’Οταν τρώω τη "φρίκη των αντρών" δεν χαμπαριάζω Χριστό!

Απόψε, Τετάρτη, ήμουν μόνος και πήγα να πιω μια μπυρίτσα στη Revolt, οδός Κωλέττη στα Εξάρχεια. 

Είχα αποφασίσει να διαβάσω μετά από πολλά χρόνια ένα μαρξιστικό βιβλίο με τίτλο "Τι πραγματικά είπε ο Μαρξ" ή κάτι τέτοιο.

Ήταν μόνο ένα τραπεζάκι άδειο και σχεδόν ταυτόχρονα προσπάθησα να το πιάσω με μια γκομενίτσα σκέτη κόλαση. 

Εκείνη προσπαθούσε να τηλεφωνήσει κάπου. Οπότε δεν έχασα την ευκαιρία:

"Δεν χρειάζεται να με πάρεις, ήρθα!", της είπα.

Πήγε να χαμογελάσει αλλά συνειδητοποίησε πόσο καγκούρικο φλερτ της έκανα και πάγωσε.

"Έχεις παρέα ή γουστάρεις να σε κεράσω ένα ποτό;", τη ρώτησα.

"Να η παρέα μου!", μου είπε, και μου έδειξε την κολλητή της που ερχόταν σχεδόν τρέχοντας.

Γαμώ την ατυχία μου! Έχω αρκετή αυτοπεποίθηση ώστε να πιστεύω πως μπορώ να κλέψω και την γκόμενα του Μάρλο Μπράντο, αλλά δεν βρήκα ακόμα τον τρόπο να κλέψω γκόμενα απ’ τη φιλενάδα της!

Ευτυχώς η κολλητή της ή είχε μια επείγουσα δουλίτσα ή κάτι κατάλαβε και φρόντισε να φύγει αμέσως. Οπότε δεν είχαμε άλλη επιλογή απ’ το να καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι. "Καθόμαστε σα να μην υπάρχει ο άλλος", συμφωνήσαμε, κι ο καθένας έβγαλε το βιβλίο του...

Γενικά, ήταν μια πολύ ωραία κοπέλα κι όταν γέλαγε γινόταν μια θεά!

"Από σήμερα θα είσαι η πρωταγωνίστρια στα όνειρά μου", της πετάω στο ξεκούδουνο.

"Αυτά τα παλιομοδίτικα να μην έλεγες...", μου κάνει και ξινίζει την ωραία μουρίτσα της.

Εγώ σε τέτοιες περιπτώσεις έμαθα να μην μασάω. 

"Έχω τρομερές κάβλες", της λέω, "αλλά κι αν δεν μου κάτσεις, δε τρέχει μία, πάω στην τουαλέτα, τον παίζω και μου περνάει!".

Δεν περίμενα ν’ ακούσω με την πρώτη το "ναι". Άλλωστε οι γυναίκες όταν λένε κάτι πάντα εννοούν το αντίθετο.

Κάτι ήθελε να μου πει που τελικά δεν το τόλμησε. Αλλά εγώ διάβασα στο βλέμμα της μια γυναίκα που διψάει για έρωτα!

Ήμουν σε παροξυσμό. Της ομολόγησα πως ήθελα να γαμηθούμε επί τόπου. Πως έχω ξεχάσει τι θα πει κρεβάτι. Γουστάρω να πηδιέμαι σε μέρη που οι μικροαστοί ούτε το διανοούνται. Με φτιάχνουν τα σκηνικά με κάμποσο φόβο και σασπένς. Να ’χεις την αγωνία πως κάποιοι ξαφνικά θα μπουκάρουν και θα σε πιάσουν άλα τούρκα...

Της εξήγησα να μην φοβάται τις δεσμεύσεις. Εγώ πάνω από τρεις φορές δεν πηδάω καμία. Γιατί τότε υπάρχει ο κίνδυνος να "κολλήσω". Της πρότεινα μια γκομενουδουλειά δυο-τριών ημερών, μερικά ξεγυρισμένα φασώματα χωρίς καμιά σοβαρότητα και προοπτική.

Η απάντησή της με καθήλωσε:

"Νόμιζα πως θα μου ζητούσες κάτι πιο τολμηρό", είπε.

Ήπιαμε στα γρήγορα τις μπύρες μας και με ανέβασε στ’ αμάξι της. Οδηγούσε σαν τρελή. Χέστηκα πάνω μου.

Με πήγε σ’ ένα ξενοδοχείο στο Λαγονήσι. Πολύ γούσταρα την εξέλιξη της βραδιάς. Είχε πολύ ανατροπή!

Άρχισε να μου τρίβεται. Δεν ήθελε και πολύ να μου σηκωθεί. Κάναμε απίστευτο σεξ. Ήθελε να με χορτάσει και δεν σταματούσε να μου το λέει. Η σφιχτή νεανική σάρκα της με είχε εκτροχιάσει. Δεν έβαλα προφυλακτικό αλλά δεν την είδα να έχει πρόβλημα που τέλειωσα μέσα της.

Κάναμε δέκα λεπτά να μιλήσουμε μετά το χύσιμο.

"Τέλεια δεν ήταν;", με ρώτησε.

"Τα φτιάξαμε τώρα;", μουρμούρισα.

"Ναι, πλάκα δεν έχει;"

Εκεί ακριβώς έφαγα τη φλασιά. Ξαφνικά έπαθα τη "φρίκη των αντρών"! Άρχισα να νιώθω πως πνίγομαι, βαριέμαι, θέλω πίσω την εργένικη ζωή μου, να βγαίνω απ’ το σπίτι μόνος μου χωρίς να πρέπει να κάνω εκατό τηλέφωνα και διακόσιες συνεννοήσεις, θέλω τις ατέλειωτες νύχτες καβλαντίσματος με τους κολλητούς μου, θέλω το μικρό παιδί που κρύβω μέσα μου κι η καριόλα πάει να το σκοτώσει...

Ντύνομαι γρήγορα και ανοίγω την πόρτα να το σκάσω.

Η μαλάκω στον κόσμο της... "Τι θα ’λεγες για έναν γύρω ακόμη παππούλη; Αντέχεις;".