Αύγουστο μήνα μόνος στην Αθήνα! (1η μέρα: πρωτόγνωρη εμπειρία!

Για πρώτη φορά στη ζωή μου μένω Αύγουστο μήνα εντελώς μόνος στην Αθήνα. Χωρίς γκόμενα και κολλητούς. 

Για κάποιους λόγους τα κωλοπαίδια αυτή τη στιγμή ταξιδεύουν κάπου στα Δωδεκάνησα χωρίς εμένα, σ’ ένα πλοίο που ξεχειλίζει από προσδοκίες...

Ζω, λοιπόν, μια πρωτόγνωρη εμπειρία, οπότε αποφάσισα να κρατήσω καθημερινό διαδικτυακό ημερολόγιο. Φυσικά δεν ξέρω αν θα μπορέσω να το τηρήσω για 30 συνεχείς μέρες, αλλά θα προσπαθήσω... Ελπίζω να με διαβάζετε κι εσείς, να νιώθω πως έχω κάποια παρέα...

Προς το παρών ψιλολειώνω στη ζέστη. Κάθε βράδυ αλλάζω δυο-τρία σεντόνια. Ιδρώνω πολύ. 

Φυσικά βαριέμαι να τα πλένω, οπότε τα βγάζω το επόμενο πρωί στον ήλιο, στεγνώνουν και απολυμαίνονται και φτου απ’ την αρχή...

Κατά σύμπτωση βρήκα σε ένα συρτάρι ένα μπρελόκ που γράφει άι λαβ Ίος. Και ένα βιβλίο σκεβρωμένο απ’ τον ήλιο και την αλμύρα. 

Πόσα χρόνια πέρασαν από τότε. Και το βιβλίο έμεινε ουσιαστικά αδιάβαστο. Ενδιάμεσα στις σελίδες του βρίσκω και λίγους κόκκους από την ψιλή άμμο κάποιας παραλίας...

Σκέφτομαι να περάσω τον δικό μου Αύγουστο όσο πιο χαλαρά γίνεται. Ξεθάβω παλιά κόμικς απ’ τα πατάρια. Οι αθλητικές εφημερίδες αλλά και κάποιες κουτσομπολίστικες πολιτικές ίσως με συντροφέψουν τις επόμενες μέρες.

Θα μου λείψει το απογευματινό σεξάκι μετά τη θάλασσα. Αλλά μπα... λάθος, δεν θα μου λείψει καθόλου. Γιατί το καλοκαιρινό σεξ με την επίσημη γκόμενα συνοδεύεται πάντα με ατέλειωτη γκρίνια και μουρμούρα. Οπότε δεν θα πάρω...

Μου καρφώθηκε και μια ιδέα. Να εκμεταλλευτώ αυτές τις "άδειες" μέρες για την αυτοβελτίωσή μου. 

Να αυξήσω την κλονισμένη μου αυτοπεποίθηση. Να ξεκολλήσω απ’ το αρνητικό κλίμα που έχω πέσει τον τελευταίο καιρό...

Ίδωμεν...