάτη ανήσυχε
γιατί εσύ είμαι εγώ,
να ξέρεις,
περήφανος στέκω για σένα
γιατί η φλόγα εσώτερή σου είναι εκεί
σιγοκαίγοντας
ώστε σαν Προμηθέας
μεταμοντέρνος να την ταΐζεις
σε καλώδια και κύματα.
Όμορφος είσαι
κι αυτό το πνιχτό χαμόγελο
είν’ η πηγή αιώνια,
αυτό θα σώσεις
σαν αλυσοδεμένος απά στον Καύκασο
εκεί που κατατρώγονται τα σωθικά
Όμορφοι είμαστε
έστω καταμεσής σε δεσμά λερναίες ύδρες
γνωρίζοντας πως έτσι σου τάχτηκε
απ' το χρόνο που θα παίρνεις κεφάλια δέκα
κι άλλα τόσα θα σε
δοκιμάζουν από τα μέσα.
8 σχόλια:
Καλό κι αυτό! Δώσε φίτμπακ ασκαρύδι!
Το κάθε ποίημα είναι ένα μικρό έργο τέχνης.
Από τη στιγμή που δημοσιεύεται ξεφεύγει απ’ τη
σφαίρα επιρροής του δημιουργού και γίνεται
κοινό κτήμα.
Άρα, δεν έχει πλέον σημασία "τι θέλει να πει
ο ποιητής", αλλά τι "λέει" το συγκεκριμένο
ποίημα στον καθένα μας...
Εγώ, απ’ τον τίτλο ακόμα, γύρισα στα χρόνια του Ιησού.
Κι η "συνδρομή του διαβάτη" μου θυμίζει την παραβολή
του καλού Σαμαρείτη!
Το ποίημα μού φάνηκε "θεολογικό". Κι όπως πάντα, ψυχαναλυτικό.
Οι φυσικοί περιορισμοί, οι κοινωνικές συμβάσεις, οι προκαταλήψεις μάς
έχουν αλυσοδεμένους στα βράχια του Καυκάσου.
Μαυρίζουν τις ζωές μας, μας κάνουν αντιπαθείς κι
αποκρουστικούς. Αλλά εσύ δίνεις μια αισιόδοξη νότα:
"Όμορφοι είμαστε", λες!
Κι ας κατατρώνε τα σωθικά μας οι εσωτερικές μας συγκρούσεις,
τα μεγάλες διλήμματα της ζωής μας, οι "λερναίες ύδρες" μας...
Απ’ τις εσωτερικές μάχες μας θα βγούμε σίγουρα χαμένοι.
Κρύβονται τόσοι σκελετοί στην ντουλάπα που όταν ξεμπερδεύουμε
με έναν, δέκα αποκαλύπτοναι.
Αλλά είναι μια "ωραία" μάχη που πρέπει να δοθεί.
Και δεν είναι κακό να ελπίζουμε πως κάποιος "λυτρωτής"
μπορεί να δώσει λύσει στο ανθρώπινο πρόβλημα...
Δεν ξέρω αν "λυτρωτής" θα είναι κάποιος Ηρακλής, Ιησούς, Βούδας ή
Μωάμεθ. Το πιθανότερο όμως είναι να μας λυτρώσει ο "υπεράνθρωπος"
του Νίτσε. Που θα ξεπηδήσει απ’ την φλόγα την εσώτερη, που σιγοκαίει μέσα μας..
Κριτικός λογοτεχνίας στο "Διαβάζω" και άμεσα!
Είναι αλήθεια η κριτική σου δίνει μια εντελώς διαφορετική οπτική στο γραπτό από αυτό που εγώ είχα συλλάβει. Αυτό όμως είναι και το συναρπαστικό! Η νύξη μου έχει μάλλον πολιτικό περιεχόμενο γι'αυτό και τα βλέμματα "σύριζα" ή ακόμα ο προμηθέας στον καύκασο, που ασφαλώς διψούσε για δικαιοσύνη και για αυτή του την στενοκεφαλιά τον τιμώρησε ο Δίας. Ο επίλογος είναι έντονα ψυχαναλύτικος. Πράγματι οφείλουμε για την ισορροπία μας να πολεμούμε τις λερναίες ύδρες ακόμα κι αν αυτός ο αγώνας φαντάζει άτοπος.
Ας ελπίσουμε και στην πολιτική τα
"χαμηλωμένα βλέμματα" να υψωθούν
στα ύψη ενός Καυκάσου χωρίς αλυσίδες
με τους αετούς να σπάνε τα δεσμά
και να μην μας τρώνε το συκώτι...
Γειάσου αγαπητέ ιδιωκτήτα..και ένα ευχαριστώ και από εδώ,για τις ευχές σου για τη γιορτή μου, σήμερα...(θα παρακαλούσα όμως θερμά να μ ην αφήνετε τέτοια σχόλια, στο προφίλ μου...(εννοώ εκεί που γράφω για τη 'Μικρή αχτίδα' αλλά κάπου αλλού...) σε ένα πόστ ίσως...)..ε,με συγχωρείς αλλά δ εν θα σχολιάσω το ποστάκι σου (απλά πέρασα για μια γρήγορη καλησπέρα και για ευχαριστήσω για τις ευχές σου)..καθότι το μυαλό μου είναι σε πά-ρα πο-λύ άσχημη κατάσταση ειδικά σήμερα..και τον τελευταίο καιρό...) εδώ και κάτι βδομάδες για την ακρίβεια...εξετίας ενός πο-λύ σοβαρού πρωσοπικού προβλήματος...τις ευχές μου στους Θανάσηδες,και τις Αθανασίες του μπλογκιού (εκτός από την αφεντιά μου) φυσικά (εάν έχουμε Θανάσηδες-Αθανασίες)...και καλησπέρες....
Το κατάλαβα βρε Αθούλα πως παιρνάς δύσκολη φάση.
Σου έχει κοπεί το κελαριστώ γέλιο.
Νομίζω πως έχεις κλειδώσει τα σχόλια στο τελευταίο
σου ποστάκι...
Πάντως, χρόνια πολλά κι από δω, κι όλοι ευχόμαστε
να τα ξεπεράσεις όλα τα προβλήματα..
Εε,εμ...ευχαριστώ...αγαπητέ και πάλι για τις ευχές σου...και...όσο για το α ν θα ξεπεράσω (τα όποια προβλήματά μου)...ε,εμ...το...τελευταίο..δεν το βλέπω να το ξεπερνάω και τόσο εύκολα..καθάτι, είναι πρόβλημα (πολύ σοβαρό) που αφορά πρώσοπο του στενού οικογενειακού μου κύκλου και ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΙΝΟ ΣΕ'ΜΕΝΑ...κι όπως καταλαβαίνεις...όταν κάποιος από την οικογένειά σου, (με τον οποίο έχεις 'συγγένεια' πρώτου βαθμού μαζί του) είναι σε πάρα πο-λύ άσχημη κατάσταση (ειδικά τελευταία) με σοβαρό πρόβλημα υγείας..ε, καταλαβαίνεις ότι αυτό σε κάνει να είσαι όχι απλώς 'κάπως' αλλά ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΠΩΣ...μάλιστα...ούυφ..ελπίζω να βγώ γρήγορα από το σκοτεινό τούνελ στο οποίο είμαι τώρα..αν και δ εν το βλέπω...για την ώρα...χαιρετώ...
Δημοσίευση σχολίου