Κυριακή 23 Ιουλίου 2017

Τι πρέπει να ξέρουμε για την Κατοχή (Ι’ - Η Αντίσταση ως ψυχοθεραπεία!)

47) Οι λόγοι που κυρίως οι νέοι της Αθήνας εντάχθηκαν στο ΕΑΜ ήταν πολλοί και διάφοροι κι όχι όλοι "ηρωικοί"!
Σίγουρα το ισχυρό πατριωτικό αίσθημα έπαιξε σημαντικό ρόλο. Ο πατριωτισμός ήταν σε έξαρση την περίοδο του ελληνο-ιταλικού πολέμου και, παρότι ξεφούσκωσε μετά τη γερμανική εισβολή, δεν ξεριζώθηκε τελείως απ’ την ελληνική συνείδηση. Οι περισσότεροι αφέθηκαν να πιστέψουν πως ο αγώνας προδόθηκε απ’ τους "πουλημένους πολιτικούς και τους συμβιβασμένους στρατηγούς". Το ΕΑΜ κατηύθυνε το πατριωτικό αίσθημα προς την ανάπτυξη οργανωμένης αντιστασιακής δράσης και όλ’ αυτά μαζί τα συνέδεσε με το κοινωνικό στοιχείο, διακηρύσσοντας τη διπλή απελευθέρωση, εθνική και κοινωνική. Αντίθετα, οι περισσότερες δεξιές ή κεντρώες αντιστασιακές οργανώσεις είτε προέβαλλαν το όραμα μιας "μεταπολεμικής μεγάλης Ελλάδας" είτε πρότασσαν κάποιο κοινωνικό όραμα αλλά εντελώς προσχηματικά.
48) Ισχυρός παράγοντας ώθησης προς την αντιστασιακή δράση ήταν και το μίσος ενάντια στον κατακτητή. Ένα μίσος που τροφοδοτούνταν απ’ τις πολλές και καθημερινές ταπεινώσεις που κυρίως οι Αθηναίοι βίωναν. Οι κατακτητές δεν έδειχναν κανέναν σεβασμό στη ζωή τους, όπως δείχνουν και τα πολυάριθμα τροχαία δυστυχήματα που προκαλούσαν μεθυσμένοι Γερμανοί και Ιταλοί οδηγοί. 
49) Το μήνυμα που έλαβαν οι Αθηναίοι τον χειμώνα του 1941 ήταν σαφές: δεν έχασαν μόνο την ελευθερία τους αλλά κινδύνευε άμεσα και η ίδια η ζωή τους. Ο κίνδυνος δεν αφορούσε μόνο τους "ανυπάκουους" αλλά και τους "νοικοκυραίους"! Οι Αθηναίοι βρέθηκαν ένα βήμα πριν την μοιρολατρική κατάθλιψη. Ένα μόνο τους έσωσε: η εκτόνωση κι η ελπίδα της αντιστασιακής δράσης. Με το πέρασμα απ’ την απραξία στη δράση μπόρεσαν να υπερβούν τις διαλυτικές συνέπειες της πείνας και της τρομοκρατίας, κι έδωσαν κάποιο νόημα και στόχο στην ύπαρξή τους. Η Αντίσταση ήταν η ψυχολογική τους διέξοδο, μια άκρως αποτελεσματική ψυχοθεραπεία. 
50) Ειδικότερα για τη νεολαία, η αντιστασιακή δράση ήταν και κάτι παραπάνω: μια ευκαιρία να βγουν απ’ τα σπίτια τους, να συναναστραφούν με συνομηλίκους, να κοινωνικοποιηθούν. Ήταν ένα υποκατάστατο εκτόνωσης της σωρευμένης ενέργειας, ικανοποίησης της ανάγκη τους για δράση, διασκέδαση, ψυχαγωγία. Άλλωστε, είναι προτιμότερο να επιλέξεις εσύ τους κινδύνους που θα εκτεθείς παρά να δέχεσαι παθητικά αυτούς που σου επιβάλλουν οι άλλοι. Μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία το παιχνίδι, η διασκέδαση και ο ακτιβισμός μετασχηματίστηκαν σε πολιτική δράση...

Δεν υπάρχουν σχόλια: