Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2016

Κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα γίνομαι ντίρλα!

Τι να σου λέω τώρα ρε φίλε...
Αν ήμουν δεξιός μπορεί να ’χα πηδήξει και περισσότερες γκόμενες στη ζωή μου.
Γιατί αυτοί οι δεξιοί, εκτός από κρετίνοι, είναι και καταπιεσμένοι, αξιολύπητοι! Συγκινούν με τα χάλια τους τις γυναίκες, ξυπνούν μέσα τους το μητρικό ένστικτο και τους "κάθονται"...
Όμως σήμερα, μέρα που ’ναι, θέλω να ’μαι ειλικρινής.
Μη με βλέπετε που το παίζω αριστερός φιλελεύθερος. Αυτά τα σάπια που λέω στα γκομενάκια ("είσαι ελεύθερη να νιώσεις αυτό που θες, όπως κι όταν το θες" κ.λπ.) είναι για το θεαθήναι.
Κατά βάθος (όχι και πολύ βάθος) είμαι σεξιστικός γούρουνος, σατράπης και ζηλιάρης,
Προχθές στο ρεβεγιόν η δικιά μου είχε φορέσει ένα μακό, πέταγαν οι ρώγες της, οι άλλοι γύρω είχαν αλληθωρίσει, εγώ ζήλεψα, την τραβάω παράμερα και της λέω μέσα απ’ τα δόντια: "μάζεψε τις ρώγες σου ΤΩΡΑ!"...
Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες κάνω έναν ψιλοαπολογισμό. 
Αχ ρε χρονάκια μου, πώς σας τσαλαπάτησα έτσι;
Πώς τα κατάφερνα πάντα και μεταμόρφωνα τον έρωτα σε πάλη ηλίθιων υπαρξιακών ανταγωνισμών; 
Πώς ρε εαυτέ πας και κάνεις σχέσεις πριν ακόμα μάθεις ποιος είσαι και τι θέλεις;
Πόσες φορές δεν έφτασα στο σημείο να είμαι το "βαρίδι" της σχέσης...
Γιατί σε κάθε σχέση πάντα έρχεται η στιγμή που τουλάχιστον ο ένας δεν "λέει πλέον τίποτα" για τον άλλον. 
Που ο άλλος σε βλέπει και τον τρώει η αγωνία πότε θα ξεκουμπιστείς και θα του αδειάσεις τη γωνιά!
Κι εσύ ο μάλαξ ούτε που το καταλαβαίνεις! Τέτοια πράγματα...
Τώρα τελευταία, που νομίζω πως άρχισα να ωριμάζω κάπως, όσο πιο ολοκληρωμένος νιώθω τόσο πιο ολοκληρωμένες γυναίκες ψάχνω.
Θέλω την άλλη να χαίρεται να με βλέπει και να με ακούει. Δεν συμβιβάζομαι με τίποτα λιγότερο.
Αμ το άλλο, πού το βάζεις; Πλέον δεν απορρίπτω μετά βδελυγμίας, που λένε, το ενδεχόμενο να κάνω παιδί. Και είμαστε σε καλό δρόμο νομίζω...
Εκτός γάμου εννοείται. Αλλά με αυτή που με θέλει και την θέλω. Μόνο έτσι πρέπει να ’ρχονται άνθρωποι στη ζωή. Αυτό να κατοχυρωθεί συνταγματικά!
Μάγκες μου, θα πω κάτι κι ας το πάρει ο Ιλισός!
Κάπου αρχίζω να ζηλεύω τις γυναίκες.
Όπως και να το κάνουμε, οι άτιμες είναι η πηγή της ζωής. Κι έχουν φοβερά αποθέματα δύναμης κι υπομονής!
Εμείς, ρε πούστη μου, δεν θα νιώσουμε ποτέ μέσα μας να κάνει κωλοτούμπες μια ζωούλα...

Δεν υπάρχουν σχόλια: